نوشته‌ء لوقا 11

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 روزی عيسی مشغول دعا بود. وقتی دعايش تمام شد، يكی از شاگردان به او گفت: «خداوندا، همانطور كه يحيی طرز دعا كردن را به شاگردان خود آموخت، تو نيز به ما بياموز.»2 عيسی به ايشان گفت كه چنين دعا كنند: «ای پدر، نام مقدس تو گرامی باد. ملكوت تو برقرار گردد.3 نان مورد نياز ما را هر روز به ما ارزانی فرما.4 گناهان ما را ببخش، چنانكه ما نيز آنانی را كه به ما خطا كردهاند، میبخشيم. ما را از وسوسههای شيطان دور نگه دار.»5-6 سپس تعليم خود را درباره دعا ادامه داد و فرمود: «فرض كنيد كه نيمه شب، مهمانی از راه دور برای شما میرسد و شما چيزی برای خوردن در خانه نداريد. اجباراً درِ خانهٔ دوستی را میزنيد و از او سه نان قرض میخواهيد.7 او از داخل خانه جواب میدهد كه با بچههايش در رختخواب خوابيده است و نمیتواند برخيزد و به شما نان دهد.8 «اما مطمئن باشيد كه حتی اگر از روی دوستی اين كار را نكند، اگر مدتی در بزنيد، در اثر پافشاری شما برخواهد خاست و هر چه بخواهيد به شما خواهد داد.9 در دعا نيز بايد چنين كرد. آنقدر دعا كنيد تا جواب دعايتان داده شود. آنقدر جستجو كنيد تا بيابيد. آنقدر در بزنيد تا باز شود.10 زيرا هر كه درخواست كند، به دست خواهد آورد؛ هر كه جستجو كند، خواهد يافت؛ و هر كه در بزند، در به رويش باز خواهد شد.11 «شما كه پدر هستيد، اگر فرزندتان از شما نان بخواهد، آيا به او سنگ میدهيد؟ يا اگر ماهی بخواهد، آيا به او مار میدهيد؟12 يا اگر تخم مرغ بخواهد، آيا به او عقرب میدهيد؟ هرگز!13 «پس اگر شما، اشخاص گناهكار، میدانيد كه بايد چيزهای خوب را به فرزندانتان بدهيد، چقدر بيشتر پدر آسمانی شما میداند كه بايد روحالقدس را به آنانی كه از او درخواست میكنند، ارزانی دارد!»14 يكبار عيسی، روح پليدی را از جسم يک لال بيرون كرد و زبان آن شخص باز شد. كسانی كه اين ماجرا را ديدند، بسيار تعجب كردند و به هيجان آمدند.15 اما بعضی از آن ميان گفتند: «جای تعجب نيست كه او میتواند ارواح پليد را اخراج كند، چون قدرت انجام اين كارها را از شيطان كه رئيس همه ارواح پليد است، میگيرد!»16 عدهای ديگر نيز از او خواستند تا كاری كند كه در آسمان اتفاق عجيبی بيفتد، و به اين طريق ثابت شود كه او همان مسيح موعود است.17 عيسی افكار هر يک از ايشان را خواند و فرمود: «هر حكومتی كه به دستههای مخالف تقسيم شود، رو به نابودی خواهد رفت، و هر خانهای كه گرفتار مشاجرات و جنگ و جدال گردد، از هم خواهد پاشيد.18 از اين رو، اگر گفته شما درست باشد، يعنی اينكه شيطان بر ضد خود میجنگد و به من قدرت داده تا ارواح پليد او را بيرون كنم، در اين صورت حكومت او چگونه برقرار خواهد ماند؟19 و اگر قدرت من از طرف شيطان است، پس قدرت آن عده از مريدان شما كه ارواح پليد را بيرون میكنند، از كجاست؟ آيا اين نشان میدهد كه آنها آلت دست شيطان هستند؟ اگر راست میگوييد، همين سؤال را از ايشان بكنيد!20 اما اگر من با قدرت خدا ارواح پليد را از وجود مردم بيرون میكنم، اين ثابت میكند كه ملكوت خدا در ميان شما آغاز شده است.21 «تا زمانی كه شيطان، نيرومند و مسلح، از كاخ خود محافظت میكند، كاخش در امن و امان است.22 اما وقتی كسی نيرومندتر و مسلحتر از او به او حمله كند، بر او پيروز خواهد شد و او را خلع سلاح خواهد كرد و تمام دارايیاش را از دستش خواهد گرفت.23 «هر كه طرفدار من نباشد، بر ضد من است. هر كه مرا ياری نكند، در واقع عليه من كار میكند.24 «هنگامی كه روح پليد از وجود شخصی اخراج میشود، برای استراحت به بيابانها میرود. اما چون جای مناسبی نمیيابد، نزد همان شخصی كه از وجودش بيرون رفته بود، باز میگردد،25 و میبيند كه خانه سابقش جارو شده و تميز است.26 پس میرود و هفت روح بدتر از خود را نيز میآورد و همگی داخل وجود او میشوند. آنگاه وضع آن شخص، بدتر از حالت اولش میگردد.»27 اين سخنان هنوز بر زبان عيسی