1ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فريادم گوش فرا ده!2وقتی كه در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا كنم بیدرنگ مرا اجابت فرما!3عمرم چون دود به سرعت ناپديد میشود و استخوانهايم همچون چوب خشک میسوزد.4دل من مانند گياهی است كه كوبيده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از ياد بردهام.5با صدای بلند مینالم؛ جز پوست و استخوان چيزی در بدنم نمانده است.6همچون پرندهای وحشی، آوارهٔ صحرا شدهام و چون جغد خرابهنشين، بیخانمان گشتهام.7مانند گنجشكی بر پشت بام، تنها ماندهام؛ خواب به چشمانم نمیرود.8هر روز دشمنانم مرا تحقير میكنند و مخالفانم مرا لعنت مینمايند.9-10به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاكستر است و نوشيدنیام با اشكهايم آميخته است. زيرا تو مرا برداشتی و به كنار انداختی.11عمرم چون سايههای عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شدهام.12اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذكر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.13تو برخاسته، بر اورشليم ترحم خواهی فرمود؛ اكنون زمان آن رسيده است كه بر اورشليم رحمت فرمايی.14بندگان تو سنگها و خاک اورشليم را دوست دارند!15قومها از نام خداوند خواهند ترسيد و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.16او شهر اورشليم را دوباره بنا خواهد كرد و با جلال و شكوه فراوان ظاهر خواهد شد.17به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ايشان را اجابت خواهد نمود.18آنچه كه خداوند انجام میدهد برای نسل آينده نوشته خواهد شد تا ايشان نيز او را ستايش كنند:19-20«خداوند از مكان مقدس خود در آسمان، به زمين نظر انداخت تا ناله اسيران را بشنود و آنها را كه به مرگ محكوم شده بودند، آزاد سازد.»21-22بنابراين وقتی قومها در اورشليم گرد هم بيايند تا خدا را در خانهٔ او پرستش كنند، نام خداوند در اورشليم ستوده و سراييده خواهد شد.23خداوند در جوانیام توان مرا از من گرفته و عمرم را كوتاه ساخته است.24ای خدای من، نگذار در جوانی بميرم! تو تا ابد زنده هستی!25در ازل، تو بنياد زمين را نهادی و آسمانها عمل دست تو میباشند.26آنها فانی میشوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها چون جامه، پوسيده خواهند شد؛ و همچون ردا، آنها را عوض خواهی نمود و از بين خواهند رفت.27اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پايانی وجود ندارد.28فرزندان بندگانت، هميشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمايت تو برخوردار خواهند شد.