1وای بر كسانی كه برای گرفتن كمک به مصر روی میآورند و به جای اينكه به خدای قدوس اسرائيل چشم اميد داشته باشند و از او كمک بخواهند، بر سربازان قوی و عرابههای بيشمار مصر توكل میكنند.2خداوند نيز میداند چه كند. او از تصميم خود برنمیگردد و بر كسانی كه بدی میكنند و با بدكاران همدست میشوند، بلا میفرستد.3مصریان انسانند، و نه خدا! اسبان ايشان نيز جسمند و نه روح! هنگامی كه خداوند دست خود را برای مجازات بلند كند، هم مصریان و هم كسانی كه از مصر كمک میجويند، خواهند افتاد و هلاک خواهند شد.4-5خداوند به من فرمود: «وقتی شير، گوسفندی را میدرد، و بیآنكه از داد و فرياد چوپانان بترسد مشغول خوردن شكار خود میشود؛ همینگونه من نيز كه خداوند قادر متعال هستم برای دفاع از كوه صهيون خواهم آمد و از كسی نخواهم ترسيد. مانند پرندهای كه در اطراف آشيانه خود پر میزند تا از جوجههايش حمايت كند، من نيز از اورشليم حمايت خواهم كرد و آن را نجات خواهم داد.»6خدا میفرمايد: «ای بنیاسرائيل، شما نسبت به من گناهان زيادی مرتكب شدهايد، اما الان به سوی من برگرديد!7روزی خواهد آمد كه همهٔ شما بتهای طلا و نقره را كه با دستهای گناهآلود خود ساختهايد، دور خواهيد ريخت.8در آن روز آشوریها هلاک خواهند شد، ولی نه با شمشير انسان، بلكه با شمشير خدا. سپاه آنان تار و مار خواهد شد و جوانانشان اسير خواهند گرديد.9فرماندهان آشور وقتی پرچم جنگ اسرائيل را ببينند از ترس خواهند لرزيد و فرار خواهند كرد.» اين را خداوند میفرمايد خداوندی كه آتشش بر قربانگاه اورشليم روشن است.