Psalm 18 | Neue evangelistische Übersetzung

Neue evangelistische Übersetzung

Danklied des Königs

1 Von David, dem Diener Jahwes. Dieses Lied sang er für Jahwe, nachdem dieser ihn vor Saul und allen anderen Feinden gerettet hatte.^[1] 2 Ich liebe dich, Jahwe, du meine Stärke! 3 Jahwe, mein Fels, mein Schutz und mein Retter, / mein Gott, meine Burg, in der ich mich berge, / mein Schild, meine Zuflucht und mein sicheres Heil. 4 "Jahwe, sei gelobt!", rufe ich aus. / Ich bin gerettet vor meinen Feinden. 5 In Fesseln des Todes war ich gefangen, / Sturzbäche des Unheils erschreckten mich. 6 Mit Stricken des Todes war ich gebunden, / die Todesfalle schlug über mir zu. 7 Ich rief zu Jahwe in meiner Angst, / schrie um Hilfe zu meinem Gott. Er hörte mich in seinem Tempel, / mein Hilfeschrei erreichte sein Ohr. 8 Da wankte und schwankte die Erde, / es bebten die Gründe der Berge. / Sie zitterten, denn er wurde zornig. 9 Rauch stieg auf von seiner Nase, / und Feuer schoss aus seinem Mund, / glühende Kohlen sprühten hervor. 10 Er neigte den Himmel tief auf die Erde / und fuhr auf dunklen Wolken herab. 11 Er flog auf einem Cherub,^[2] / er schwebte auf den Schwingen des Sturms. 12 Er hüllte sich in Finsternis wie in ein Zelt, / in Regendunkel und schwarzes Gewölk. 13 Vor seinem Glanz zogen die Wolken vorbei / mit Hagel und feuriger Glut. 14 Am Himmel ließ Jahwe den Donner erdröhnen, / laut krachte die Stimme des Höchsten / mit Hagel und feuriger Glut. 15 Er schoss seine Pfeile und verjagte die Feinde, / er schleuderte Blitze und verwirrte sie. 16 Da zeigte sich der Grund der Gewässer, / die Fundamente der Welt wurden entblößt / vor deinem Drohen, Jahwe, / vor dem Schnauben deines zornigen Atems. 17 Aus der Höhe griff seine Hand nach mir, / sie fasste mich und zog mich aus der Flut. 18 Er entriss mich den mächtigen Feinden, / die stärker waren als ich und mich hassten. 19 Sie überfielen mich am Tag meines Unglücks. / Doch Jahwe wurde mein Halt. 20 Er führte mich hinaus ins Weite, / befreite mich, weil er mich mochte. 21 Jahwe hat mir mein rechtes Tun vergolten, / mich nach der Reinheit meiner Hände beschenkt. 22 Denn ich ging auf den Wegen Jahwes, / fiel nicht schuldig von meinem Gott ab. 23 Seine Urteile standen mir immer vor Augen, / und seine Vorschriften wies ich nicht ab. 24 Ich tat, was er von mir wollte / und nahm mich vor der Sünde in acht. 25 So hat Jahwe mich für mein rechtes Tun belohnt, / denn in seinen Augen waren meine Hände rein. 26 Einem Gütigen zeigst du dich gütig, / einem treuen Mann treu. 27 Dem Reinen zeigst du dich rein, / doch dem Falschen bist du verdreht. 28 Ja, du rettest das verarmte Volk, / doch stolze Augen zwingst du nieder. 29 Ja, du lässt mein Lebenslicht brennen. / Jahwe, mein Gott, macht das Dunkel mir hell. 30 Ja, einen Schutzwall erstürme ich mit dir, / mit meinem Gott überspring ich die Mauer. 31 Ja, Gott – sein Weg ist vollkommen, / Jahwes Wort ist unverfälscht. / Ein Schild ist er für alle, / die Schutz bei ihm suchen. 32 Ja, wer ist Gott, wenn nicht Jahwe! / Wer ist ein Fels, wenn nicht unser Gott! 33 Dieser Gott ist meine Kraft, / er hält mich auf dem richtigen Weg. 34 Er macht meine Füße gazellenflink / und standfest auf allen Höhen. 35 Er lehrt meine Hände das Kämpfen / und meine Arme wie man den Bogen spannt. 36 Du gabst mir den Schild deines Heils, / und deine Hand hat mich gestützt. / Du neigtest dich herab, und das machte mich groß! 37 Du schafftest meinen Schritten Raum, / meine Knöchel blieben fest. 38 Ich jagte meinen Feinden nach und holte sie ein. / Erst als sie vernichtet waren, kehrte ich um. 39 Zerschmettert habe ich sie, / sie stehen nicht wieder auf. / Besiegt lagen sie mir vor den Füßen. 40 Du gabst mir Kraft für den Kampf, / zwangst meine Gegner vor mir auf die Knie. 41 Du hast meine Feinde zur Flucht gezwungen, / ich konnte meine Hasser vernichten. 42 Sie schrien, aber da war kein Retter, / zu Jahwe, doch er hörte sie nicht. 43 Ich zerrieb sie wie Staub vor dem Wind, / leerte sie wie Straßendreck aus. 44 Du hast mich den Streitigkeiten des Volkes entrissen, / hast mich zum Haupt der Völker gesetzt. / Ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir. 45 Sie hörten mir zu und gehorchten sofort. / Fremde Menschen schmeichelten mir. 46 Zitternd kamen sie aus ihren Burgen / und gaben ihren Widerstand auf. 47 Jahwe lebt! Gepriesen sei mein Fels, / erhoben der Gott meines Heils! 48 Denn Gott hat mir Rache verschafft, / hat mir die Völker unterworfen 49 und mich gerettet vor zornigen Feinden. / Du hast mich über meine Gegner erhoben, / mich vom Mann der Gewalttat befreit. 50 Darum will ich dich loben, Jahwe, / deinen Ruhm vor den Völkern besingen, 51 der seinem König große Siege verschafft, / der seinem Gesalbten^[3] Gnade erweist, / David und seinen Nachkommen für alle Zeit.

