1در سال اول سلطنت کوروش، پادشاه پارس، خداوند آنچه را كه توسط ارميای نبی فرموده بود، به انجام رساند.[1] خداوند کوروش را بر آن داشت تا فرمانی صادر كند و آن را نوشته به سراسر سرزمين پهناورش بفرستد. اين است متن آن فرمان: (اِرميا 25:12; اِرميا 29:10)2«من، کوروش پادشاه پارس، اعلام میدارم كه خداوند، خدای آسمانها، تمام ممالک جهان را به من بخشيده است و به من امر فرموده است كه برای او در شهر اورشليم كه در يهودا است خانهای بسازم.3بنابراين، از تمام يهوديانی كه در سرزمين من هستند، كسانی كه بخواهند میتوانند به آنجا بازگردند و خانه خداوند، خدای اسرائيل را در اورشليم بنا كنند. خدا همراه ايشان باشد!4همسايگان اين يهوديان بايد به ايشان طلا و نقره، توشه راه و چارپایان بدهند و نيز هدايا برای خانهٔ خدا تقديم كنند.»5از طرف ديگر، خدا اشتياق فراوان در دل رهبران طايفههای يهودا و بنيامين، و كاهنان و لاويان ايجاد كرد تا به اورشليم بازگردند و خانهٔ خداوند را دوباره بنا كنند.6تمام همسايگان، علاوه بر هدايايی كه برای خانهٔ خدا تقديم نمودند، هدايايی نيز از طلا و نقره، توشه راه و چارپایان به مسافران دادند.7کوروش نيز اشیا قيمتی خانهٔ خداوند را كه نبوكدنصر آنها را از اورشليم آورده و در معبد خدايان خود گذاشته بود، به يهوديان پس داد.8کوروش به خزانهدار خود، «ميتراداد»، دستور داد كه تمام اين اشیا قيمتی را از خزانه بيرون بياورد و به شيشبصر، سرپرست يهوديانی كه به سرزمين يهودا باز میگشتند، تحويل بدهد.9-10اين اشیا قيمتی عبارت بودند از: سينی طلا ۳۰ عدد,
سينی نقره ۱,۰۰۰ عدد,
سينیهای ديگر ۲۹ عدد,
جام طلا ۳۰ عدد,
جام نقره ۴۱۰ عدد,
ظروف ديگر ۱,۰۰۰ عدد,11رویهمرفته ۵,۴۰۰[2] شیء قيمتی از طلا و نقره به شيشبصر سپرده شد و او آنها را همراه يهوديان به اورشليم بازگرداند.