بود كه زنی از ميان جمعيت با صدای بلند گفت: «خوشا به حال آن مادری كه تو را به دنیا آورد و شير داد!»28 عيسی در جواب گفت: «بلی، اما خوشبختتر از مادر من، كسی است كه كلام خدا را میشنود و به آن عمل میكند!»29-30 هنگامی كه جمعيت انبوهی نزد او گرد آمدند، عيسی فرمود: «مردم اين دوره و زمانه چقدر شرورند! همواره از من طالب علامتی هستند تا يقين حاصل كنند كه من همان مسيح موعود میباشم. اما تنها علامتی كه من به آنان نشان خواهم داد، رويدادی است نظير آنچه بر يونس پيامبر گذشت، كه به مردم نينوا ثابت كرد كه خدا او را فرستاده است. علامت من نيز به اين مردم ثابت خواهد كرد كه از جانب خدا آمدهام.31 «در روز داوری، ”ملكهٔ سبا“ برخواهد خاست و مردم اين دوره و زمانه را محكوم خواهد ساخت، زيرا او با زحمت فراوان، راهی دراز را پيمود تا بتواند سخنان حكيمانه ”سليمان“ را بشنود. اما شخصی برتر از سليمان در اينجاست و چه كم هستند آنانی كه به او توجه میكنند.32 «در آن روز، مردم شهر نينوا برخواهند خاست و مردم اين نسل را محكوم خواهند ساخت، زيرا آنها بر اثر موعظه يونس توبه كردند. در حالی که شخصی برتر از يونس در اينجاست اما اين مردم توجهی به او ندارند.33 «هيچكس چراغ را روشن نمیكند تا پنهانش سازد، بلكه آن را در جايی میآويزد كه نورش بر هر كه وارد اتاق میشود، بتابد.34 چشم نيز چراغ وجود است! چشم پاک همچون تابش آفتاب، اعماق وجود انسان را روشن میكند. اما چشم ناپاک و گناهآلود، جلو تابش نور را میگيرد و انسان را غرق تاريكی میسازد.35 پس هشيار باشيد، مبادا به جای نور، تاريكی بر وجودتان حكمفرما باشد!36 اگر باطن شما نورانی بوده و هيچ نقطه تاريكی در آن نباشد، آنگاه سراسر وجودتان درخشان خواهد بود، گويی چراغی پر نور بر شما میتابد.»37-38 وقتی عيسی سخنان خود را به پايان رسانيد، يكی از فريسیها، او را برای صرف غذا به خانهٔ خود دعوت كرد. عيسی دعوت او را پذيرفت و به خانه او رفت. وقتی بر سر سفره مینشستند، عيسی برخلاف رسم يهود، دستهای خود را نشست. ميزبان بسيار تعجب كرد!39 عيسی به او فرمود: «شما فريسيان، ظاهرتان را میشوييد و پاک میسازيد، اما باطنتان ناپاک است و پر از حرص و طمع و شرارت!40 ای نادانان، آيا همان خدايی كه ظاهر را ساخت، باطن را نساخت؟41 اما بهترين نشانه پاكی باطن، همانا سخاوتمندی و گشاده دستی است.42 «وای بر شما ای فريسیها كه هر چند با دقت كامل، يک دهم تمام درآمدتان را در راه خدا میدهيد، اما عدالت و محبت خدا را به کلی فراموش كردهايد. يک دهم درآمد را البته بايد داد، اما عدالت و محبت را نيز نبايد فراموش كرد.43 «وای بر شما ای فريسیها، كه دوست داريد در عبادتگاهها در صدر بنشينيد و در كوچه و بازار از مردم احترام ببينيد!44 چه عذاب هولناكی در انتظار شماست! شما مانند قبرهايی هستيد كه در صحرا ميان علفها پنهانند، مردم از كنارتان رد میشوند بیآنكه بدانند چقدر فاسد هستيد.»45 يكی از علمای دين كه در آنجا ايستاده بود، به عيسی گفت: «استاد، با اين سخنانت به ما نيز توهين كردی!»46 عيسی فرمود: «بلی، همين عذاب هولناک در انتظار شما نيز هست. شما تكاليف دينی بسيار سنگينی بر دوش مردم میگذاريد، و هيچ نمیكوشيد آنها را به گونهای تعليم دهيد كه انجامشان برای مردم آسانتر گردد.47 وای بر شما، چون درست مانند اجداد خود هستيد كه در گذشته پيامبران خدا را كشتند.48 شما كارهای شرمآور پدرانتان را تصديق میكنيد و اگر خودتان هم بوديد، همان كارها را میكرديد.49 «از همين روست كه خدا با حكمتی كه دارد درباره شما فرموده است: پيامبران و رسولان نزد شما خواهم فرستاد، اما شما برخی را كشته، و برخی ديگر را آزار خواهيد رساند.50 بنابراين، خدا انتقام خون همه انبیا را كه از ابتدای پيدايش جهان تا به حال ريخته شده است، از شما خواهد گرفت،51 از خون ”هابيل“ گرفته تا خون ”زكريا“ كه در خانه خدا در ميان قربانگاه و جايگاه مقدس كشته شد. بلی، خون همه آنها به گردن شماست!52 وای بر شما ای علمای دين، چون حقيقت را از مردم پنهان میكنيد، نه خودتان آن را میپذيريد و نه میگذاريد ديگران به آن ايمان بياورند.»53 وقتی عيسی از آن محفل بيرون آمد، فريسیها و علمای دين كه از سخنان او بسيار خشمگين شده بودند، او را به سختی مورد انتقاد قرار داده، كوشيدند با سؤالات خود او را در تنگنا قرار دهند.54 ايشان از آن پس در صدد برآمدند كه با استفاده از سخنان خودش او را به دام بيندازند و گرفتارش سازند.

