1در ماه اول سال دوم پس از بيرون آمدن قوم اسرائيل از سرزمين مصر وقتی كه موسی و قوم اسرائيل در صحرای سينا بودند، خداوند به موسی گفت:2-3«قوم اسرائيل بايد هر ساله در غروب روز چهاردهم همين ماه مراسم عيد پسح را بجا آورند. در اجرای اين مراسم بايد از تمام دستوراتی كه من در اين مورد دادهام پيروی كنند.»4-5پس موسی همانطور كه خداوند دستور داده بود، اعلام كرد كه مراسم عيد پسح را بجا آورند. بنیاسرائيل طبق اين دستور، عصر روز چهاردهم، در صحرای سينا مراسم را آغاز كردند.6-7ولی عدهای از مردان در آن روز نتوانستند در مراسم پسح شركت كنند، زيرا در اثر تماس با جنازه نجس شده بودند. ايشان نزد موسی و هارون آمده، مشكل خود را با آنان در ميان گذاشتند و به موسی گفتند: «چرا ما نبايد مثل ساير اسرائيلیها در اين عيد به خداوند قربانی تقديم كنيم.»8موسی جواب داد: «صبر كنيد تا در اين باره از خداوند كسب تكليف كنم.»9جواب خداوند از اين قرار بود:10«اگر فردی از افراد بنیاسرائيل، چه در حال حاضر و چه در نسلهای بعد، به هنگام عيد پسح به سبب تماس با جنازه نجس شود، يا اينكه در سفر بوده، نتواند در مراسم عيد حضور يابد، باز میتواند عيد پسح را جشن بگيرد،11ولی بعد از يک ماه، يعنی غروب روز چهاردهم از ماه دوم؛ در آن هنگام میتواند برهٔ پسح را با نان فطير و سبزيجات تلخ بخورد.12نبايد چيزی از آن را تا صبح روز بعد باقی بگذارد و نبايد استخوانی از آن را بشكند. او بايد كليه دستورات مربوط به عيد پسح را اجرا نمايد.13«ولی فردی كه نجس نبوده يا كسی كه در سفر نباشد و با وجود اين از انجام مراسم عيد پسح در موعد مقرر سر باز زند بايد به علت خودداری از تقديم قربانی به خداوند در وقت مقرر، از ميان قوم اسرائيل رانده شود. او مسئول گناه خويش خواهد بود.14اگر بيگانهای در ميان شما ساكن است و میخواهد مراسم عيد پسح را برای خداوند بجا آورد، بايد از تمامی اين دستورات پيروی نمايد. اين قانون برای همه است.»
ابر آتشين
15در آن روزی كه خيمهٔ عبادت بر پا شد، ابری ظاهر شده، خيمه را پوشانيد و هنگام شب، آن ابر به شكل آتش درآمد و تا صبح به همان صورت باقی ماند. (خروج 40:34)16اين ابر هميشه خيمه را میپوشانيد و در شب به شكل آتش در میآمد.17وقتی كه ابر حركت میكرد، قوم اسرائيل كوچ میكردند و هر وقت ابر میايستاد، آنها نيز توقف میكردند و در آنجا اردو میزدند.18به اين ترتيب، ايشان به دستور خداوند كوچ نموده، در هر جايی كه ايشان را راهنمايی میكرد، توقف میكردند و تا زمانی كه ابر ساكن بود در همان مكان میماندند.19اگر ابر مدت زيادی میايستاد، آنها هم از دستور خداوند اطاعت كرده، به همان اندازه توقف میكردند.20ولی اگر ابر فقط چند روزی میايستاد، آنگاه ايشان هم طبق دستور خداوند فقط چند روز میماندند.21گاهی ابر آتشين فقط شب میايستاد و صبح روز بعد حركت میكرد؛ ولی، چه شب و چه روز، وقتی كه حركت میكرد، قوم اسرائيل نيز به دنبال آن راه میافتادند.22اگر ابر دو روز، يک ماه، يا يک سال بالای خيمهٔ عبادت میايستاد، بنیاسرائيل هم به همان اندازه توقف میكردند، ولی به مجردی كه به حركت در میآمد قوم هم كوچ میكردند،23به اين ترتيب بود كه بنیاسرائيل به فرمان خداوند كوچ میكردند و اردو میزدند. آنها هر آنچه را كه خداوند به موسی امر میكرد، بجا میآوردند.