الكتاب المقدس

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ. لِعَبْدِ الرَّبِّ دَاوُدَ. قَصِيدَةٌ خَاطَبَ بِها الرَّبَّ يَوْمَ أَنْقَذَهُ مِنْ قَبْضَةِ كُلِّ أَعْدَائِهِ وَمِنْ يَدِ شَاوُلَ. فَقَالَ:

1 أُحِبُّكَ يَا رَبُّ، يَا قُوَّتِي. 2 الرَّبُّ صَخْرَتِي وَحِصْنِي وَمُنْقِذِي. إِلَهِي صَخْرَتِي بِهِ أَحْتَمِي. تُرْسِي وَرُكْنُ خَلاصِي، وَقَلْعَتِي الْحَصِينَةُ. 3 أَدْعُو الرَّبَّ الْجَدِيرَ بِكُلِّ حَمْدٍ فَيُخَلِّصُنِي مِنْ أَعْدَائِي. 4 قَدْ أَحْدَقَتْ بِي حِبَالُ الْمَوْتِ، وَأَفْزَعَتْنِي سُيُولُ الْهَلاكِ. 5 أَحَاطَتْ بِي حِبَالُ الْهَاوِيَةِ، وَأَطْبَقَتْ عَلَيَّ فِخَاخُ الْمَوْتِ. 6 فِي ضِيقِي دَعَوْتُ الرَّبَّ وَصَرَخْتُ إِلَى إِلَهِي، فَسَمِعَ صَوْتِي مِنْ هَيْكَلِهِ، وَصَعِدَ صُرَاخِي أَمَامَهُ، بَلْ دَخَلَ أُذُنَيْهِ. 7 عِنْدَئِذٍ ارْتَجَّتِ الأَرْضُ وَتَزَلْزَلَتْ. ارْتَجَفَتْ أَسَاسَاتُ الْجِبَالِ وَاهْتَزَّتْ، لأَنَّ الرَّبَّ غَضِبَ. 8 نَفَثَ أَنْفُهُ دُخَاناً، وَانْقَذَفَتْ نَارٌ آكِلَةٌ مِنْ فَمِهِ، وَكَأَنَّهَا جَمْرٌ مُلْتَهِبٌ. 9 طَأْطَأَ السَّمَاوَاتِ وَنَزَلَ، فَكَانَتِ الْغُيُومُ الْمُتَجَهِّمَةُ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. 10 امْتَطَى مَرْكَبَةً مِنْ مَلائِكَةِ الْكَرُوبِيمِ، وَطَارَ مُسْرِعاً عَلَى أَجْنِحَةِ الرِّيْاحِ. 11 جَعَلَ الظُّلْمَةَ سِتَاراً لَهُ، وَصَارَ ضَبَابُ الْمِيَاهِ وَسُحُبُ الْسَّمَاءِ الدَّاكِنَةُ مِظَلَّتَهُ الْمُحِيطَةَ بِهِ. 12 مِنْ بَهَاءِ طَلْعَتِهِ عَبَرَتِ السُّحُبُ أَمَامَهُ. حَدَثَتْ عَاصِفَةُ بَرَدٍ وَبَرْقٍ كَالْجَمْرِ الْمُلْتَهِبِ. 13 أَرْعَدَ الرَّبُّ فِي السَّمَاوَاتِ، أَطْلَقَ الْعَلِيُّ صَوْتَهُ فَانْهَمَرَ بَرَدٌ، وَانْدَلَعَتْ نَارُ! 14 أَطْلَقَ سِهَامَهُ فَبَدَّدَ أَعْدَائِي، وَأَرْسَلَ بُرُوقَهُ فَأَزْعَجَهُمْ. 