1آنگاه موسی و بنیاسرائيل در ستايش خداوند اين سرود را خواندند: خداوند را میسراييم كه شكوهمندانه پيروز شده است، او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.2خداوند قوت و سرود و نجات من است. او خدای من است، پس او را ستايش میكنم. او خدای نياكان من است، پس او را تجليل مینمايم.3او جنگاور است و نامش خداوند میباشد.4خداوند، لشكر و عرابههای فرعون را به دريا سرنگون كرد. مبارزان برگزيدهٔ مصر در دريای سرخ غرق شدند.5آبهای دريا آنها را پوشاندند، و آنها مانند سنگ به اعماق آب فرو رفتند.6دست راست تو ای خداوند، قدرت عظيمی دارد. به نيروی دستت، دشمنانت را در هم كوبيدی.7با عظمت شكوهت دشمنان را نابود ساختی، آتش خشم تو، ايشان را همچون كاه سوزانيد.8تو بر دريا دميدی و آن را شكافتی، آبها مانند ديوار ايستاد و عمق دريا خشک گرديد.9دشمن گفت: «ايشان را تعقيب میكنم، آنها را میگيرم و با شمشيرم هلاک میكنم، ثروتشان را تقسيم كرده، هر چه بخواهم برای خود برمیدارم.»10اما تو ای خداوند، چون بر دريا دميدی موجها يكباره آنها را پوشانيد، همگی مثل سرب در دريای خروشان غرق شدند.11كيست مانند تو ای خداوند در ميان خدايان؟ كيست مثل تو عظيم در قدوسيت؟ كيست كه مانند تو بتواند كارهای مهيب و عجيب انجام دهد؟12چون دست راست خود را دراز كردی، زمين، دشمنان ما را بلعيد.13قوم خود را كه بازخريد نمودهای با رحمت خود رهبری خواهی فرمود. تو آنها را با قدرت خود به سرزمين مقدست هدايت خواهی كرد.14قومها وقتی اين را بشنوند مضطرب خواهند شد، ساكنان فلسطين از ترس خواهند لرزيد،15اميران ادوم وحشت خواهند كرد، بزرگان موآب خواهند لرزيد. وحشت، مردم كنعان را فرو خواهد گرفت.16ترس و دلهره بر ايشان غلبه خواهد كرد. ای خداوند از قدرت تو، آنها چون سنگ، خاموش خواهند ايستاد، تا قوم تو كه آنها را خريدهای از كنار ايشان بگذرند.17ای خداوند، تو ايشان را به كوه مقدس خود بياور و در جايی كه برای سكونت خود انتخاب كردهای و خانهٔ خود را در آن ساختهای، ساكن ساز.18خداوندا، تو تا ابد سلطنت خواهی كرد.19وقتی اسبهای فرعون با عرابهها و سوارانش به دنبال اسرائيلیها وارد دريا شدند، خداوند آب دريا را بر ايشان برگردانيد، اما اسرائيلیها از ميان دريا به خشكی رسيدند.
سرود مريم
20پس از خواندن اين سرود، مريم نبيه، خواهر هارون دف به دست گرفت و به رقصيدن پرداخت و زنان ديگر نيز به دنبال وی چنين كردند،21و مريم اين سرود را خطاب به ايشان خواند: «خداوند را بسراييد كه شكوهمندانه پيروز شده است، او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.»
آب تلخ
22موسی قوم اسرائيل را از دريای سرخ حركت داد و به طرف صحرای شور هدايت كرد. ولی در آن صحرا پس از سه روز راهپيمايی، قطرهای آب نيافتند.23سپس آنها به ماره رسيدند، ولی از آب آنجا نيز نتوانستند بنوشند، چون تلخ بود. (از اين جهت آن مكان را ماره يعنی«تلخ» ناميدند.)24مردم غرغر كنان به موسی گفتند: «ما تشنهايم؛ چه بنوشيم؟»25موسی نزد خداوند دعا كرد و خداوند درختی به او نشان داد و فرمود: «اين درخت را در آب ماره بينداز تا آب آن شيرين شود.» موسی چنين كرد و آب، شيرين شد. در ماره، خداوند دستوراتی به قوم اسرائيل داد تا اطاعت آنها را بيازمايد.26او فرمود: «اگر دستورات و احكام مرا كه خداوند، خدای شما هستم اطاعت كنيد و آنچه را كه در نظر من پسنديده است بجا آوريد، از تمام مرضهايی كه مصريان را بدان دچار ساختم در امان خواهيد ماند، زيرا من، خداوند، شفا دهندهٔ شما هستم.»27سپس بنیاسرائيل به ايليم آمدند. در آنجا دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود؛ پس در كنار چشمهها خيمه زدند.