نوشته‌ء لوقا 11

English Standard Version

from Crossway
1 Now Jesus[1] was praying in a certain place, and when he finished, one of his disciples said to him, “Lord, teach us to pray, as John taught his disciples.” (نوشته‌ء لوقا 5:33)2 And he said to them, “When you pray, say: “Father, hallowed be your name. Your kingdom come. (اشعيا 29:23; متیٰ 3:2; متیٰ 4:17; متیٰ 6:9; نوشته‌ء لوقا 1:49; نوشته‌ ء يوحنا 17:6; نوشته‌ ء يوحنا 20:17; ‏1پطرس 1:17; ‏1پطرس 3:15)3 Give us each day our daily bread,[2] (امثال 30:8; متیٰ 6:34)4 and forgive us our sins, for we ourselves forgive everyone who is indebted to us. And lead us not into temptation.” (متیٰ 26:41; نوشتهء مَرقُس‌ 14:38; نوشته‌ء لوقا 7:48; نوشته‌ء لوقا 22:40; نوشته‌ء لوقا 22:46; 1‏قرنتس 10:13)5 And he said to them, “Which of you who has a friend will go to him at midnight and say to him, ‘Friend, lend me three loaves,6 for a friend of mine has arrived on a journey, and I have nothing to set before him’;7 and he will answer from within, ‘Do not bother me; the door is now shut, and my children are with me in bed. I cannot get up and give you anything’?8 I tell you, though he will not get up and give him anything because he is his friend, yet because of his impudence[3] he will rise and give him whatever he needs. (نوشته‌ء لوقا 18:1)9 And I tell you, ask, and it will be given to you; seek, and you will find; knock, and it will be opened to you. (1تواريخ 28:9; 2تواريخ 15:2; امثال 8:17; اشعيا 55:6; اِرميا 29:13; متیٰ 7:7; متیٰ 18:19; متیٰ 21:22; نوشتهء مَرقُس‌ 11:24; نوشته‌ ء يوحنا 14:13; نوشته‌ ء يوحنا 15:7; نوشته‌ ء يوحنا 15:16; نوشته‌ ء يوحنا 16:23; نامهء يعقوب‌ 1:5; نامهء يعقوب‌ 1:17; 1يوحنا 3:22; 1يوحنا 5:14; مکاشفه 3:20)10 For everyone who asks receives, and the one who seeks finds, and to the one who knocks it will be opened.11 What father among you, if his son asks for[4] a fish, will instead of a fish give him a serpent;12 or if he asks for an egg, will give him a scorpion?13 If you then, who are evil, know how to give good gifts to your children, how much more will the heavenly Father give the Holy Spirit to those who ask him!” (پيدايش 6:5; پيدايش 8:21; متیٰ 12:34; نوشته‌ ء يوحنا 4:10; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 2:38)14 Now he was casting out a demon that was mute. When the demon had gone out, the mute man spoke, and the people marveled. (متیٰ 9:32; متیٰ 12:22)15 But some of them said, “He casts out demons by Beelzebul, the prince of demons,” (متیٰ 10:25)16 while others, to test him, kept seeking from him a sign from heaven. (نوشته‌ ء يوحنا 8:6)17 But he, knowing their thoughts, said to them, “Every kingdom divided against itself is laid waste, and a divided household falls. (متیٰ 9:4; متیٰ 12:25; نوشتهء مَرقُس‌ 3:23)18 And if Satan also is divided against himself, how will his kingdom stand? For you say that I cast out