مزامير 146:3 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

در ستايش خدای نجات دهنده

1 خداوند را سپاس باد! ای جان من، خداوند را ستايش كن. 2 آری، تا زندهام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستايش خواهم كرد. 3 بر رهبران انسانی توكل نكنيد؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نيستند. 4 وقتی آنها میميرند به خاک باز میگردند و تمام نقشههايشان نقش بر آب میشود! 5 اما خوشا به حال كسی كه خدای يعقوب مددكار اوست و اميدش بر يهوه، خدای او میباشد، 6 همان خدايی كه آسمان و زمين و دريا و آنچه را كه در آنهاست، آفريد. او خدايی است كه هميشه نسبت به وعدههايش امين میماند، 7 به داد مظلومان میرسد، و گرسنگان را سير میكند. خداوند اسيران را آزاد میسازد، 8 چشمان كوران را باز میكند و آنان را كه زير بار مشقت خم شدهاند، راست میگرداند. خداوند نيكان را دوست دارد، 9 از غريبان محافظت میكند، از يتيمان و بيوهزنان نگهداری مینمايد؛ اما نقشههای بدكاران را نقش بر آب میكند. 10 خداوند تا ابد سلطنت مینمايد. ای اورشليم، خدای تو در طی تمام دورانها حكمرانی خواهد كرد. خداوند را سپاس باد!