1با افزايش تعداد ايمانداران، گِله و شكايتهايی در ميان ايشان بوجود آمد. كسانی كه يونانی زبان بودند، گله داشتند كه ميان بيوهزنان ايشان و بيوهزنان عبری زبان، تبعيض قائل میشوند و به اينان به اندازهٔ آنان خوراک نمیدهند.2پس، آن دوازده رسول تمام ايمانداران را جمع كردند و گفتند: «ما بايد وقت خود را صرف رساندن پيام خدا به مردم كنيم، نه صرف رساندن خوراک به اين و آن.3پس برادران عزيز، از ميان خود هفت نفر را انتخاب كنيد كه پر از حكمت و روحالقدس و مورد اعتماد همه باشند تا آنان را مسئول اين كار كنيم.4ما نيز وقت خود را صرف دعا، موعظه و تعليم خواهيم نمود.»5اين پيشنهاد را همه پسنديدند و اين اشخاص را انتخاب كردند: استيفان (مردی با ايمانی قوی و پر از روحالقدس)، فيليپ، پروخروس، نيكانور، تيمون، پرميناس و نيكلائوس اهل انطاكيه. نيكلائوس يک غيريهودی بود كه اول يهودی و بعد مسيحی شده بود.6اين هفت نفر را به رسولان معرفی كردند و رسولان نيز برای ايشان دعا كرده، دست بر سرشان گذاشتند و بركت دادند.7به تدريج پيام خدا در همه جا اعلام میشد و تعداد ايمانداران در شهر اورشليم افزايش میيافت. حتی بسياری از كاهنان يهودی نيز پيرو عيسی شدند.
دستگير شدن استيفان
8استيفان هم كه بسيار با ايمان و پر از قدرت روحالقدس بود، در ميان مردم معجزههای بزرگ انجام میداد.9اما يک روز چند يهودی از كنيسهای مشهور به«آزاد مردان» برای بحث و مجادله نزد استيفان آمدند. اين عده از قيروان، اسكندريهٔ مصر، قيليقيه و آسيا آمده بودند.10ولی كسی نمیتوانست در برابر روح و حكمت استيفان مقاومت كند.11پس آنان به چند نفر رشوه دادند تا بگويند ما شنيديم كه استيفان به موسی و به خدا كفر میگفت.12اين تهمت به شدت مردم را بر ضد استيفان تحريک كرد. پس سران قوم يهود او را گرفتند و برای محاكمه به مجلس شورا بردند.13شاهدان دروغين بر ضد استيفان شهادت داده، گفتند كه او مرتب به خانهٔ خدا و تورات موسی بد میگويد.14آنان گفتند: «ما با گوش خودمان شنيديم كه میگفت عيسای ناصری خانهٔ خدا را خراب خواهد كرد و تمام احكام موسی را باطل خواهد ساخت!»15در اين لحظه تمام اعضای شورا ديدند كه صورت استيفان همچون صورت فرشته میدرخشيد!