1ای مردم فكر نكنيد كه خداوند ضعيف شده و ديگر نمیتواند شما را نجات دهد. گوش او سنگين نيست؛ او دعاهای شما را میشنود.2اما گناهان شما باعث شده او با شما قطع رابطه كند و دعاهای شما را جواب ندهد.3دستهای شما به خون آلوده است و انگشتهايتان به گناه. لبهای شما سخنان دروغ میگويد و از زبانتان حرفهای زشت شنيده میشود.4در دادگاه عدالت را زير پا میگذاريد و با دروغهايی كه میگوييد رأی دادگاه را به نفع خود تغيير میدهيد. شما گناهكار و ظالم هستيد.5-6نقشهٔ شومتان مانند تخم افعی است كه وقتی شكسته میشود افعی از آن بيرون میآيد و مردم را به هلاكت میرساند! اما بدانيد كه نقشههايتان عملی نخواهد شد و هيچ فايدهای به شما نخواهد رسانيد. آنها مانند لباسی هستند كه از تار عنكبوت بافته شده باشند.7با فكرتان دائم نقشههای پليد طرح میكنيد و با پاهايتان به دنبال بیگناهان میدويد تا آنها را بكشيد. هر جا میرويد خرابی و ويرانی برجای میگذاريد8و سلب آرامش میكنيد. تمام كارهای شما از روی بیانصافی است. راههای شما كج است، و هر كه در آن قدم بگذارد از آسايش برخوردار نخواهد شد.
اعتراف قوم اسرائيل
9مردم میگويند: «الان فهميديم چرا خدا ما را از دست دشمنانمان نجات نمیدهد و چرا هنگامی كه در انتظار نور بوديم، تاريكی به سراغمان آمد!10مانند اشخاص نابينا، كورمال كورمال راه میرويم و در روز روشن جايی را نمیبينيم و به زمين میافتيم؛ گويی در دنيای مردگان زندگی میكنيم!11همهٔ ما همچون خرسهای گرسنه خرناس میكشيم و مانند فاختهها میناليم. به خداوند روی میآوريم تا ما را نجات دهد، اما بیفايده است؛ زيرا او از ما روگردان شده است.12گناهانی كه نسبت به خداوند مرتكب شدهايم در حضور او روی هم انباشته شده و عليه ما شهادت میدهند. «ای خداوند، میدانيم كه گناهكاريم.13ما تو را ترک گفته و رد كردهايم و از پيروی تو دست برداشتهايم. ما ظالم و ياغی هستيم. فكرهای ما كج است و حرفهای ما پر از دروغ.14انصاف را زير پا گذاشتهايم؛ عدالت را از خود راندهايم؛ حقيقت را در كوچهها انداختهايم و صداقت را به بوتهٔ فراموشی سپردهايم.
رستگاری قوم اسرائيل
15راستی از بين رفته است؛ و هر كه بخواهد از ناراستی دوری كند، مورد سرزنش واقع میشود.» خداوند تمام اين بديها را ديده و غمگين است.16او تعجب میكند كه چرا كسی نيست به داد مظلومان برسد. پس او خود آماده میشود تا ايشان را نجات دهد، زيرا او خدای عادلی است.17خداوند عدالت را مانند زره میپوشد و كلاهخود نجات را بر سر میگذارد. سراسر وجود او آكنده از حس عدالتخواهی است؛ او از ظالمان انتقام خواهد كشيد.18دشمنان خود را به سزای اعمالشان خواهد رسانيد و مخالفان خود را حتی اگر در سرزمينهای دور دست نيز باشند، جزا خواهد داد.19همهٔ مردم، از شرق تا غرب، از قدرت او خواهند ترسيد و به او احترام خواهند گذاشت. او مانند سيلابی عظيم و طوفانی شديد خواهد آمد.20خداوند به قوم خود میگويد: «نجات دهندهای در اورشليم ظهور خواهد كرد تا كسانی را كه از گناهانشان دست میكشند، نجات بخشد.21و اما من با شما اين عهد را میبندم: روح من كه بر شماست و كلام من كه در دهان شماست، هرگز از شما دور نخواهند شد. اين است عهد من با شما و با نسلهای شما تا ابد.»