1سپس آن مرد بار ديگر مرا به كنار دروازهٔ حياط بيرونی كه رو به مشرق بود آورد.2ناگهان حضور پرجلال خدای اسرائيل از مشرق پديدار شد. صدای او مانند غرش آبهای خروشان بود و زمين از حضور پر جلالش روشن شد.3آنچه در اين رؤيا ديدم شبيه رؤيايی بود كه در كنار رود خابور ديده بودم و نيز رؤيايی كه در آن، او را وقتی برای خراب كردن اورشليم میآمد ديدم. سپس در حضور او به خاک افتادم4و در اين هنگام حضور پرجلال خداوند از دروازهٔ شرقی داخل خانهٔ خدا شد.5آنگاه روح خدا مرا از زمين بلند كرد و به حياط داخلی آورد. حضور پرجلال خداوند خانهٔ خدا را پر كرد.6صدای خداوند را شنيدم كه از داخل خانهٔ خدا با من صحبت میكرد. (مردی كه قسمتهای مختلف خانهٔ خدا را اندازه میگرفت هنوز در كنار من ايستاده بود.)7خداوند به من فرمود: «ای انسان خاكی، اينجا جايگاه تخت سلطنت من و محل استقرار من است؛ در اينجا تا ابد در ميان قوم اسرائيل ساكن خواهم بود. ايشان و پادشاهان ايشان بار ديگر با پرستش خدايان و ستونهای يادبود سلاطين خود، نام قدوس مرا بیحرمت نخواهند كرد.8آنها بتكدههای خود را در كنار خانهٔ من بنا كردند. فاصلهٔ بين من و بتهای آنان فقط يک ديوار بود و در آنجا بتهای خود را میپرستيدند. چون با اين اعمال قبيح خود نام مرا لكهدار كردند، من هم با خشم خود ايشان را هلاک نمودم.9حال، بتها و ستونهای يادبود سلاطين را از خود دور كنيد تا من تا ابد در ميان شما ساكن شوم.10«ای انسان خاكی، خانهٔ خدا را كه به تو نشان دادهام برای قوم اسرائيل تشريح كن و ايشان را از نما و طرح آن آگاه ساز تا از همهٔ گناهان خود خجل شوند.11اگر از آنچه كه انجام دادهاند، واقعاً شرمنده شدند، آنگاه تمام جزئيات ساختمان را برای ايشان شرح بده يعنی جزئيات درها، راههای ورودی و هر چيز ديگری كه مربوط به آن میشود. همهٔ مقررات و قوانين آن را برای ايشان بنويس.12اين است قانون خانه خدا: تمام محوطهٔ خانهٔ خدا كه بر فراز تپه بنا شده، مقدس است. بلی، قانون خانهٔ خدا همين است.»
قربانگاه
13اندازههای قربانگاه اين است: بلندی پايهٔ مربع شكل آن نيم متر و بلندی لبهٔ دور تا دور پايه يک وجب بود.14روی پايه، يک سكوی چهارگوش به بلندی يک متر قرار داشت كه از هر طرف نيم متر با لبهٔ پايه فاصله داشت. روی اين سكو، سكوی ديگری به بلندی دو متر ساخته شده بود. اين سكو هم از هر طرف نيم متر با لبهٔ سكوی اول فاصله داشت.15سكوی سوم نيز به همين ترتيب روی سكوی دوم قرار گرفته بود. قربانیها را روی سكوی سوم كه چهار شاخ بر چهار گوشهٔ آن بود میسوزاندند.16هر ضلع سكوی سوم شش متر بود.17هر ضلع سكوی مربع شكل دوم هفت متر و ارتفاع لبهٔ سكو يک وجب بود. (فاصلهٔ لبهٔ پايه تا سكوی اول، از هر طرف نيم متر بود.) در سمت شرقی قربانگاه پلههايی برای بالا رفتن از آن وجود داشت.18خداوند به من فرمود: «ای انسان خاكی، به آنچه میگويم توجه كن! وقتی اين قربانگاه ساخته شد بايد قربانیهای سوختنی بر آن تقديم شود و خون آنها روی قربانگاه پاشيده گردد.19برای اين كار به كاهنانی كه از قبيلهٔ لاوی و از نسل صادوق هستند و میتوانند برای خدمت به حضور من بيايند، يک گوساله برای قربانی گناه بده.20سپس، خودت مقداری از خونش را بردار و بر چهار شاخ قربانگاه و بر چهار گوشهٔ سكوی ميانی و لبهٔ آن بپاش. با اين عمل، قربانگاه را طاهر ساخته، آن را تبرک مینمايی.21بعد گوسالهای را كه برای قربانی گناه تقديم شده بگير و آن را در جای تعيين شده، بيرون از خانهٔ خدا بسوزان.22«روز دوم يک بز نر بیعيب برای قربانی گناه تقديم كن تا قربانگاه با خون آن طاهر شود همانگونه كه با خون گوساله طاهر شده بود.23وقتی اين مراسم تطهير را انجام دادی، يک گوساله و يک قوچ بیعيب از ميان گله بگير و آنها را قربانی كن.24آنها را به حضور من بياور تا كاهنان روی آنها نمک پاشيده، آنها را به عنوان قربانی سوختنی تقديم كنند.25«تا هفت روز، هر روز يک بز نر، يک گوساله و يک قوچ از ميان گله گرفته، آنها را به عنوان قربانی گناه تقديم كن. همهٔ آنها بايد بیعيب باشند.26اين كار را به منظور تبرک قربانگاه تا هفت روز انجام بده تا به اين طريق قربانگاه طاهر و آماده شود.27بعد از اين هفت روز، كاهنان بايد قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی را كه مردم میآورند، روی قربانگاه تقديم كنند. آنگاه من از شما خشنود خواهم شد. اين را من كه خداوند هستم میگويم.»