1شما قوم خداوند هستيد، پس هنگام عزاداری برای مردگان خود، مثل بتپرستان، خود را زخمی نكنيد و موی جلو سرتان را نتراشيد.2شما منحصراً به خداوند، خدايتان تعلق داريد و او شما را از ميان قومهای روی زمين برگزيده است تا قوم خاص او باشيد.
حيوانات حلال و حرام گوشت
3-5گوشت هيچ حيوانی را كه من آن را حرام اعلام كردهام نبايد بخوريد. حيواناتی كه میتوانيد گوشت آنها را بخوريد از اين قرارند: گاو، گوسفند، بز، آهو، غزال، گوزن و انواع بز كوهی. (لاويان 11:1)6هر حيوانی را كه سم شكافته دارد و نشخوار میكند میتوانيد بخوريد.7پس اگر حيوانی اين دو خصوصيت را نداشته باشد، نبايد آن را بخوريد. بنابراين شتر، خرگوش و گوركن را نبايد بخوريد. اينها نشخوار میكنند، ولی سمهای شكافته ندارند.8خوک را نبايد بخوريد، چون با اينكه سم شكافته دارد نشخوار نمیكند. حتی به لاشهٔ چنين حيواناتی نبايد دست بزنيد.9از حيواناتی كه در آب زندگی میكنند فقط آنهايی را كه باله و فلس دارند میتوانيد بخوريد.10تمام جانوران آبزی ديگر برای شما حرامند.11-18همه پرندگان را میتوانيد بخوريد بهجز اين پرندگان را: عقاب، جغد، باز، شاهين، لاشخور، كركس، كلاغ، شترمرغ، مرغ دريايی، لکلک، مرغ ماهيخوار، مرغ سقا، قرهقاز، هدهد و خفاش.19-20حشرات بالدار، بهجز تعداد معدودی از آنها[1]، نبايد خورده شوند. (لاويان 11:20)21حيوانی را كه به مرگ طبيعی مرده است نخوريد. آن را به غريبی كه در میان شما باشد بدهيد تا بخورد و يا آن را به بيگانگان بفروشيد؛ ولی خودتان آن را نخوريد، چون نزد خداوند، خدايتان مقدس هستيد. بزغاله را در شير مادرش نپزيد.
قانون عشريه
22از تمامی محصولاتتان هر ساله بايد يک دهم را كنار بگذاريد.23اين عشريه را بياوريد تا در محلی كه خداوند، خدايتان به عنوان عبادتگاه خود انتخاب خواهد كرد در حضورش بخوريد. اين شامل عشريههای غله، شراب تازه، روغن زيتون و نخستزادهٔ گلهها و رمههايتان میباشد. منظور از اين كار اين است كه بياموزيد هميشه خداوند را در زندگی خود احترام كنيد.24اگر مكانی كه خداوند به عنوان عبادتگاه خود انتخاب میكند به قدری دور باشد كه براحتی نتوانيد عشريههای خود را به آنجا حمل كنيد،25آنگاه میتوانيد عشريهٔ محصولات و رمههايتان را بفروشيد و پولش را به عبادتگاه خداوند ببريد.26وقتی كه به آنجا رسيديد با آن پول هر چه خواستيد بخريد گاو، گوسفند، شراب يا مشروبات ديگر تا در آنجا در حضور خداوند، خدايتان جشن گرفته، با خانوادهٔ خود به شادی بپردازيد.27در ضمن لاویان شهرتان را فراموش نكنيد، چون آنها مثل شما صاحب ملک و محصول نيستند.28در آخر هر سه سال بايد عشريهٔ تمام محصولات خود را در شهر خود جمع كنيد29تا آن را به لاویان كه در ميان شما ملكی ندارند، و همچنين غريبان، بيوهزنان و يتيمان داخل شهرتان بدهيد تا بخورند و سير شوند. آنگاه خداوند، خدايتان شما را در كارهايتان بركت خواهد داد.