1سرانجام، چون من ديدم كه بيش از اين تحمل دوری شما را ندارم، تصميم گرفتم در«آتن» تنها بمانم،2و«تيموتائوس» را كه برادر و همكار ما در خدمت خداست، نزد شما بفرستم تا ايمانتان را تقويت كند و شما را دلداری دهد،3و نگذارد در اثر زحمات دلسرد شويد؛ گرچه میدانيد كه اين زحمات، جزئی از نقشهٔ خدا برای ما مسيحيان میباشد.4همان زمان نيز كه نزد شما بوديم، از پيش به شما میگفتيم كه سختيهای فراوان به سراغتان خواهد آمد، و همينطور هم شد.5همانطور كه گفتم، چون ديگر نمیتوانستم تحمل كنم كه از شما بیخبر باشم، بیدرنگ تيموتائوس را فرستادم تا از استواری ايمانتان يقين حاصل كند. میترسيدم شيطان شما را در وسوسه و آزمايش انداخته باشد و به اين ترتيب تمام زحماتی كه برای شما كشيدهايم، به هدر رفته باشد.6اما اكنون كه تيموتائوس از نزد شما بازگشته است، به ما مژده داده كه ايمان و محبت شما به قوت خود باقی است و ما را نيز فراموش نكردهايد، و به همان اندازه كه ما مشتاق ديدار شما هستيم، شما نيز برای ديدن ما اشتياق داريد.7بنابراين ای برادران، با وجود تمام مشكلات و زحماتی كه متحمل میشويم، خاطرمان با شنيدن اين خبرها آسوده شد، زيرا اطلاع يافتيم كه نسبت به خداوند وفادار ماندهايد.8تا زمانی كه شما در ايمان به خداوند استوار باشيد، تحمل مشكلات برای ما آسان خواهد بود.9حقيقتاً نمیدانيم برای وجود شما و اين همه خوشی و شادی كه نصيب ما كردهايد چگونه از خدا تشكر كنيم؟10روز و شب دائماً دعا میكنيم و از خدا میخواهيم به ما اجازه دهد كه بار ديگر شما را ببينيم تا هر نقصی را كه در ايمانتان وجود دارد، برطرف كنيم.11باشد كه پدرمان خدا و خداوندمان عيسی مسيح، بار ديگر ما را به نزد شما بفرستد.12خداوند محبت شما را چنان فزونی بخشد كه بتوانيد يكديگر و ديگران را به شدت محبت كنيد، همانگونه كه ما شما را محبت مینماييم؛13تا به اين ترتيب، پدرمان خدا دل شما را قوی و بیگناه و پاک سازد، تا در آن روز كه خداوند ما عيسی مسيح با مقدسين خود باز میگردد، در حضور خدا، مقدس و بیعيب بايستيد.