demons by Beelzebul.19 And if I cast out demons by Beelzebul, by whom do your sons cast them out? Therefore they will be your judges. (2پادشاهان 2:7; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 19:13)20 But if it is by the finger of God that I cast out demons, then the kingdom of God has come upon you. (خروج‌ 8:19; خروج‌ 31:18; تثنيه 9:10; مزامير 8:3; متیٰ 19:24; متیٰ 21:31; متیٰ 21:43; نوشته‌ء لوقا 17:21)21 When a strong man, fully armed, guards his own palace, his goods are safe;22 but when one stronger than he attacks him and overcomes him, he takes away his armor in which he trusted and divides his spoil. (اشعيا 49:24; اشعيا 53:12; نوشته‌ ء يوحنا 16:33; افسس 6:11)23 Whoever is not with me is against me, and whoever does not gather with me scatters. (متیٰ 12:30; نوشتهء مَرقُس‌ 9:40; نوشته‌ء لوقا 9:50)24 “When the unclean spirit has gone out of a person, it passes through waterless places seeking rest, and finding none it says, ‘I will return to my house from which I came.’ (مزامير 63:1; اِرميا 2:6; متیٰ 12:43)25 And when it comes, it finds the house swept and put in order.26 Then it goes and brings seven other spirits more evil than itself, and they enter and dwell there. And the last state of that person is worse than the first.” (نوشته‌ ء يوحنا 5:14; 2پطرس 2:20)27 As he said these things, a woman in the crowd raised her voice and said to him, “Blessed is the womb that bore you, and the breasts at which you nursed!” (2تواريخ 9:7; نوشته‌ء لوقا 1:48; نوشته‌ء لوقا 12:13)28 But he said, “Blessed rather are those who hear the word of God and keep it!” (لاويان‌ 22:31; نوشته‌ء لوقا 8:21; نامهء يعقوب‌ 1:22; مکاشفه 1:3; مکاشفه 22:7)29 When the crowds were increasing, he began to say, “This generation is an evil generation. It seeks for a sign, but no sign will be given to it except the sign of Jonah. (متیٰ 12:38; متیٰ 12:39; نوشتهء مَرقُس‌ 8:11; نوشته‌ء لوقا 11:16; نوشته‌ء لوقا 12:1)30 For as Jonah became a sign to the people of Nineveh, so will the Son of Man be to this generation. (يونس‌ 1:17)31 The queen of the South will rise up at the judgment with the men of this generation and condemn them, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon, and behold, something greater than Solomon is here. (1پادشاهان 10:1; 2تواريخ 9:1; اِرميا 3:11; حزقيال‌ نبی‌ 16:51; متیٰ 12:6; روم 2:27; يهودى نژاد 11:7)32 The men of Nineveh will rise up at the judgment with this generation and condemn it, for they repented at the preaching of Jonah, and behold, something greater than Jonah is here. (يونس‌ 1:2; يونس‌ 3:5; نوشته‌ء لوقا 11:31)33 “No one after lighting a lamp puts it in a cellar or under a basket, but on a stand, so that those who enter may see the light. (متیٰ 5:15; نوشتهء مَرقُس‌ 4:21; نوشته‌ء لوقا 8:16)34 Your eye is the lamp of your body. When your eye is healthy, your whole body is full of light, but when it is bad, your body is full of darkness. (تثنيه 15:9; متیٰ 6:22)35 Therefore be careful lest the light in you be darkness. (نوشته‌ء لوقا 11:34)36 If then your whole body is full of light, having no part dark, it will be wholly bright, as when a lamp with its rays gives you light.” (متیٰ 5:16)37 While Jesus[5] was speaking, a Pharisee asked him to dine with him, so he went in and reclined at table. (نوشته‌ء لوقا 