مزامير 142

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 با صدای بلند نزد خداوند فرياد میزنم و درخواست كمک مینمايم.2 تمام شكايات خود را به حضور او میآورم و مشكلات خود را برای او بازگو میكنم.3 وقتی جانم به لب میرسد او به كمكم میشتابد و راهی پيش پايم مینهد. دشمنانم بر سر راه من دام میگذارند.4 به اطراف خود نگاه میكنم و میبينم كسی نيست كه مرا كمک كند. پناهی ندارم و كسی به فكر من نيست.5 ای خداوند، تنها نزد تو فرياد برمیآورم و از تو ياری میجويم. در اين دنيا، يگانه پناهگاه من تو هستی. تنها تو میتوانی جانم را در امان بداری. در زندگی، تنها تو را آرزو دارم.6 فريادم را بشنو، زيرا بسيار درمانده هستم. مرا از دست دشمنانم برهان، زيرا آنها بسيار قويتر از من هستند.7 مرا از اين پريشانی و اسارت آزاد كن، تا تو را به سبب خوبیهایی كه برايم كردهای در جمع نيكان ستايش كنم.