1رئوبين پسر ارشد يعقوب بود. اما حق ارشد بودن رئوبين از او گرفته شد و به برادر ناتنی وی يوسف داده شد، چون رئوبين با زن پدر خود هم آغوش شده، پدر خود را بیحرمت كرد. از اين رو، در نسب نامه، نام رئوبين به عنوان پسر ارشد ذكر نشده است.2هر چند يهودا در بين برادرانش از همه قویتر بود و از ميان قبيلهٔ او يک رهبر برخاست، ولی حق ارشد بودن به يوسف تعلق گرفت.3اينها پسران رئوبين (پسر بزرگ يعقوب) بودند: حنوک، فلو، حصرون و كرمی.4اينها اعقاب يوئيل هستند: شمعيا، جوج، شمعی،5ميكا، رايا، بعل و6بئيره. بئيره رئيس قبيلهٔ رئوبين بود كه تغلت فلاسر، امپراتور آشور او را اسير كرد و برد.7-8سران طوايف رئوبين كه نامشان در نسب نامه نوشته شد اينها بودند: يعیئيل، زكريا، بالع (پسر عزاز، نوهٔ شامع و نبيرهٔ يوئيل). رئوبينیها در منطقهای كه بين عروعير، نبو و بعل معون قرار دارد، ساكن شدند.9گلههای آنها در زمين جلعاد زياد شده بود و از اين جهت از طرف شرق تا حاشيه صحرا كه به كنار رود فرات میرسيد، سرزمين خود را وسعت دادند.10در زمان سلطنت شائول، مردان رئوبين به حاجريان حمله بردند و آنها را شكست دادند و در خيمههای آنها، در حاشيهٔ شرقی جلعاد، ساكن شدند.
نسل جاد
11قبيلهٔ جاد در سمت شمال قبيلهٔ رئوبين، در سرزمين باشان تا سرحد سلخه ساكن بودند.12رئيس قبيلهٔ جاد يوئيل نام داشت و شافام، يعنای و شافاط از بزرگان قبيله بودند.13بستگان ايشان، يعنی سران هفت طايفه، اينها بودند: ميكائيل، مشلام، شبع، يورای، يعكان، زيع و عابر.14اين افراد از نسل ابيحايل هستند. (ابيحايل پسر حوری بود، حوری پسر ياروح، ياروح پسر جلعاد، جلعاد پسر ميكائيل، ميكائيل پسر يشيشای، يشيشای پسر يحدو، و يحدو پسر بوز.)15اخی، پسر عبدیئيل و نوهٔ جونی رئيس اين طايفهها بود.16اين طايفهها در جلعاد (واقع در سرزمين باشان) و اطراف آن و در تمام منطقه سرسبز و خرم شارون زندگی میكردند.17نسب نامهٔ ايشان در زمان سلطنت يوتام پادشاه يهودا و يربعام پادشاه اسرائيل ثبت شد.18سپاه مشترک رئوبين، جاد و نصف قبيلهٔ منسی از ۴۴,۷۶۰ سرباز شجاع و تعليم ديده و مسلح تشكيل شده بود.19آنها به جنگ حاجريان، يطور، نافيش و نوداب رفتند.20ايشان دعا كردند و از خدا كمک خواستند و خدا هم به دادشان رسيد، زيرا كه بر او توكل داشتند. پس حاجريان و متحدان آنان شكست خوردند.21غنايم جنگی كه به دست آمد عبارت بود از: ۵۰,۰۰۰ شتر، ۲۵۰,۰۰۰ گوسفند، ۲,۰۰۰ الاغ و ۱۰۰,۰۰۰ اسير.22عدهٔ زيادی از دشمنان هم در جنگ كشته شدند، زيرا خدا بر ضد آنها میجنگيد. پس مردم رئوبين تا زمان تبعيدشان، در سرزمين حاجريان ساكن شدند.
نصف قبيلهٔ منسی
23افراد نصف قبيلهٔ منسی بسيار زياد بودند و در منطقهٔ واقع در بين باشان، بعل حرمون، سنير و كوه حرمون ساكن شدند.24اينها رؤسای طوايف ايشان بودند: عافر، يشعی، الیئيل، عزریئيل، ارميا، هودويا و يحدیئيل. هر يک از آنها رهبرانی قوی و شجاع و معروف به شمار میآمدند،25ولی نسبت به خدای اجدادشان وفادار نبودند. آنها بتهای كنعانیها را كه خدا آنها را از بين برده بود میپرستيدند.26پس خدای اسرائيل، فول پادشاه آشور را (كه به تغلت فلاسر معروف بود) برانگيخت و او به آن سرزمين حمله كرد و مردان رئوبين، جاد و نصف قبيلهٔ منسی را اسير نمود و آنها را به حلح، خابور، هارا و كنار نهر جوزان برد كه تا به امروز در آنجا ساكن هستند.