1تنها تو ای خداوند، بلی، تنها تو سزاوار تجليل و تكريم هستی، نه ما؛ زيرا تو سرشار از رحمت و وفا میباشی.2چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما كجاست؟»3خدای ما در آسمانهاست و آنچه را كه اراده فرمايد انجام میدهد.4اما خدايان آنها، بتهای طلا و نقره میباشند كه با دستهای انسان ساخته شدهاند.5بتهايشان دهان دارند ولی حرف نمیزنند. چشم دارند اما نمیبينند.6گوش دارند ولی نمیشنوند. بينی دارند، اما نمیبويند.7دست دارند، ولی لمس نمیكنند. پا دارند اما راه نمیروند. از گلويشان صدايی بيرون نمیآيد.8همه كسانی كه اين بتها را میسازند و آنها را پرستش میكنند مانند بتهايشان بیشعور و نادان هستند.9ای قوم اسرائيل، بر خداوند توكل كنيد، زيرا او مددكار و محافظ شماست.10ای كاهنان خداوند بر او توكل كنيد، زيرا او مددكار و محافظ شماست.11ای خداترسان بر خداوند توكل كنيد، زيرا او مددكار و محافظ شماست.12خداوند هميشه به فكر ماست و ما را بركت میدهد. او مردم اسرائيل و كاهنان خود را بركت میدهد.13خداوند همهٔ كسانی را كه او را گرامی میدارند، از كوچک و بزرگ، بركت میدهد.14خداوند شما و فرزندانتان را صاحب فرزند سازد.15او كه آسمانها و زمين را آفريد، شما را بركت دهد.16آسمانها از آن خداوند میباشند، ولی او زمين را به انسان بخشيد.17مردگان و آنانی كه به عالم خاموشی میروند، خداوند را ستايش نمیكنند.18اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستايش خواهيم كرد. خداوند را سپاس باد!