Jána 3

Nádej pre kazdého

od Biblica
1 Jedným z popredných Židov bol Nikodém, člen židovskej rady. Patril do skupiny farizejov, ktorí prísne dodržiavali všetky náboženské predpisy.2 Raz v noci vyhľadal Ježiša a povedal mu: „Majstre, vieme, že ťa poslal Boh, aby si nás vyučoval. Zázraky, ktoré konáš, sú presvedčivým dôkazom, že je s tebou Boh.“3 Ježiš mu odpovedal: „Vieš, čo je najdôležitejšie? Najdôležitejšie je, aby sa človek znova narodil, lebo inak sa nestane občanom Božieho kráľovstva.“4 „Znova sa narodiť v mojom veku?“ zvolal prekvapene Nikodém. „Môže sa azda niekto vrátiť do matkinho tela a narodiť sa po druhý raz?“5 Ježiš mu vysvetľoval: „Ak sa s človekom nestane zásadná zmena a ak nie je na ňom zjavný nový život z Ducha a ak sa na znamenie toho nedá pokrstiť, nemôže vstúpiť do Božieho kráľovstva.6 Život narodený z človeka je telesný. Iba Boží Duch prebúdza duchovný život.7 Nečuduj sa mojim slovám, že sa treba znovu narodiť.8 Vietor vanie, kam chce. Počuješ, ako šumí, ale nevieš, odkiaľ a kam veje. Tak je to s každým, kto sa narodí z Ducha.“9 „Ako sa to môže stať?“ spýtal sa Nikodém.10 „Ty si učiteľ židovského národa, a predsa to nechápeš?“ začudoval sa Ježiš.11 „Ver mi, že hovorím o tom, čo viem, a svedčím o tom, čo som videl, a predsa mi neveríš.12 Ak neveríte, keď hovorím o pozemských veciach, ako uveríte, keď budem hovoriť o nebeských?13 Nik z ľudí vám nemôže dať také isté svedectvo ako ja, veď som prišiel od Boha.14 Spomínaš si, čo Izraelitom zachránilo život na púšti, keď ich ohrozovali jedovaté hady? Ako Mojžiš vyzdvihol na stĺp bronzového hada a kto sa naň pozrel s vierou, zachránil si život? Tak aj ja musím byť vyzdvihnutý na kríž.15 Každý, kto uverí, unikne smrti a bude žiť večne.16 Lebo tak Boh miloval svet, že dal svojho jediného Syna, aby nik, kto v neho verí, nezahynul, ale mal večný život.17 Boh svojho Syna neposlal nato, aby svet súdil, ale aby ho zachránil.18 Kto v neho neverí, odsudzuje sám seba, lebo odmieta milosť ponúkanú samým Bohom.19 Osudné pre takých ľudí je, že na svet prišlo svetlo, ale oni sa nechcú vzdať tmy, lebo dúfajú, že zakryje ich viny.20 Zlé činy koná človek potme, aby to nik nevidel. Bojí sa svetla, aby nebol odhalený.21 Ale ten, kto sa spravuje Božou pravdou, túži po svetle, aby vedel, či sú jeho činy v súlade s Božou vôľou.“22 Potom Ježiš odišiel aj so svojimi učeníkmi z Jeruzalema a nejaký čas pobudol v Judsku, kde krstil.23 V tom čase bol Ján Krstiteľ ešte na slobode24 a takisto krstil v Ainone neďaleko Salimu, kde bolo hodne vody.25 Jedného dňa sa akýsi Žid pustil do debaty s Jánovými učeníkmi o tom, kto má právo krstiť.26 Učeníci sa obrátili na svojho učiteľa: „Majstre, ten, ktorého si stretol na druhom brehu Jordánu a o ktorom si povedal, že je Mesiáš, sám krstí a všetci teraz chodia k nemu!“27 Ján im odpovedal: „Boh, ktorý je v nebi, každého poveruje nejakou úlohou. Mojím poslaním je pripravovať mu cestu, aby všetci prišli k nemu.28 Vy sami ste svedkami, že som vyhlásil:‚On je Bohom poslaný Mesiáš a ja mu iba pripravujem cestu.‘29 Ľudia idú za tým, kto ich väčšmi priťahuje, ako nevestu priťahuje jej ženích. Ženíchovi priatelia sa radujú spolu s ním. Ja som ženíchov priateľ a jeho šťastie ma napĺňa radosťou.30 On sa musí dostávať do popredia, ja musím ustupovať.31 Ježiš prišiel z neba a prevyšuje nás všetkých. My ľudia pochádzame zo zeme a hovoríme len o tom, čo sme prežili na zemi.32 On svedčí o tom, čo videl a počul v nebi. A predsa tak málo ľudí verí jeho slovám.33 Ale kto mu uveril, potvrdil tým, že Boh je pravdivý.34 Lebo ten, ktorého poslal Boh, vraví Božie slová. Boh mu totiž dáva Ducha v neobmedzenej miere.35 Veď Otec miluje Syna a zveruje mu všetko.36 Preto ten, kto verí v Syna, má večný život. Kto Syna odmieta, nedosiahne život, ale stíha ho Boží hnev.“

