امثال 26:16 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 همانطور كه باريدن برف در تابستان يا باران در فصل درو خلاف قانون طبيعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان. 2 نفرين، بر كسی كه مستحق آن نيست اثری ندارد و مانند گنجشک يا پرستويی است كه اين سو و آن سو پرواز میكند و در جايی نمینشيند. 3 شلاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبيه برای آدم احمق. 4 كسی كه به سؤال احمقانه جواب دهد مثل سؤال كنندهٔ آن، احمق است. 5 بايد به سؤال احمقانه جواب احمقانه داد تا كسی كه سؤال كرده خيال نكند عاقل است. 6 كسی كه توسط آدم احمقی پيغام میفرستد مثل شخصی است كه پای خود را قطع میكند و يا زهر مینوشد. 7 مثلی كه از دهان شخص نادان بيرون میآيد، مانند پای لنگ، سست است. 8 احترام گذاشتن به آدم احمق، مانند بستن سنگ به فلاخن، كار احمقانهای است. 9 مثلی كه از دهان آدم احمق بيرون میآيد همچون خاری كه به دست آدم مست فرو میرود و او حس نمیكند، بیاثر است. 10 كسی كه آدم احمقی را استخدام میكند مانند تيراندازی است كه هر رهگذری را مجروح میسازد. 11 آدم احمقی كه حماقت خود را تكرار میكند مانند سگی است كه آنچه را كه استفراغ كرده میخورد. 12 كسی كه در نظر خود عاقل است از يک احمق هم نادانتر است. 13 آدم تنبل پايش را از خانه بيرون نمیگذارد و میگويد: «شيرهای درندهای در كوچهها هستند!» 14 او مانند دری كه بر پاشنهاش میچرخد، در رختخوابش میغلتد و از آن جدا نمیشود. 15 دستش را به طرف بشقاب دراز میكند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمیگذارد. 16 با اين حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل میداند. 17 كسی كه در نزاعی دخالت میكند كه به او مربوط نيست مانند شخصی است كه گوشهای سگی را میكشد. 18-19 شخصی كه همسايهٔ خود را فريب بدهد و بعد بگويد كه شوخی كرده است، مثل ديوانهای است كه به هر طرف آتش و تيرهای مرگبار پرت میكند. 20 هيزم كه نباشد آتش خاموش میشود، سخنچين كه نباشد نزاع فرو مینشيند. 21 همانطور كه زغال و هيزم آتش را مشتعل میكند، مرد ستيزهجو هم جنگ و نزاع بر پا مینمايد. 22 حرفهای آدم سخنچين مانند لقمههای لذيذی است كه با لذت بلعيده میشود. 23 سخنان زيبا و فريبنده، شرارت دل را پنهان میسازد، درست مانند لعابی كه ظرف گلی را میپوشاند. 24 شخص كينهتوز با حرفهايش كينهٔ دلش را مخفی میكند؛ 25 اما تو گول حرفهای فريبندهٔ او را نخور، زيرا دلش پر از نفرت است. 26 اگرچه نفرتش را با حيله پنهان میكند، اما سرانجام پليدی او بر همگان آشكار خواهد شد. 27 هر كه برای ديگران چاه بكند، خود در آن خواهد افتاد. هر كه سنگی به طرف ديگران بغلتاند، آن سنگ برمیگردد و بر روی خود او میافتد. 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار میآورد.