1Das Wort, das über der Wüste am Meer lasten wird: / Wie ein Sturm, der über den Negev[1] fegt, / kommt das Unheil aus der Wüste, / einem schrecklichen Land.2Furchtbare Dinge wurden mir gezeigt: / „Der Verräter verrät, und der Zerstörer zerstört. / Brecht auf, ihr Elamiter![2] / Ihr Meder,[3] belagert die Stadt! / Mit allem Seufzen über sie mache ich Schluss.“3Darum zittert mein Körper, / von Krämpfen gepackt, / von Wehen geschüttelt wie eine gebärende Frau. / Von dem, was ich höre, bin ich betäubt, / bestürzt von dem, was ich sehen muss.4Mein Herz rast, ein Schauder schüttelt mich. / Die mir so liebe Dämmerstunde hat er mir zum Grauen gemacht.5Man deckt den Tisch, / legt die Polster zurecht; / man isst und trinkt. / „Steht auf, Offiziere! / Ölt eure Schilde[4] ein!“6Denn das hat der Herr mir gesagt: / „Geh und stell einen Wachtposten auf. / Er soll dir melden, was er sieht.7Sieht er einen Wagenzug, / ein Pferdegespann, / einen Zug Kamele oder Esel, / dann passe er auf! / Er passe ganz scharf auf!“8Da rief der Wächter:[5] / „Herr, den ganzen Tag steh ich bereit, / bin auf dem Posten jede Nacht!9Da, was sehe ich? / Ein Zug von Männern, ein Pferdegespann! / Und einer von ihnen ruft: / 'Gefallen! Gefallen ist Babylon! / Alle Bilder seiner Götter sind zerstört!'“10Du, mein zerschlagenes, zerdroschenes Volk! / Ich verkünde euch das, was ich höre – von Jahwe, dem allmächtigen Gott.
Gegen Duma und Arabien
11Das Wort, das auf Duma[6] lasten wird: / Aus Seïr ruft man mir zu: / „Wächter, wie lange noch dauert die Nacht? / Wächter, wie lange noch dauert die Nacht?“12Der Wächter spricht: / „Der Morgen kommt, / aber noch ist es Nacht! / Wenn ihr fragen wollt, / kommt wieder und fragt!“13Das Wort, das auf Arabien lasten wird: / In der Steppe müsst ihr übernachten, / Männer, Karawanen von Dedan.[7]14Bringt dem Durstigen Wasser hin, / Bewohner des Landes von Tema,[8] / geht dem Flüchtling entgegen mit Brot!15Denn sie sind vor den Schwertern geflohen, / vor dem Ansturm des Krieges, / dem gezückten Schwert und dem gespannten Bogen.16Denn das hat der Herr mir gesagt: „In noch einem Jahr, das euch wie ein Tagelöhnerjahr erscheinen wird, ist es mit Kedars[9] Herrlichkeit vorbei.17Von seinen berühmten Bogenschützen bleiben nur ganz wenige am Leben, spricht Jahwe, der Gott Israels.“
Jesaja 21
Библия, синодално издание
von Bulgarian Bible Society1Пророчество за крайморската пустиня. – Както бурите се носят в южната страна, тъй иде то от пустинята, от страшната земя.2Страшно видение ми биде показано: грабител граби, опустошител опустошава; възлизай, Еламе, обсаждай, Мидио: на всички стенания ще туря край. (Jes 22,6; Jer 49,35; Apg 2,9)3От това бедрата ми треперят; мъки ме обзеха, както мъки на родилка. Развълнуван съм от това, що слушам; смутен съм от това, що виждам. (Jes 13,8; Jer 4,19; Mi 1,8)4Сърцето ми трепери, тръпки ме побиват; радостната ми нощ се превърна в ужас за мене. (Jes 15,5)5Готвят трапеза, разстилат покривки, – ядат, пият. „Ставайте, князе, мажете щитове!“ (Jer 6,4)6Защото тъй ми рече Господ: иди, тури вардач: нека той обажда, какво види. (Ps 120,4)7И видя той, че идат по двама ездачи на коне, ездачи на осли, ездачи на камили; и прилежно се той вслушваше с голямо внимание, –8и завика той като лъв: господарю мой, стоях на стража цял ден, и на мястото си оставах по цели нощи; (Hab 2,1)9и ето, идат люде, ездачи на коне по двама. После той извика и рече: падна, падна Вавилон, и всички идоли на боговете му лежат разбити на земята. (Jer 51,8; Offb 14,8; Offb 18,2; Offb 18,10)10О, мой овършан сине на моето гумно! Каквото чух от Господа Саваота, Бога Израилев, това ви и обадих. (Jes 25,10; Jer 51,33; Mi 4,13)11Пророчество за Дума. – Викат ми от Сеир: вардачо, кое време е през нощта? вардачо, кое време е?12Вардачът отговаря: наближава утро, но е още нощ. Ако настойчиво питате, обърнете се и дойдете.13Пророчество за Арабия. – В гората Арабийска нощувайте, кервани дедански. (Jer 25,23)14Жители на Темайската земя, носете вода да посрещнете жадните; с хляб срещайте бежанците; (1Mo 25,3; 1Mo 25,15)15защото те бягат от мечове, от гол меч, от изопнат лък и от жестокостта на война.16Защото тъй ми каза Господ: още година, равна на наемнишка година, – и всичката слава на Кидар ще изчезне, (Jes 16,14; Jer 49,28)17и у храбрите синове на Кидар ще останат немного лъкове: тъй казва Господ, Бог Израилев. (Jes 22,25; Jes 25,8)