(اين مزمور را داوود هنگامی نوشت كه اهالی زيف میخواستند او را به شائول تسليم كنند. نگاه كنيد به اول سموئيل 23:19 و 26:1.)
1ای خدا، به قدرت خود مرا نجات ده و به قوت خويش از من دفاع كن.2خدايا، دعای مرا بشنو و به سخنانم توجه فرما،3زيرا بدكاران بر ضد من برخاستهاند و ظالمان قصد جان مرا دارند. آنان كسانیاند كه تو را نمیشناسند.4ای خداوند، تو مددكار من هستی و جان مرا حفظ میكنی.5تو دشمنان مرا به سزای اعمالشان خواهی رساند. تو امين هستی و آنها را ريشهكن خواهی كرد.6ای خداوند، با ميل و رغبت قربانی به تو تقديم خواهم كرد و تو را سپاس خواهم گفت زيرا تو نيكو هستی.7تو مرا از همهٔ مشكلاتم رهانيدهای و من با چشمان خود شكست دشمنانم را ديدهام.
For the director of music. With stringed instruments. A maskil of David. When the Ziphites had gone to Saul and said, ‘Is not David hiding among us?’
1Save me, O God, by your name; vindicate me by your might.[1]2Hear my prayer, O God; listen to the words of my mouth.3Arrogant foes are attacking me; ruthless people are trying to kill me – people without regard for God.[2]4Surely God is my help; the Lord is the one who sustains me.5Let evil recoil on those who slander me; in your faithfulness destroy them.6I will sacrifice a freewill offering to you; I will praise your name, Lord, for it is good.7You have delivered me from all my troubles, and my eyes have looked in triumph on my foes.