1خداوند میفرمايد: «آسمان، تخت سلطنت من است و زمين، فرش زير پای من! پس چه خانهای میخواهيد برای من بسازيد تا در آن ساكن شوم؟2دست من تمام اين هستی را آفريده است. من نزد كسی ساكن میشوم كه فروتن و توبهكار است و از كلام من میترسد.3«اما من از آنان كه به راههای خود میروند و گناهان خود را دوست میدارند، دور هستم و قربانیهايشان را قبول نمیكنم. اين گونه افراد وقتی بر قربانگاه من گاوی قربانی میكنند، مانند آنست كه انسانی را میكشند، و هنگامی كه گوسفندی را ذبح میكنند، مانند آنست كه سگی را قربانی میكنند. وقتی هديهای به من تقديم میكنند مثل آنست كه خون خوک را تقديم میكنند، و وقتی بخور میسوزانند مانند آنست كه بت را میپرستند.4من نيز مصيبتهايی را كه از آن وحشت دارند بر آنها عارض میكنم، زيرا وقتی آنان را خواندم جواب ندادند و هنگامی كه با آنان صحبت كردم گوش ندادند، بلكه آنچه را كه در نظر من ناپسند بود انجام دادند و آنچه را كه نخواستم اختيار كردند.»5ای كسانی كه از خداوند میترسيد و او را اطاعت میكنيد، به كلام او گوش دهيد. او میفرمايد: «برادرانتان از شما نفرت دارند و شما را از خود میرانند، زيرا به من ايمان داريد. آنها شما را مسخره كرده، میگويند: ”خداوند بزرگ است و سرانجام شما را نجات خواهد داد و ما شادی شما را خواهيم ديد!“ اما خود ايشان بزودی رسوا و سرافكنده خواهند شد.6«در شهر چه غوغايی است؟ اين چه صدايی است كه از خانهٔ خدا به گوش میرسد؟ اين صدای خداوند است كه از دشمنانش انتقام میگيرد.»7-8خداوند میگويد: «چه كسی تا به حال چنين چيز عجيبی ديده يا شنيده است كه قومی ناگهان در يک روز متولد شود؟ اما قوم اسرائيل در يک روز متولد خواهد شد؛ اورشليم حتی قبل از اينكه درد زايمانش شروع شود، فرزندان خود را به دنیا خواهد آورد.9آيا فكر میكنيد كه من قوم خود را تا به مرحلهٔ تولد میرسانم، اما او را همانجا رها میكنم تا متولد نشود؟ نه، هرگز!»10ای همهٔ كسانی كه اورشليم را دوست داريد و برايش سوگواری میكنيد، اينک خوشحال باشيد و با او به شادی بپردازيد!11مانند كودكی كه از شير مادر تغذيه میكند، شما نيز از وفور نعمت اورشليم بهرهمند خواهيد شد و لذت خواهيد برد.12زيرا خداوند میگويد: «من صلح و سلامتی در اورشليم پديد خواهم آورد و ثروت قومهای جهان را مانند رودخانهای كه آبش هرگز خشک نمیشود به آنجا سرازير خواهم كرد. شما مانند كودكان شيرخوار، از اورشليم تغذيه خواهيد كرد و در آغوش او به خواب خواهيد رفت و بر زانوانش نوازش خواهيد شد.13من مانند مادری كه فرزندش را دلداری میدهد، شما را در اورشليم تسلی خواهم داد.14هنگامی كه اين رويدادها را ببينيد، دل شما شاد خواهد شد و قوت و نشاط سراسر وجودتان را فرا خواهد گرفت. آنگاه خواهيد فهميد من كه خداوند هستم خدمتگزاران خود را ياری میدهم، اما با دشمنان خود با غضب رفتار میكنم.»15اينک خداوند با آتش و با عرابههای تندرو میآيد تا كسانی را که مورد غضب او هستند به سختی مجازات كند.16او با آتش و شمشير خود تمام مردم گناهكار جهان را مجازات خواهد كرد و عدهٔ زيادی را خواهد كشت.17خداوند میگويد: «كسانی كه در باغهای خود، در پشت درختان بت میپرستند و گوشت خوک و موش و خوراكهای حرام ديگر میخورند، هلاک خواهند شد.18من از كارها و فكرهای آنان آگاهی كامل دارم. من میآيم تا همهٔ قومها و نژادهای جهان را جمع كنم و ايشان را به اورشليم بياورم تا جلال مرا ببينند.19در آنجا معجزهای بر ضد آنان نشان خواهم داد و آنان را مجازات خواهم كرد. اما از بين ايشان عدهای را حفظ خواهم كرد و آنان را به سرزمينهای دور دست كه هنوز نام مرا نشنيدهاند و به قدرت و عظمت من پی نبردهاند خواهم فرستاد، يعنی به ترشيش، ليبی، ليديه (كه تيراندازان ماهر دارد)، توبال و يونان. آری، ايشان را به اين سرزمينها خواهم فرستاد تا عظمت مرا به مردم آنجا اعلام كنند.20سپس ايشان هموطنان شما را از آن سرزمينها جمع خواهند كرد و آنان را بر اسبها، عرابهها، تختهای روان، قاطرها و شترها سوار كرده، به كوه مقدس من در اورشليم خواهند آورد و به عنوان هديه به من تقديم خواهند كرد، همانگونه كه بنیاسرائيل هدايای خود را در ظروف پاک به خانهٔ من میآوردند و به من تقديم میكردند.21و من برخی از ايشان را كاهن و لاوی خود خواهم ساخت.22«همانگونه كه آسمانها و زمين جديدی كه من میسازم در حضور من پايدار میماند. همچنان نسل شما و نام شما نيز پايدار خواهند ماند.23همهٔ مردم ماه به ماه و هفته به هفته به اورشليم خواهند آمد تا مرا پرستش كنند.24هنگامی كه آنان اورشليم را ترک میكنند، جنازهٔ كسانی را كه بر ضد من برخاسته بودند، ملاحظه خواهند كرد. كرمی كه بدنهای آنها را میخورد هرگز نخواهد مرد و آتشی كه ايشان را میسوزاند هرگز خاموش نخواهد شد. همهٔ مردم با نفرت به آنان نگاه خواهند كرد.»