1اين است دعای حبقوق نبی:2ای خداوند، خبری را كه به من دادی شنيدم و برای كارهايی كه بزودی انجام خواهی داد با ترس و احترام تو را پرستش میكنم. دوباره مثل سالهای گذشته قدرت خود را به ما نشان ده تا نجات يابيم و در حين غضب خود، رحمت را به ياد آور.3خدا را میبينم كه از كوه سينا میآيد. جلالش آسمانها را در بر گرفته و زمين از حمد و سپاس او پر است!4درخشش او مانند طلوع خورشيد است و از دستهای او كه قدرتش در آنها نهفته است، نور میتابد.5او مرض را پيشاپيش خود میفرستد و به مرگ فرمان میدهد كه به دنبال او بيايد.6وقتی او میايستد زمين تكان میخورد و هنگامی كه نگاه میكند، قومها میلرزند. كوههای ازلی خرد میشوند و تپههای ابدی با خاک يكسان میگردند. قدرت او بیزوال است.7مردمان كوشان[1] و مديان را میبينم كه دچار ترس و اضطراب شدهاند.8خداوندا، آيا تو بر رودخانهها و دريا خشمگين بودی كه بر اسبان و عرابههايت سوار شدی؟ نه، تو برای پيروزی قومت اين كار را كردی.9تو كمان را به دست گرفته، تيرها را آماده كردی و صاعقه را فرستاده زمين را شكافتی.10كوهها تو را ديدند و به لرزه افتادند و سيلابها جاری شدند. آبهای عميق طغيان كردند و امواجشان بالا آمدند.11از نور تيرهايت و از برق نيزههای درخشانت خورشيد و ماه ايستادند.12با غضب جهان را پيمودی و قومها را زير پای خود لگدمال كردی.13تو برای نجات قوم برگزيدهٔ خود برخاستی و رهبر شروران را نابود كردی، پيروانش را از بين بردی.14آنها مثل گردباد بيرون آمده، خيال كردند اسرائيل به آسانی به چنگشان میافتد، ولی تو با سلاحهای خودشان آنها را نابود كردی.15با اسبان خود از دريا عبور كردی و آبهای نيرومند را زير پا نهادی.16وقتی اينها را میشنوم، میترسم و لبهايم میلرزند. بدنم بیحس و زانوانم سست میگردند. انتظار روزی را میكشم كه خدا قومی را كه بر ما هجوم میآورد مجازات كند.17هر چند درخت انجير شكوفه ندهد و درخت انگور ميوه نياورد، هر چند محصول زيتون از بين برود و زمينها باير بمانند، هر چند گلهها در صحرا بميرند و آغلها از حيوانات خالی شوند،18اما من شاد و خوشحال خواهم بود، زيرا خداوند نجات دهندهٔ من است.19او به من قوت میدهد تا مانند آهو بدوم و از صخرههای بلند، بالا بروم.