15 ظَهَرَتْ مَجَارِي الْمِيَاهِ الْعَمِيقَةِ، وَانْكَشَفَتْ أُسُسُ الْمَسْكُونَةِ مِنْ زَجْرِكَ يَا رَبُّ، وَمِنْ أَنْفِكَ اللّافِحَةِ. 16 مَدَّ الرَّبُّ يَدَهُ مِنَ الْعُلَى وَأَمْسَكَنِي، وَانْتَشَلَنِي مِنَ السُّيُولِ الْغَامِرَةِ. 17 أَنْقَذَنِي مِنْ عَدُوِّي الْقَويِّ، وَمِنَ مُبْغِضِيَّ، لأَنَّهُمْ كَانُوا أَقْوَى مِنِّي. 18 تَصَدَّوْا لِي فِي يَوْمِ بَلِيَّتِي، فَكَانَ الرَّبُّ سَنَدِي، 19 وَاقْتَادَنِي إِلَى مَكَانٍ رَحِيبٍ. أَنْقَذَنِي لأَنَّهُ سُرَّ بِي. 20 يُكَافِئُنِي الرَّبُّ بِمُقْتَضَى بِرِّي وَيُعَوِّضُنِي حَسَبَ طَهَارَةِ يَدَيَّ، 21 لأَنِّي سَلَكْتُ دَائِماً فِي طُرُقِ الرَّبِّ وَلَمْ أَعْصَ إِلَهِي. 22 جَعَلْتُ أَحْكَامَهُ دَائِماً نُصْبَ عَيْنَيَّ، وَلَمْ أَحِدْ عَنْ فَرَائِضِهِ. 23 وَأَكُونُ مَعَهُ كَامِلاً وَأَصُونُ نَفْسِي مِنْ إِثْمِي. 24 فَيُكَافِئُنِي الرَّبُّ وَفْقاً لِبِرِّي، بِحَسَبِ طَهَارَةِ يَدَيَّ أَمَامَ عَيْنَيْهِ. 25 مَعَ الرَّحِيمِ تَكُونُ رَحِيماً، وَمَعَ الْكَامِلِ تَكُونُ كَامِلاً، 26 وَمَعَ الطَّاهِرِ تَكُونُ طَاهِراً، وَمَعَ الْمُعْوَجِّ تَكُونُ مُعْوَجّاً. 27 لأَنَّكَ أَنْتَ تُخَلِّصُ الشَّعْبَ الْمُتَضَايِقَ، أَمَّا الْمُتَرَفِّعُونَ فَتَخْفِضُ عُيُونَهُمْ. 28 لأَنَّكَ أَيُّهَا الرَّبُّ إِلَهِي تَضِيءُ مِصْبَاحِي، وَتُحَوِّلُ ظَلامِي نُوراً 29 لأَنِّي بِكَ اقْتَحَمْتُ جَيْشاً، وَبِمَعُونَةِ إِلَهِي اخْتَرَقْتُ أَسْوَاراً. 30 مَا أَكْمَلَ طَرِيقَ الرَّبِّ! إِنَّ كَلِمَتَهُ نَقِيَّةٌ، وَهُوَ تُرْسٌ يَحْمِي جَمِيعَ الْمُلْتَجِئِينَ إِلَيْهِ. 31 فَمَنْ هُوَ إِلْهٌ غَيْرُ الرَّبِّ؟ وَمَنْ هُوَ صَخْرَةٌ سِوَى إِلَهِنَا؟ 32 يَشُدُّنِي اللهُ بِحِزامٍ مِنَ الْقُوَّةِ، وَيَجْعَلُ طَرِيقِي كَامِلاً، 33 يُثَبِّتُ قَدَمَيَّ كَأَقْدَامِ الإيَّلِ وَيُصْعِدُنِي عَلَى مُرْتَفَعَاتِي الْوَعِرَةِ. 