1خداوند میفرمايد: «مردمی كه قبلاً در پی شناخت من نبودند، اينک مرا میطلبند؛ و قومهايی كه در صدد يافتن من نبودند، اكنون مرا پيدا كردهاند.2اما قوم خاص خودم كه تمام مدت آغوشم برای پذيرفتن آنان باز بوده است، نسبت به من ياغی شدهاند و به راههای كج خود میروند.3آنها دائم مرا خشمگين میسازند. در قربانگاههای باغهايشان به بتهای خويش قربانی تقديم میكنند و برای آنها بخور میسوزانند.4شبها به قبرستانهای داخل غارها میروند تا ارواح مردگان را پرستش كنند. گوشت خوک و خوراكهای حرام ديگر میخورند،5ولی به ديگران میگويند: به ما نزديک نشويد، ما را نجس نكنيد، ما از شما پاكتريم.» اين مردم مرا از خود سخت بيزار كردهاند و به آتش خشم من دامن زدهاند.6«حكم محكوميت اين قوم در حضور من نوشته شده است. من ديگر تصميم خود را گرفتهام و ساكت نخواهم نشست و آنان را به سزای اعمالشان خواهم رساند.7آنان را برای گناهانی كه خود و اجدادشان مرتكب شدهاند مجازات خواهم كرد. آنان بر روی كوهها برای بتها بخور سوزاندهاند و به من اهانت كردهاند. بنابراين، آنان را به سزای اعمالشان خواهم رساند.»8خداوند میفرمايد: «هيچكس انگور خوب را از بين نمیبرد، بلكه از آن شراب تهيه میكند. من هم تمام قوم خود را از بين نخواهم برد، بلكه كسانی را كه مرا خدمت میكنند، حفظ خواهم كرد.9اسرائیلیهايی را كه از قبيلهٔ يهودا هستند بركت خواهم داد و نسل آنان سرزمين كوهستانی مرا تصرف خواهند كرد. قوم برگزيدهٔ من كه مرا خدمت میكنند در اين سرزمين زندگی خواهند كرد.10آنان مرا خواهند پرستيد و بار ديگر گلههای خود را در دشتهای شارون و درهٔ عاكور خواهند چرانيد.»11اما خداوند به بقيهٔ قوم خود كه او را ترک كردهاند چنين میگويد: «شما عبادتگاه مرا به دست فراموشی سپردهايد و خدايان ”بخت“ و ”سرنوشت“ را میپرستيد.12پس بدانيد كه تيره بخت شده، به سرنوشت شومی دچار خواهيد شد و از بين خواهيد رفت! هنگامی كه شما را صدا كردم جواب نداديد، و وقتی سخن گفتم گوش نداديد؛ بلكه عمداً آنچه را كه در نظرم ناپسند بود انجام داديد.13بنابراين به شما میگويم كه خدمتگزاران من سير خواهند شد، ولی شما گرسنه خواهيد ماند؛ آنان آب خواهند نوشيد، اما شما تشنه خواهيد بود؛ آنان شادی خواهند كرد، ولی شما غمگين و شرمنده خواهيد شد؛14آنان از خوشحالی آواز خواهند خواند، اما شما از غم و ناراحتی فرياد خواهيد زد.15نام شما در بين قوم من نامی ملعون خواهد بود. من كه خداوند هستم شما را خواهم كشت و به خدمتگزاران راستين خود نامی جديد خواهم داد.»
خلقت جديد
16خداوند میفرمايد: «روزی خواهد آمد كه هر کس بخواهد بركتی بطلبد يا سوگندی ياد كند، تنها نام خدای حق را بر زبان خواهد راند. سختيهای گذشته به کلی فراموش شده، از بين خواهد رفت،17زيرا من زمين جديدی میسازم. هر چه در گذشته بوده کاملاً فراموش شده، ديگر به ياد آورده نخواهد شد.18ای قوم من، از اين آفرينش جديد، تا ابد شاد و مسرور باشيد، زيرا اورشليم را نيز از نو میآفرينم تا شهر شادی و سرور شما باشد.19من خود نيز برای وجود اورشليم و ساكنانش شادی خواهم كرد. در آنجا ديگر صدای گريه و زاری شنيده نخواهد شد.20«نوزادان ديگر در سن كم نخواهند مرد و صد سالگان جوان محسوب خواهند شد. تنها كسانی پيش از وقت خواهند مرد كه گناه میكنند و زير لعنت هستند.21-22در آن روزها، هر كه خانهای بسازد خود در آن ساكن خواهد شد و هر كه باغ انگوری غرس كند خود از ميوهٔ آن خواهد خورد، زيرا ديگر خانهها و باغهای انگور قوم من به دست دشمن نخواهد افتاد. ايشان مانند درختان، عمر طولانی خواهند كرد و از دسترنج خود بهرهمند خواهند شد و لذت خواهند برد.23ديگر زحمتهايشان بر باد نخواهد رفت و فرزندانشان رنگ مصيبت را نخواهند ديد، زيرا هم آنان را و هم فرزندانشان را بركت خواهم داد.24حتی پيش از آنكه مرا بخوانند به آنان جواب خواهم داد، و پيش از اينكه دعايشان را تمام كنند آن را اجابت خواهم كرد.25گرگ و بره با هم خواهند چريد، شير مانند گاو كاه خواهد خورد و مار ديگر كسی را نيش نخواهد زد. در كوه مقدس من هيچ چيز و هيچكس صدمه نخواهد ديد و نابود نخواهد شد.»