غزل‌ غزلهای سليمان‌ 7

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

از Biblica
1 محبوب ای شاهزادهٔ من، خراميدن تو چه زيباست. پاهای تو همچون جواهراتی است كه به دست هنرمندان ماهر تراش داده شده باشند.2 ناف تو مانند جامی است كه پر از شراب گوارا باشد. كمر تو همچون خرمن گندمی است كه سوسنها احاطهاش كرده باشند.3 سینههايت مثل بچه غزالهای دوقلو هستند.4 گردنت مثل برجی از عاج است و چشمانت مانند آب زلال بركههای«حشبون» نزد دروازهٔ «بيت ربيم». بينی تو به زيبايی برج لبنان است كه بر سر راه دمشق میباشد.5 سرت مانند كوه كَرمَل افراشته است و گيسوانت به لطافت اطلساند. حلقههای موهايت پادشاهان را اسير خود میسازد.6 تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من؛ تو چه شيرين و چه دلپسندی!7 مانند درخت نخل، بلند قامتی و سينههايت همچون خوشههای خرماست.8 به خود گفتم: «از اين درخت نخل بالا خواهم رفت و شاخههايش را خواهم گرفت.» سينههايت مانند خوشههای انگور است و نفس تو بوی دلانگيز سيب میدهد؛9 بوسههايت چون گواراترين شرابها است. محبوبه باشد كه اين شراب به محبوبم برسد و بر لبان و دهانش به ملايمت جاری شود.10 من از آن محبوبم هستم و محبوبم مشتاق من است.11 ای محبوب من، بيا تا به دشتها برويم؛ شب را در دهكدهای به سر بريم،12 و صبح زود برخاسته، به ميان تاكستانها برويم تا ببينيم كه آيا درختان انگور گل كرده و گلهايش شكفتهاند؟ ببينيم درختان انار شكوفه كردهاند؟ در آنجا من محبت خود را به تو تقديم خواهم كرد.13 مهر گياهها رايحهٔ خود را پخش میكنند و نزديک درهای ما همه نوع ميوهٔ خوشمزه وجود دارد. من همه نوع لذتهای نو و كهنه برای تو، ای محبوب من، ذخيره كردهام.