34 يُدَرِّبُ يَدَيَّ عَلَى فَنِّ الْحَرْبِ، فَتَشُدُّ ذِرَاعَايَ قَوْساً مِنْ نُحَاسٍ. 35 تَجْعَلُ أَيْضاً خَلاصَكَ تُرْساً لِي، فَتُعَضِّدُنِي بِيَمِينِكَ، وَيُعَظِّمُنِي لُطْفُكَ. 36 وَسَّعْتَ طَرِيقِي تَحْتَ قَدَمَيَّ، فَلَمْ تَتَقَلْقَلْ عَقِبَايَ. 37 أُطَارِدُ أَعْدَائِي فَأُدْرِكُهُمْ، وَلَا أَرْجِعُ حَتَّى أُبِيدَهُمْ. 38 أَسْحَقُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ النُّهُوضَ. يَسْقُطُونَ تَحْتَ قَدَمَيَّ. 39 تُمَنْطِقُنِي بِحِزَامٍ مِنَ الْقُوَّةِ تَأَهُّباً لِلْقِتَالِ. تُخْضِعُ لِسُلْطَانِي الْمُتَمَرِّدِينَ عَلَيَّ. 40 يُوَلُّونَ الأَدْبَارَ هَرَباً أَمَامِي. وَأُفْنِي الَّذِينَ يُبْغِضُونَنِي. 41 يَسْتَغِيثُونَ وَلَا مُخَلِّصَ. يُنَادُونَ الرَّبَّ فَلَا يَسْتَجِيبُ لَهُمْ. 42 فَأَسْحَقُهُمْ كَالْغُبَارِ فِي مَهَبِّ الرِّيحِ، وَأَطْرَحُهُمْ مِثْلَ الطِّينِ فِي الشَّوَارِعِ. 43 تُنْقِذُنِي مِنْ ثَوْرَاتِ الشَّعْبِ، وَتَجْعَلُنِي سَيِّداً لِلأُمَمِ، حَتَّى صَارَ شَعْبٌ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ عَبْداً يَخْدِمُنِي. 44 فَمَا إِنْ يَسْمَعُوا أَمْرِي حَتَّى يُلَبُّوهُ. الْغُرَبَاءُ يَتَذَلَّلُونَ لِي 45 الْغُرَبَاءُ يَخُورُونَ، يَخْرُجُونَ مِنْ حُصُونِهِمْ مُرْتَعِدِينَ. 46 حَيٌّ هُوَ الرَّبُّ، وَمُبَارَكٌ صَخْرَتِي، وَمُتَعَالٍ إِلَهُ خَلاصِي، 47 الإِلَهُ الْمُنْتَقِمُ لِي، يُخْضِعُ الشُّعُوبَ لِسُلْطَانِي، 48 مُنْقِذِي مِنْ أَعْدَائِي، رَافِعِي عَلَى الْمُتَمَرِّدِينَ عَلَيَّ، وَمِنَ الرَّجُلِ الطَّاغِي تُخَلِّصُنِي. 49 لِهَذَا أَعْتَرِفُ لَكَ بَيْنَ الأُمَمِ وَأُرَتِّلُ لاِسْمِكَ. 50 يَا مَانِحَ الْخَلاصِ الْعَظِيمِ لِمَلِكِهِ، وَصَانِعَ الرَّحْمَةِ لِمَسِيحِهِ، لِدَاوُدَ وَنَسْلِهِ إِلَى الأَبَدِ.