Jána 3

Lutherbibel 2017

od Deutsche Bibelgesellschaft
1 Es war aber ein Mensch unter den Pharisäern mit Namen Nikodemus, ein Oberster der Juden. (Jn 7,50; Jn 19,39)2 Der kam zu Jesus bei Nacht und sprach zu ihm: Rabbi, wir wissen, dass du ein Lehrer bist, von Gott gekommen; denn niemand kann die Zeichen tun, die du tust, es sei denn Gott mit ihm.3 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wenn jemand nicht von Neuem geboren wird, so kann er das Reich Gottes nicht sehen. (1 Pt 1,23)4 Nikodemus spricht zu ihm: Wie kann ein Mensch geboren werden, wenn er alt ist? Kann er denn wieder in seiner Mutter Leib gehen und geboren werden?5 Jesus antwortete: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wenn jemand nicht geboren wird aus Wasser und Geist, so kann er nicht in das Reich Gottes kommen. (Ez 36,25; Mt 3,11; Tit 3,5)6 Was aus dem Fleisch geboren ist, das ist Fleisch; und was aus dem Geist geboren ist, das ist Geist. (Jn 1,13; Jn 6,63; Rim 8,5)7 Wundere dich nicht, dass ich dir gesagt habe: Ihr müsst von Neuem geboren werden.8 Der Wind bläst, wo er will, und du hörst sein Sausen wohl; aber du weißt nicht, woher er kommt und wohin er fährt. So ist ein jeder, der aus dem Geist geboren ist.9 Nikodemus antwortete und sprach zu ihm: Wie mag das zugehen?10 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Du bist Israels Lehrer und weißt das nicht?11 Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wir reden, was wir wissen, und bezeugen, was wir gesehen haben, und ihr nehmt unser Zeugnis nicht an.12 Glaubt ihr nicht, wenn ich euch von irdischen Dingen sage, wie werdet ihr glauben, wenn ich euch von himmlischen Dingen sage?13 Und niemand ist gen Himmel aufgefahren außer dem, der vom Himmel herabgekommen ist, nämlich der Menschensohn.14 Und wie Mose in der Wüste die Schlange erhöht hat, so muss der Menschensohn erhöht werden, (Nm 21,8)15 auf dass alle, die an ihn glauben, das ewige Leben haben.16 Denn also hat Gott die Welt geliebt, dass er seinen eingeborenen Sohn gab, auf dass alle, die an ihn glauben, nicht verloren werden, sondern das ewige Leben haben. (Rim 5,8; Rim 8,32; 1 Jn 4,9)17 Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, dass er die Welt richte, sondern dass die Welt durch ihn gerettet werde. (Lk 19,10)18 Wer an ihn glaubt, der wird nicht gerichtet; wer aber nicht glaubt, der ist schon gerichtet, denn er hat nicht geglaubt an den Namen des eingeborenen Sohnes Gottes. (Jn 5,24)19 Das ist aber das Gericht, dass das Licht in die Welt gekommen ist, und die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht, denn ihre Werke waren böse. (Jn 1,5; Jn 1,9)20 Wer Böses tut, der hasst das Licht und kommt nicht zu dem Licht, damit seine Werke nicht aufgedeckt werden. (Ef 5,13)21 Wer aber die Wahrheit tut, der kommt zu dem Licht, damit offenbar wird, dass seine Werke in Gott getan sind. (1 Jn 1,6)22 Danach kam Jesus mit seinen Jüngern in das Land Judäa und blieb dort eine Weile mit ihnen und taufte. (Jn 4,1)23 Aber auch Johannes taufte in Änon, nahe bei Salim, denn es war da viel Wasser; und sie kamen und ließen sich taufen.24 Johannes war ja noch nicht ins Gefängnis geworfen. (Mk 1,14)25 Da erhob sich ein Streit zwischen den Jüngern des Johannes und einem Juden über die Reinigung.26 Und sie kamen zu Johannes und sprachen zu ihm: Rabbi, der bei dir war jenseits des Jordans, von dem du Zeugnis gegeben hast, siehe, der tauft, und alle kommen zu ihm. (Jn 1,26)27 Johannes antwortete und sprach: Ein Mensch kann nichts nehmen, wenn es ihm nicht vom Himmel gegeben ist. (Hebr 5,4)28 Ihr selbst seid meine Zeugen, dass ich gesagt habe: Ich bin nicht der Christus, sondern ich bin vor ihm her gesandt. (Jn 1,20; Jn 1,23; Jn 1,27)29 Wer die Braut hat, der ist der Bräutigam; der Freund des Bräutigams aber, der dabeisteht und ihm zuhört, freut sich sehr über die Stimme des Bräutigams. Diese meine Freude ist nun erfüllt. (Jer 33,11; Mt 9,15)30 Er muss wachsen, ich aber muss abnehmen.31 Der von oben her kommt, ist über allen. Wer von der Erde ist, der ist von der Erde und redet von der Erde. Der vom Himmel kommt, ist über allen. (Jn 8,23)32 Was er gesehen und gehört hat, das bezeugt er; und sein Zeugnis nimmt niemand an.33 Wer aber sein Zeugnis annimmt, der besiegelt, dass Gott wahrhaftig ist.34 Denn der, den Gott gesandt hat, redet Gottes Worte; denn Gott gibt den Geist ohne Maß. (Jn 1,16)35 Der Vater hat den Sohn lieb und hat ihm alles in seine Hand gegeben. (Mt 11,27; Jn 5,20)36 Wer an den Sohn glaubt, der hat das ewige Leben. Wer aber dem Sohn nicht gehorsam ist, der wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt über ihm.