1Potom som videl, ako sa štyria anjeli postavili na štyri svetové strany a bránili všetkým štyrom vetrom, aby neviali ani na zem, ani na more, ani na nijaký strom.2Tu sa na východe ukázal ešte iný anjel a držal v rukách pečať živého Boha. Volal na tých štyroch anjelov, ktorí mohli na zemi i na mori rozpútať všeobecnú skazu:3„Neškoďte zemi, moru ani stromom, kým neoznačíme na čelách všetkých, ktorí slúžia nášmu Bohu!“4A potom som počul počet označených: stoštyridsaťštyritisíc označených zo všetkých kmeňov Izraela, to znamená po dvanásťtisíc z každého z dvanástich kmeňov:5z Júdovho, Rúbenovho, Gádovho,6z Aserovho, z Neftalího, z Manassesovho,7zo Simeonovho, z Léviho, z Izacharovho,8zo Zabulonovho, z Jozefovho a z Benjamínovho.
Cirkev ako množstvo vyvolených
9Potom som videl taký veľký zástup, že by sa vôbec nedal spočítať, zo všetkých národov, kmeňov a rás a zaznievali v ňom všetky jazyky sveta. Všetci stáli pred Božím trónom a Baránkom, oblečení do bieleho rúcha s palmovými ratolesťami v rukách10a mohutným hlasom volali: „Spása a záchrana sú od nášho Boha, ktorý sedí na tróne, a od Baránka.“11A všetci anjeli stáli okolo trónu, okolo starcov i štyroch bytostí, padli na tvár pred trónom a volali:12„Amen! Dobrorečenie, sláva i múdrosť, vďaka, česť, moc i sila patria nášmu Bohu na veky vekov! Amen!“13Tu sa ma spýtal jeden zo starcov: „Vieš, kto sú tí v bielych rúchach a odkiaľ prišli?“14Odpovedal som: „Pán môj, ty to vieš.“ Povedal mi: „To sú tí, ktorí prišli z veľkého prenasledovania, utrpenia a útlaku. Krvou Kristovou sú očistení od každej poškvrny.15Preto stoja pred Božím trónom a vo dne v noci slúžia v jeho chráme. A Boh sám bude ich záštitou.16Nebudú už trpieť hladom ani smädom, slnko ani iná páľava nebude na nich dorážať.17Baránok, ktorý je pred trónom, bude ich pastierom, nasýti ich a privedie k prameňom vôd života. A Boh sám im zotrie každú slzu z očí.“
1Danach sah ich vier Engel stehen an den vier Ecken der Erde, die hielten die vier Winde der Erde fest, damit kein Wind über die Erde blase noch über das Meer noch über irgendeinen Baum. (Dan 7,2; Zach 6,5)2Und ich sah einen andern Engel aufsteigen vom Aufgang der Sonne her, der hatte das Siegel des lebendigen Gottes und rief mit großer Stimme zu den vier Engeln, denen Macht gegeben war, der Erde und dem Meer Schaden zu tun:3Tut der Erde und dem Meer und den Bäumen keinen Schaden, bis wir versiegeln die Knechte unseres Gottes an ihren Stirnen. (Ez 9,4; Ez 9,6; Zjv 9,4)4Und ich hörte die Zahl derer, die versiegelt wurden: hundertvierundvierzigtausend, die versiegelt waren aus allen Stämmen Israels: (Zjv 14,1; Zjv 14,3)5aus dem Stamm Juda zwölftausend versiegelt, aus dem Stamm Ruben zwölftausend, aus dem Stamm Gad zwölftausend, (Gn 35,22)6aus dem Stamm Asser zwölftausend, aus dem Stamm Naftali zwölftausend, aus dem Stamm Manasse zwölftausend,7aus dem Stamm Simeon zwölftausend, aus dem Stamm Levi zwölftausend, aus dem Stamm Issachar zwölftausend,8aus dem Stamm Sebulon zwölftausend, aus dem Stamm Josef zwölftausend, aus dem Stamm Benjamin zwölftausend versiegelt.
Die große Schar aus allen Völkern
9Danach sah ich, und siehe, eine große Schar, die niemand zählen konnte, aus allen Nationen und Stämmen und Völkern und Sprachen; die standen vor dem Thron und vor dem Lamm, angetan mit weißen Kleidern und mit Palmzweigen in ihren Händen,10und riefen mit großer Stimme: Das Heil ist bei unserm Gott, der auf dem Thron sitzt, und bei dem Lamm! (Zjv 4,2)11Und alle Engel standen rings um den Thron und um die Ältesten und um die vier Wesen und fielen nieder vor dem Thron auf ihr Angesicht und beteten Gott an12und sprachen: Amen, Lob und Ehre und Weisheit und Dank und Preis und Kraft und Stärke sei unserm Gott von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen.13Und einer der Ältesten antwortete und sprach zu mir: Wer sind diese, die mit den weißen Kleidern angetan sind, und woher sind sie gekommen?14Und ich sprach zu ihm: Mein Herr, du weißt es. Und er sprach zu mir: Diese sind’s, die aus der großen Trübsal kommen und haben ihre Kleider gewaschen und haben sie hell gemacht im Blut des Lammes. (Mt 24,21; Zjv 12,11; Zjv 22,14)15Darum sind sie vor dem Thron Gottes und dienen ihm Tag und Nacht in seinem Tempel; und der auf dem Thron sitzt, wird über ihnen wohnen. (Ez 37,27; Zjv 21,3)16Sie werden nicht mehr hungern noch dürsten; es wird auch nicht auf ihnen lasten die Sonne oder irgendeine Hitze; (Iz 49,10)17denn das Lamm mitten auf dem Thron wird sie weiden und leiten zu den Quellen lebendigen Wassers, und Gott wird abwischen alle Tränen von ihren Augen. (Ž 23,2; Iz 25,8; Ez 34,23; Zjv 21,4)