New International Version

For the director of music. Of David the servant of the Lord. He sang to the Lord the words of this song when the Lord delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul. He said:

1 I love you, Lord, my strength. 2 The Lord is my rock, my fortress and my deliverer; my God is my rock, in whom I take refuge, my shield^[1] and the horn^[2] of my salvation, my stronghold. 3 I called to the Lord, who is worthy of praise, and I have been saved from my enemies. 4 The cords of death entangled me; the torrents of destruction overwhelmed me. 5 The cords of the grave coiled around me; the snares of death confronted me. 6 In my distress I called to the Lord; I cried to my God for help. From his temple he heard my voice; my cry came before him, into his ears. 7 The earth trembled and quaked, and the foundations of the mountains shook; they trembled because he was angry. 8 Smoke rose from his nostrils; consuming fire came from his mouth, burning coals blazed out of it. 9 He parted the heavens and came down; dark clouds were under his feet. 10 He mounted the cherubim and flew; he soared on the wings of the wind. 11 He made darkness his covering, his canopy around him – the dark rain clouds of the sky. 12 Out of the brightness of his presence clouds advanced, with hailstones and bolts of lightning. 13 The Lord thundered from heaven; the voice of the Most High resounded.^[3] (2Sam 22,14) 14 He shot his arrows and scattered the enemy, with great bolts of lightning he routed them. 15 The valleys of the sea were exposed and the foundations of the earth laid bare at your rebuke, Lord, at the blast of breath from your nostrils. 16 He reached down from on high and took hold of me; he drew me out of deep waters. 17 He rescued me from my powerful enemy, from my foes, who were too strong for me. 18 They confronted me in the day of my disaster, but the Lord was my support. 19 He brought me out into a spacious place; he rescued me because he delighted in me. 20 The Lord has dealt with me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands he has rewarded me. 21 For I have kept the ways of the Lord; I am not guilty of turning from my God. 22 All his laws are before me; I have not turned away from his decrees. 23 I have been blameless before him and have kept myself from sin. 24 The Lord has rewarded me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his sight. 25 To the faithful you show yourself faithful, to the blameless you show yourself blameless, 26 to the pure you show yourself pure, but to the devious you show yourself shrewd. 27 You save the humble but bring low those whose eyes are haughty. 28 You, Lord, keep my lamp burning; my God turns my darkness into light. 29 With your help I can advance against a troop^[4]; with my God I can scale a wall. 30 As for God, his way is perfect: the Lord’s word is flawless; he shields all who take refuge in him. 31 For who is God besides the Lord? And who is the Rock except our God? 32 It is God who arms me with strength and keeps my way secure. 33 He makes my feet like the feet of a deer; he causes me to stand on the heights. 34 He trains my hands for battle; my arms can bend a bow of bronze. 35 You make your saving help my shield, and your right hand sustains me; your help has made me great. 36 You provide a broad path for my feet, so that my ankles do not give way. 37 I pursued my enemies and overtook them; I did not turn back till they were destroyed. 38 I crushed them so that they could not rise; they fell beneath my feet. 39 You armed me with strength for battle; you humbled my adversaries before me. 40 You made my enemies turn their backs in flight, and I destroyed my foes. 41 They cried for help, but there was no-one to save them – to the Lord, but he did not answer. 42 I beat them as fine as windblown dust; I trampled them^[5] like mud in the streets. (2Sam 22,43) 43 You have delivered me from the attacks of the people; you have made me the head of nations. People I did not know now serve me, 44 foreigners cower before me; as soon as they hear of me, they obey me. 45 They all lose heart; they come trembling from their strongholds. 46 The Lord lives! Praise be to my Rock! Exalted be God my Saviour! 47 He is the God who avenges me, who subdues nations under me, 48 who saves me from my enemies. You exalted me above my foes; from a violent man you rescued me. 49 Therefore I will praise you, Lord, among the nations; I will sing the praises of your name. 50 He gives his king great victories; he shows unfailing love to his anointed, to David and to his descendants for ever.

