from Biblica1اما در ماه هفتم، اسماعيل (پسر نتنيا، نوهٔ اليشاماع) كه از خاندان سلطنتی و يكی از مقامات بلند پايه پادشاه بود، به همراه ده نفر به مصفه نزد جدليا آمد. هنگامی كه با هم غذا میخوردند،2ناگهان اسماعيل و همراهانش، شمشيرهايشان را كشيدند و بر جدليا حملهور شده، او را كشتند.3سپس بيرون رفتند و تمام سربازان يهودی و بابلی را كه در مصفه با جدليا بودند، قتل عام كردند.4روز بعد، پيش از آنكه خبر اين ماجرا پخش شود،5هشتاد نفر از شهرهای شكيم، شيلوه و سامره از نزديكی مصفه عبور میكردند و به رسم عزاداری، با ريش تراشيده، لباسهای دريده و صورت خراشيده، با هديه و بخور به خانهٔ خداوند میرفتند.6اسماعيل در حالی که زارزار میگريست، برای استقبال آنها از شهر بيرون رفت. وقتی به ايشان رسيد، گفت: «بياييد و ببينيد چه بر سر جدليا آمده است!»7وقتی همه وارد شهر شدند، اسماعيل و همدستانش آنها را نيز كشتند و جنازههايشان را در گودال انداختند.8ولی در آن گروه، ده نفر بودند كه به اسماعيل قول دادند كه اگر آنها را نكشد، بروند و هر چه گندم، جو، روغن و عسل پنهان كردهاند، برايش بياورند. پس آن ده نفر را نكشتند.9گودالی كه اسماعيل جنازهٔ مقتولين را در آن انداخت همان گودالی است كه آسای پادشاه، به هنگام بنای برج و باروی مصفه در زمان جنگ با بعشا، پادشاه اسرائيل، حفر نموده بود.10در ضمن اسماعيل، دختران پادشاه و بازماندگان قوم را كه در مصفه بودند و نبوزرادان فرماندهٔ گارد پادشاه بابل، ايشان را به دست جدليا سپرده بود، اسير كرد و همه را با خود برداشت و به سوی سرزمين عمونیها به راه افتاد.11ولی يوحانان (پسر قاريح) و ساير سرداران لشكر وقتی از جنايت اسماعيل آگاهی يافتند،12با تمام نفرات خود به تعقيب او پرداختند تا او را بكشند. آنها در نزديكی بركهٔ بزرگ واقع در جبعون به او رسيدند.13-14اشخاصی كه در اسارت اسماعيل بودند، وقتی يوحانان و همراهان او را ديدند، از خوشحالی فرياد برآوردند و به سوی آنها دويدند.15در اين گيرودار اسماعيل با هشت نفر از همدستانش موفق شد به سرزمين عمونیها بگريزد.16-18يوحانان و افرادش بلافاصله همهٔ سربازان، زنان، بچهها و خواجهسرايانی را كه نجات داده بودند، برداشتند و از آن محل به دهكدهٔ جيروت كمهام در نزديكی بيتلحم رفتند، تا از آنجا از ترس بابلیها به مصر بگريزند، زيرا جدليا، فرماندار پادشاه بابل، به دست اسماعيل كشته شده بود.
1In the seventh month, Ishmael the son of Nethaniah, son of Elishama, of the royal family, one of the chief officers of the king, came with ten men to Gedaliah the son of Ahikam, at Mizpah. As they ate bread together there at Mizpah, (2پادشاهان 25:25; مزامير 41:9; اِرميا 40:6; اِرميا 40:8; اِرميا 40:10)2Ishmael the son of Nethaniah and the ten men with him rose up and struck down Gedaliah the son of Ahikam, son of Shaphan, with the sword, and killed him, whom the king of Babylon had appointed governor in the land. (2سموئيل 13:28; اِرميا 40:5)3Ishmael also struck down all the Judeans who were with Gedaliah at Mizpah, and the Chaldean soldiers who happened to be there. (اِرميا 41:1)4On the day after the murder of Gedaliah, before anyone knew of it,5eighty men arrived from Shechem and Shiloh and Samaria, with their beards shaved and their clothes torn, and their bodies gashed, bringing grain offerings and incense to present at the temple of the Lord. (تثنيه 14:1; يوشع 17:7; يوشع 18:1; 1پادشاهان 16:24; 2پادشاهان 25:9; اشعيا 15:2; اِرميا 23:13; اِرميا 36:24; اِرميا 48:37)6And Ishmael the son of Nethaniah came out from Mizpah to meet them, weeping as he came. As he met them, he said to them, “Come in to Gedaliah the son of Ahikam.” (اِرميا 40:6; اِرميا 40:8; اِرميا 40:10)7When they came into the city, Ishmael the son of Nethaniah and the men with him slaughtered them and cast them into a cistern.8But there were ten men among them who said to Ishmael, “Do not put us to death, for we have stores of wheat, barley, oil, and honey hidden in the fields.” So he refrained and did not put them to death with their companions. (داوران 6:11)9Now the cistern into which Ishmael had thrown all the bodies of the men whom he had struck down along with[1] Gedaliah was the large cistern that King Asa had made for defense against Baasha king of Israel; Ishmael the son of Nethaniah filled it with the slain. (1پادشاهان 15:22; 2تواريخ 16:6)10Then Ishmael took captive all the rest of the people who were in Mizpah, the king’s daughters and all the people who were left at Mizpah, whom Nebuzaradan, the captain of the guard, had committed to Gedaliah the son of Ahikam. Ishmael the son of Nethaniah took them captive and set out to cross over to the Ammonites. (اِرميا 38:23; اِرميا 40:7; اِرميا 40:14)11But when Johanan the son of Kareah and all the leaders of the forces with him heard of all the evil that Ishmael the son of Nethaniah had done, (اِرميا 40:8; اِرميا 40:13)12they took all their men and went to fight against Ishmael the son of Nethaniah. They came upon him at the great pool that is in Gibeon. (يوشع 9:3; يوشع 9:17; 2سموئيل 2:13)13And when all the people who were with Ishmael saw Johanan the son of Kareah and all the leaders of the forces with him, they rejoiced. (اِرميا 40:13)14So all the people whom Ishmael had carried away captive from Mizpah turned around and came back, and went to Johanan the son of Kareah. (اِرميا 41:10; اِرميا 41:16)15But Ishmael the son of Nethaniah escaped from Johanan with eight men, and went to the Ammonites. (اِرميا 40:14)16Then Johanan the son of Kareah and all the leaders of the forces with him took from Mizpah all the rest of the people whom he had recovered from Ishmael the son of Nethaniah, after he had struck down Gedaliah the son of Ahikam—soldiers, women, children, and eunuchs, whom Johanan brought back from Gibeon. (يوشع 9:3; يوشع 9:17; اِرميا 40:7; اِرميا 41:13)17And they went and stayed at Geruth Chimham near Bethlehem, intending to go to Egypt (پيدايش 35:19; 2سموئيل 19:37; متیٰ 2:1; متیٰ 2:14)18because of the Chaldeans. For they were afraid of them, because Ishmael the son of Nethaniah had struck down Gedaliah the son of Ahikam, whom the king of Babylon had made governor over the land. (اِرميا 40:5; اِرميا 41:2)