امثال 26 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 همانطور كه باريدن برف در تابستان يا باران در فصل درو خلاف قانون طبيعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان. 2 نفرين، بر كسی كه مستحق آن نيست اثری ندارد و مانند گنجشک يا پرستويی است كه اين سو و آن سو پرواز میكند و در جايی نمینشيند. 3 شلاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبيه برای آدم احمق. 4 كسی كه به سؤال احمقانه جواب دهد مثل سؤال كنندهٔ آن، احمق است. 5 بايد به سؤال احمقانه جواب احمقانه داد تا كسی كه سؤال كرده خيال نكند عاقل است. 6 كسی كه توسط آدم احمقی پيغام میفرستد مثل شخصی است كه پای خود را قطع میكند و يا زهر مینوشد. 7 مثلی كه از دهان شخص نادان بيرون میآيد، مانند پای لنگ، سست است. 8 احترام گذاشتن به آدم احمق، مانند بستن سنگ به فلاخن، كار احمقانهای است. 9 مثلی كه از دهان آدم احمق بيرون میآيد همچون خاری كه به دست آدم مست فرو میرود و او حس نمیكند، بیاثر است. 10 كسی كه آدم احمقی را استخدام میكند مانند تيراندازی است كه هر رهگذری را مجروح میسازد. 11 آدم احمقی كه حماقت خود را تكرار میكند مانند سگی است كه آنچه را كه استفراغ كرده میخورد. 12 كسی كه در نظر خود عاقل است از يک احمق هم نادانتر است. 13 آدم تنبل پايش را از خانه بيرون نمیگذارد و میگويد: «شيرهای درندهای در كوچهها هستند!» 14 او مانند دری كه بر پاشنهاش میچرخد، در رختخوابش میغلتد و از آن جدا نمیشود. 15 دستش را به طرف بشقاب دراز میكند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمیگذارد. 16 با اين حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل میداند. 17 كسی كه در نزاعی دخالت میكند كه به او مربوط نيست مانند شخصی است كه گوشهای سگی را میكشد. 18-19 شخصی كه همسايهٔ خود را فريب بدهد و بعد بگويد كه شوخی كرده است، مثل ديوانهای است كه به هر طرف آتش و تيرهای مرگبار پرت میكند. 20 هيزم كه نباشد آتش خاموش میشود، سخنچين كه نباشد نزاع فرو مینشيند. 21 همانطور كه زغال و هيزم آتش را مشتعل میكند، مرد ستيزهجو هم جنگ و نزاع بر پا مینمايد. 22 حرفهای آدم سخنچين مانند لقمههای لذيذی است كه با لذت بلعيده میشود. 23 سخنان زيبا و فريبنده، شرارت دل را پنهان میسازد، درست مانند لعابی كه ظرف گلی را میپوشاند. 24 شخص كينهتوز با حرفهايش كينهٔ دلش را مخفی میكند؛ 25 اما تو گول حرفهای فريبندهٔ او را نخور، زيرا دلش پر از نفرت است. 26 اگرچه نفرتش را با حيله پنهان میكند، اما سرانجام پليدی او بر همگان آشكار خواهد شد. 27 هر كه برای ديگران چاه بكند، خود در آن خواهد افتاد. هر كه سنگی به طرف ديگران بغلتاند، آن سنگ برمیگردد و بر روی خود او میافتد. 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار میآورد.

Lutherbibel 2017

از Deutsche Bibelgesellschaft

1 Wie Schnee nicht zum Sommer und Regen zur Ernte, so reimt sich Ehre nicht zum Toren. 2 Wie ein Vogel dahinfliegt und eine Schwalbe enteilt, so ist ein unverdienter Fluch: Er trifft nicht ein. 3 Dem Ross eine Peitsche und dem Esel einen Zaum und dem Toren eine Rute auf den Rücken! (امثال 19:29) 4 Antworte dem Toren nicht nach seiner Torheit, dass du ihm nicht gleich wirst. 5 Antworte aber dem Toren nach seiner Torheit, dass er sich nicht weise dünke. 6 Wer eine Sache durch einen törichten Boten ausrichtet, der ist wie einer, der sich selbst die Füße abhaut und Schaden leidet. 7 Kraftlos wie die Schenkel des Lahmen, so ist die Weisheit im Munde der Toren. 8 Einem Toren Ehre antun, das ist, wie wenn einer einen edlen Stein auf einen Steinhaufen wirft. 9 Ein Spruch in eines Toren Mund ist wie ein Dornzweig in der Hand eines Trunkenen. 10 Wie ein Schütze, der jeden verwundet, so ist, wer einen Toren oder einen Vorübergehenden dingt. 11 Wie ein Hund wieder frisst, was er gespien hat, so ist der Tor, der seine Torheit immer wieder treibt. (2پطرس 2:22) 12 Wenn du einen siehst, der sich weise dünkt, da ist für einen Toren mehr Hoffnung als für ihn. (امثال 3:7) 13 Der Faule spricht: »Es ist ein junger Löwe auf dem Wege, ein Löwe auf den Gassen.« (امثال 22:13) 14 Ein Fauler wendet sich im Bett wie die Tür in der Angel. (امثال 6:9) 15 Der Faule steckt seine Hand in die Schüssel, und es wird ihm sauer, dass er sie zum Munde bringe. (امثال 19:24) 16 Ein Fauler dünkt sich weiser als sieben, die da wissen, verständig zu antworten. 17 Wer vorübergeht und sich mengt in fremden Streit, der ist wie einer, der den Hund bei den Ohren zwackt. 18 Wie ein Wahnsinniger, der mit Geschoss und Pfeilen schießt und tötet, 19 so ist ein Mensch, der seinen Nächsten betrügt und spricht: »Ich habe nur gescherzt.« 20 Wenn kein Holz mehr da ist, so verlischt das Feuer, und wenn der Verleumder weg ist, so hört der Streit auf. (امثال 22:10) 21 Wie die Kohlen die Glut und Holz das Feuer, so facht ein zänkischer Mann den Streit an. (امثال 15:18) 22 Die Worte des Verleumders sind wie Leckerbissen und gehen einem glatt ein. (امثال 18:8) 23 Glatte Lippen und ein böses Herz, das ist wie Tongeschirr, mit Silberschaum überzogen. 24 Der Hasser verstellt sich mit seiner Rede, aber im Herzen ist er falsch; (متیٰ 12:45) 25 wenn er seine Stimme holdselig macht, so glaube ihm nicht; denn es sind sieben Gräuel in seinem Herzen. 26 Wer den Hass trügerisch verbirgt, dessen Bosheit wird doch vor der Gemeinde offenbar werden. 27 Wer eine Grube gräbt, der wird hineinfallen; und wer einen Stein wälzt, auf den wird er zurückkommen. (مزامير 7:16; جامعه 10:8) 28 Eine falsche Zunge hasst den, dem sie Arges getan hat, und glatte Lippen richten Verderben an.