Священное Писание, Восточный перевод

1 Дирижёру хора. Песнь Давуда. 2 Небеса провозглашают славу Всевышнего, о делах Его рук возвещает их свод; 3 изо дня в день вещают они, каждую ночь открывают знание. 4 Хотя они не используют ни речи, ни слов, и не издают ни звука, 5 всё же их голос слышен по всей земле, их слова – до краёв света. В небесах Он поставил шатёр для солнца, 6 и оно выходит, словно жених из спальни своей, и, как атлет, радуется предстоящему забегу. 7 Встаёт оно на одном краю небес и совершает свой путь к другому краю, и ничто от жара его не скрыто. 8 Закон Вечного совершенен, обновляет душу. Заповеди Вечного непреложны, умудряют простых. 9 Наставления Вечного праведны, радуют сердце. Повеления Вечного лучезарны, просветляют глаза. 10 Страх Вечного чист, пребывает вовеки. Законы Вечного истинны, все праведны. 11 Они желаннее золота, даже множества золота чистого; слаще, нежели мёд, нежели капли из сот. 12 Раб Твой ими храним; в соблюдении их большая награда. 13 Кто к ошибкам своим не слеп? От невольных проступков меня очисти 14 и от сознательных грехов удержи Своего раба; не дай им власти надо мной. Тогда я буду непорочен и чист от большого греха. 15 Пусть слова моих уст и раздумья моего сердца будут угодны Тебе, о Вечный, моя Скала и мой Искупитель!

