1خداوند به من فرمود:2«ای انسان خاكی، به کوههای اسرائيل چشم بدوز و بر ضد آنها پيشگويی كن،3و بگو: «ای کوههای اسرائيل، پيغام خداوند را بشنويد كه بر ضد شما و رودخانهها و درههاست. جنگی عليه شما بر پا خواهم نمود تا بتخانههايتان نابود گردند.4قربانگاهایتان ویران خواهد شد و قربانگاههای بخورتان در هم خواهد شکست؛ و من مردمانتان را پیش بتهایتان خواهم کشت.5اجساد بنی اسرائیل را پیش بتهایشان خواهم افکند و استخوانهای پرستندگان آنها را در میان قربانگاهها خواهم پراکند.6هر جا سکونت گزینید، ویرانی خواهد بود. من بتکدهها، قربانگاها، بتها، قربانگاههای بخور و تمام وسایل بتپرستی دیگر را که ساختهاید نابود خواهم کرد.7آنگاه که دیارتان از اجساد پر شد خواهید دانست که من خداوند هستم.8«اما عدهای از قوم را از هلاكت رهايی خواهم بخشيد و ايشان را در ميان قومهای جهان پراكنده و تبعيد خواهم كرد.9در آنجا مرا به یاد خواهند آورد و خواهند دانست كه من ايشان را مجازات نمودهام، زيرا دل خيانتكار ايشان از من دور گشته و به سوی بتها كشيده شده است. آنگاه ايشان به سبب تمام كارهای زشتی كه مرتكب گرديدهاند، از خود بيزار شده،10خواهند دانست كه فقط من خداوند هستم و هشدارهای من بيهوده نبوده است.»11خداوند یهوه میفرماید: «با غم و اندوه به سر و سينهٔ خود بزن و به سبب شرارتهای قوم خود آه و ناله كن، زيرا بزودی از جنگ و قحطی و بيماری هلاک خواهند شد.12آنانی كه در تبعيدند از مرض خواهند مرد، كسانی كه در سرزمين اسرائيل به سر میبرند در جنگ كشته خواهند شد، و آنانی كه باقی بمانند در محاصره در اثر قحطی و گرسنگی از پای در خواهند آمد. به اين ترتيب شدت خشم خود را بر ايشان خواهم ريخت.13وقتی جنازههای ايشان در ميان بتها و قربانگاهها، روی تپهها و کوهها و زير درختان سبز و بلوطهای بزرگ بيفتد، يعنی در جایهایی كه به بتهايشان هديه تقديم میكردند، آنگاه خواهند فهميد كه فقط من خداوند هستم.14همگی ايشان را از بين خواهم برد و شهرهايشان را از بيابان جنوب تا ربله در شمال، ويران خواهم ساخت تا بدانند كه من خداوند هستم.»