від Biblica1Псалом Давидів. Благословенний ГОСПОДЬ, скеля моя, Що привчає руки мої до битви й пальці мої – до війни.2Він – милість моя, твердиня моя, пристановище моє й визволитель мій, щит мій, на Нього я надію покладаю; Він підкорює мені народ мій.3ГОСПОДИ, хто така людина, що Ти знаєш про неї, і син людський, що Ти думаєш про нього?4Людина – немов подих вітру; дні її – немов тінь, що минає.5ГОСПОДИ, нахили небеса і зійди, торкнися гір – і вони задимляться.6Блисни блискавкою й розсій їх, випусти стріли Свої й нажахай їх.7Простягни руку Твою з висоти, визволи мене й врятуй від великих вод, від рук чужинців,8що вустами своїми марне промовляють і чия правиця діє неправедно.[1]9Боже, пісню нову заспіваю Тобі, на лірі десятиструнній Тобі заграю –10Тому, Хто дає перемогу царям, визволяє Давида, слугу Свого, від лютого меча.11Визволи мене й врятуй від рук чужинців, що вустами своїми марне промовляють і чия правиця діє неправедно.12Тоді будуть сини наші немов молоді пагони, що розрослися, а наші доньки – наче різьблені колони майстерно збудованого палацу;13комори будуть повні різноманітним збіжжям; дрібної худоби нашої будуть тисячі, десятки тисяч на пасовищах наших;14бики наші будуть витривалими; не буде ні пролому в стіні, ні виходу в полон, ані зойку на вулицях наших.[2]15Блаженний народ, що так йому ведеться; блаженний народ, чий Бог – ГОСПОДЬ!
1Ein Psalm Davids.
HERR, höre mein Bittgebet, vernimm doch mein Flehen,
in deiner Treue antworte mir, in deiner Gerechtigkeit!2Geh mit deinem Knecht nicht ins Gericht;
denn keiner, der lebt, ist gerecht vor dir! (Йов 4:17; Йов 9:2; Йов 25:4; Пс 130:3; Екл 7:20)3Ja, der Feind verfolgte mich, /
trat mein Leben zu Boden,
ließ mich in tiefer Finsternis wohnen wie längst Verstorbene. (ПлЄр 3:6)4Daher schwand mir mein Lebensgeist,
mein Herz erstarrt in meinem Innern. (Йов 17:1; Пс 142:4)5Ich gedachte der Tage der Vorzeit, /
erwog all deine Taten,
ich sinne nach über das Werk deiner Hände. (Пс 77:6)6Ausgebreitet habe ich meine Hände zu dir,
wie erschöpftes Land ist vor dir meine Seele. [Sela] (Пс 42:2)7Eile, HERR, gib mir Antwort,
denn es erlischt mein Lebensgeist!
Verbirg vor mir nicht dein Angesicht,
sonst gleiche ich denen, die hinabfahren in die Grube. (Пс 28:1; Пс 69:18; Пс 88:5; Пс 102:3)8Lass mich am Morgen deine Huld erfahren,
denn auf dich vertraute ich!
Lass mich den Weg erkennen, den ich gehen soll,
denn zu dir erhob ich meine Seele! (Пс 25:1; Пс 90:14)9Entreiß mich meinen Feinden, HERR
zu dir nehme ich meine Zuflucht![1]10Lehre mich tun, was dir gefällt, /
denn du bist mein Gott!
Dein guter Geist leite mich auf ebenem Land. (Пс 119:1)11Um deines Namens willen, HERR, wirst du mich am Leben erhalten, /
wirst du mich herausführen in deiner Gerechtigkeit
aus der Drangsal meiner Seele.12In deiner Huld wirst du meine Feinde vernichten, /
du wirst zugrunde gehen lassen alle Bedränger meiner Seele,
weil ich dein Knecht bin. (Пс 54:7)