中文和合本（简体）

1 （耶和华的仆人大卫的诗，交与伶长。当耶和华救他脱离一切仇敌和扫罗之手的日子，他向耶和华念这诗的话。说：）耶和华，我的力量啊，我爱你！ 2 耶和华是我的岩石，我的山寨，我的救主，我的神，我的磐石，我所投靠的。他是我的盾牌，是拯救我的角，是我的高 ? 。 3 我要求告当赞美的耶和华；这样我必从仇敌手中被救出来。 4 曾有死亡的绳索缠绕我，匪类的急流使我惊惧， 5 阴间的绳索缠绕我，死亡的网罗临到我。 6 我在急难中求告耶和华，向我的　神呼求。他从殿中听了我的声音；我在他面前的呼求入了他的耳中。 7 那时，因他发怒，地就摇撼战抖；山的根基也震动摇撼。 8 从他鼻孔冒烟上腾；从他口中发火焚烧，连炭也着了。 9 他又使天下垂，亲自降临，有黑云在他脚下。 10 他坐着基路伯飞行；他藉着风的翅膀快飞。 11 他以黑暗为藏身之处，以水的黑暗、天空的厚云为他四围的行宫。 12 因他面前的光辉，他的厚云行过便有冰雹火炭。 13 耶和华也在天上打雷；至高者发出声音便有冰雹火炭。 14 他射出箭来，使仇敌四散；多多发出闪电，使他们扰乱。 15 耶和华啊，你的斥责一发，你鼻孔的气一出，海底就出现，大地的根基也显露。 16 他从高天伸手抓住我，把我从大水中拉上来。 17 他救我脱离我的劲敌和那些恨我的人，因为他们比我强盛。 18 我遭遇灾难的日子，他们来攻击我；但耶和华是我的倚靠。 19 他又领我到宽阔之处；他救拔我，因他喜悦我。 20 耶和华按着我的公义报答我，按着我手中的清洁赏赐我。 21 因为我遵守了耶和华的道，未曾作恶离开我的　神。 22 他的一切典章常在我面前；他的律例我也未曾丢弃。 23 我在他面前作了完全人；我也保守自己远离我的罪孽。 24 所以，耶和华按我的公义，按我在他眼前手中的清洁偿还我。 25 慈爱的人，你以慈爱待他；完全的人，你以完全待他。 26 清洁的人，你以清洁待他；乖僻的人，你以弯曲待他。 27 困苦的百姓，你必拯救；高傲的眼目，你必使他降卑。 28 你必点着我的灯；耶和华 ─ 我的　神必照明我的黑暗。 29 我藉着你冲入敌军，藉着我的　神跳过墙垣。 30 至於神，他的道是完全的；耶和华的话是炼净的。凡投靠他的，他便作他们的盾牌。 31 除了耶和华，谁是　神呢？除了我们的　神，谁是磐石呢？ 32 惟有那以力量束我的腰、使我行为完全的，他是神。 33 他使我的脚快如母鹿的蹄，又使我在高处安稳。 34 他教导我的手能以争战，甚至我的膀臂能开铜弓。 35 你把你的救恩给我作盾牌；你的右手扶持我；你的温和使我为大。 36 你使我脚下的地步宽阔；我的脚未曾滑跌。 37 我要追赶我的仇敌，并要追上他们；不将他们灭绝，我总不归回。 38 我要打伤他们，使他们不能起来；他们必倒在我的脚下。 39 因为你曾以力量束我的腰，使我能争战；你也使那起来攻击我的都服在我以下。 40 你又使我的仇敌在我面前转背逃跑，叫我能以剪除那恨我的人。 41 他们呼求，却无人拯救；就是呼求耶和华，他也不应允。 42 我捣碎他们，如同风前的灰尘，倒出他们，如同街上的泥土。 43 你救我脱离百姓的争竞，立我作列国的元首；我素不认识的民必事奉我。 44 他们一听见我的名声就必顺从我；外邦人要投降我。 45 外邦人要衰残，战战兢兢地出他们的营寨。 46 耶和华是活神。愿我的磐石被人称颂；愿救我的　神被人尊崇。 47 这位神，就是那为我伸冤、使众民服在我以下的。 48 你救我脱离仇敌，又把我举起，高过那些起来攻击我的；你救我脱离强暴的人。 49 耶和华啊，因此我要在外邦中称谢你，歌颂你的名。 50 耶和华赐极大的救恩给他所立的王，施慈爱给他的受膏者，就是给大卫和他的後裔，直到永远。