7:36; نوشته‌ء لوقا 14:1)38 The Pharisee was astonished to see that he did not first wash before dinner. (متیٰ 15:2; نوشتهء مَرقُس‌ 7:3)39 And the Lord said to him, “Now you Pharisees cleanse the outside of the cup and of the dish, but inside you are full of greed and wickedness. (متیٰ 23:25; نوشته‌ء لوقا 16:14; نوشته‌ء لوقا 20:47)40 You fools! Did not he who made the outside make the inside also? (نوشته‌ء لوقا 11:39; نوشته‌ء لوقا 12:20)41 But give as alms those things that are within, and behold, everything is clean for you. (دانيال‌ 4:27; نوشته‌ء لوقا 12:33; نوشته‌ء لوقا 16:9; تيطوس 1:15)42 “But woe to you Pharisees! For you tithe mint and rue and every herb, and neglect justice and the love of God. These you ought to have done, without neglecting the others. (تثنيه 14:22; 1سموئيل 15:22; مزامير 33:5; اِرميا 5:1; ميكاه‌ 6:8; زكريا 7:9; متیٰ 23:23; نوشته‌ء لوقا 18:12; 1يوحنا 3:17)43 Woe to you Pharisees! For you love the best seat in the synagogues and greetings in the marketplaces. (متیٰ 23:6; نوشتهء مَرقُس‌ 12:38; نوشته‌ء لوقا 14:7; نوشته‌ء لوقا 20:46)44 Woe to you! For you are like unmarked graves, and people walk over them without knowing it.” (متیٰ 23:27)45 One of the lawyers answered him, “Teacher, in saying these things you insult us also.” (نوشته‌ء لوقا 7:30; نوشته‌ء لوقا 11:46; نوشته‌ء لوقا 11:52)46 And he said, “Woe to you lawyers also! For you load people with burdens hard to bear, and you yourselves do not touch the burdens with one of your fingers. (متیٰ 11:28; متیٰ 23:4; نوشته‌ء لوقا 11:45; نوشته‌ء لوقا 11:52; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 15:10)47 Woe to you! For you build the tombs of the prophets whom your fathers killed. (متیٰ 23:29)48 So you are witnesses and you consent to the deeds of your fathers, for they killed them, and you build their tombs. (متیٰ 23:31; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 7:51; روم 1:32)49 Therefore also the Wisdom of God said, ‘I will send them prophets and apostles, some of whom they will kill and persecute,’ (امثال 8:12; امثال 8:22; امثال 8:30; متیٰ 11:19; متیٰ 21:35; متیٰ 23:34; نوشته‌ء لوقا 7:35; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 13:1; 1‏قرنتس 1:24; 1‏قرنتس 1:30; 1‏قرنتس 12:28; کولسی 2:3; 1تسالونيکی 2:15)50 so that the blood of all the prophets, shed from the foundation of the world, may be charged against this generation, (پيدايش 42:22; 2تواريخ 24:22; حزقيال‌ نبی‌ 3:18; متیٰ 13:35; مکاشفه 18:24)51 from the blood of Abel to the blood of Zechariah, who perished between the altar and the sanctuary. Yes, I tell you, it will be required of this generation. (پيدايش 4:4; پيدايش 4:8; خروج‌ 40:6; 2پادشاهان 16:14; 2تواريخ 24:20; حزقيال‌ نبی‌ 40:47; نوشته‌ء لوقا 11:50; يهودى نژاد 11:4; 1يوحنا 3:12)52 Woe to you lawyers! For you have taken away the key of knowledge. You did not enter yourselves, and you hindered those who were entering.” (ملاكی 2:7; متیٰ 5:20; متیٰ 21:31; متیٰ 23:13; نوشته‌ء لوقا 7:30; نوشته‌ء لوقا 11:45; روم 2:20)53 As he went away from there, the scribes and the Pharisees began to press him hard and to provoke him to speak about many things,54 lying in wait for him, to catch him in something he might say. (اشعيا 29:21; متیٰ 22:15; نوشتهء مَرقُس‌ 3:2; نوشتهء مَرقُس‌ 12:13; نوشته‌ء لوقا 20:20; نوشته‌ ء يوحنا 8:6)