اول‌ تواريخ‌ ايام‌ 26

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1-3 از طايفهٔ قورح افرادی كه برای نگهبانی خانهٔ خدا تعيين شدند، اينها بودند: مشلميا پسر قوری از خاندان آساف، و هفت پسر او كه به ترتيب سن عبارت بودند از: زكريا، يديعیئيل، زبديا، يتنیئيل، عيلام، يهوحانان و اليهوعينای.4-5 هشت پسر عوبيد ادوم كه به ترتيب سن عبارت بودند از: شمعيا، يهوزاباد، يوآخ، ساكار، نتنئيل، عمیئيل، يساكار و فعلتای. اين هشت پسر نشانهٔ بركت خدا به عوبيد ادوم بودند.6-7 پسران شمعيا همه مردانی توانا و در ميان طايفهٔ خود معروف بودند. اسامی ايشان، عتنی، رفائيل، عوبيد و الزاباد بود. برادران او اليهو و سمكيا هم مردانی توانا بودند.8 همهٔ افراد خاندان عوبيد ادوم مردانی توانا و واجد شرايط برای اين كار بودند.9 هجده پسر و برادر مشلميا هم مردانی قابل بشمار میآمدند.10 از طايفهٔ مراری نيز حوسه با پسرانش به نگهبانی خانه خدا تعيين شدند. پسران حوسه عبارت بودند از: شمری (هر چند او پسر ارشد نبود اما پدرش او را رهبر ساير پسران خود كرد)،11 حلقيا، طبليا و زكريا. خاندان حوسه جمعاً سيزده نفر بودند.12 نگهبانان خانهٔ خداوند برحسب خاندان خود به گروهها تقسيم شدند تا مثل ساير لاويان در خانهٔ خداوند خدمت كنند.13 تمام خاندانها، بدون توجه به بزرگی يا كوچكیشان، قرعه كشيدند تا مشخص شود هر يک از آنها كدام يک از دروازهها را بايد نگهبانی كنند.14 نگهبانی دروازهٔ شرقی به اسم مشلميا، نگهبانی دروازهٔ شمالی به نام پسرش زكريا كه مشاور دانايی بود،15 و نگهبانی دروازهٔ جنوبی به اسم عوبيد ادوم درآمد. پسران عوبيد ادوم از انبارها مواظبت میكردند.16 نگهبانی دروازهٔ غربی و دروازه شلكت (كه به جادهٔ سربالايی باز میشد)، به نام شفيم و حوسه درآمد. وظيفهٔ نگهبانی به نوبت تعيين میشد.17 هر روز شش نفر در دروازهٔ شرقی، چهار نفر در دروازهٔ شمالی، چهار نفر در دروازهٔ جنوبی، و چهار نفر در انبارها (دو نفر در هر انبار) نگهبانی میدادند.18 هر روز برای نگهبانی دروازهٔ غربی شش نفر تعيين میشدند، يعنی چهار نفر برای جاده و دو نفر برای خود دروازه.19 نگهبانان خانهٔ خدا از طايفههای قورح و مراری انتخاب شدند.20 بقيهٔ لاويان به رهبری اخيا مسئول نگهداری خزانهٔ خانهٔ خدا و انبار هدايای وقفی بودند.21-22 زيتام و يوئيل، پسران يحیئيل نيز كه از رهبران خاندان لادان و از طايفه جرشون بودند از مسئولين خزانهٔ خانه خداوند بشمار میآمدند.23 از طايفهٔ عمرام، يصهار، حبرون و عزیئيل نيز مسئولينی تعيين شدند.24 شبوئيل، از طايفهٔ جرشوم پسر موسی، ناظر خزانه بود.25 يكی از خويشاوندان او شلوميت بود. (شلوميت پسر زكری، زكری پسر يورام، يورام پسر اشعيا، اشعيا پسر رحبيا، رحبيا پسر العازار و العازار برادر جرشوم بود.)26 شلوميت و برادرانش تعيين شدند تا از خزانه مراقبت نمايند. در اين خزانه هدايايی نگهداری میشد كه داوود پادشاه و ساير رهبران يعنی رؤسای طوايف و خاندانها و نيز فرماندهان سپاه وقف كرده بودند.27 اين اشخاص قسمتی از آنچه را در جنگ به غنيمت میگرفتند وقف میكردند تا صرف هزينههای خانهٔ خداوند شود.28 شلوميت و برادرانش در ضمن مسئول نگهداری هدايايی بودند كه بوسيلهٔ سموئيل نبی، شائول پسر قيس، ابنير پسر نير، يوآب پسر صرويه، و ديگران وقف شده بود.29 كننيا و پسرانش كه از طايفهٔ يصهار بودند، وظايفی در خارج از خانه خدا به عهده داشتند. آنها از مسئولين و مقامات قضايی بودند.30 از طايفهٔ حبرون حشبيا و هزار و هفتصد نفر از خويشاوندانش كه همه افرادی كاردان بودند، تعيين شدند تا در آن قسمت از خاک اسرائيل كه در غرب رود اردن بود مسئول امور مذهبی و مملكتی باشند.31 يريا سرپرست تمام طايفهٔ حبرون بود. در سال چهلم سلطنت داوود پادشاه، در نسب نامههای طايفه حبرون بررسی به عمل آمد و معلوم شد افراد كاردان اين طايفه در يعزيز جلعاد میباشند.32 پس داوود پادشاه دو هزار و هفتصد نفر از خويشاوندان يريا را كه افرادی كاردان و از رؤسای خاندان بودند، انتخاب نمود تا مسئول امور مذهبی و مملكتی ناحيهٔ شرق رود اردن كه قبايل رئوبين، جاد و نصف قبيله منسی در آنجا بودند، باشند.