1خداوند را سپاس باد! ای جان من، خداوند را ستايش كن.2آری، تا زندهام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستايش خواهم كرد.3بر رهبران انسانی توكل نكنيد؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نيستند.4وقتی آنها میميرند به خاک باز میگردند و تمام نقشههايشان نقش بر آب میشود!5اما خوشا به حال كسی كه خدای يعقوب مددكار اوست و اميدش بر يهوه، خدای او میباشد،6همان خدايی كه آسمان و زمين و دريا و آنچه را كه در آنهاست، آفريد. او خدايی است كه هميشه نسبت به وعدههايش امين میماند،7به داد مظلومان میرسد، و گرسنگان را سير میكند. خداوند اسيران را آزاد میسازد،8چشمان كوران را باز میكند و آنان را كه زير بار مشقت خم شدهاند، راست میگرداند. خداوند نيكان را دوست دارد،9از غريبان محافظت میكند، از يتيمان و بيوهزنان نگهداری مینمايد؛ اما نقشههای بدكاران را نقش بر آب میكند.10خداوند تا ابد سلطنت مینمايد. ای اورشليم، خدای تو در طی تمام دورانها حكمرانی خواهد كرد. خداوند را سپاس باد!