1Ein Psalm Davids. Gelobt sei der HERR, mein Fels. Er gibt mir Kraft zum Kampf und Gewandtheit in der Schlacht. (Ps 18,3)2Er ist mein treuer Helfer und meine Burg, mein Schutz und mein Retter. Er steht vor mir wie ein Schild, ich flüchte mich zu ihm. Er unterwirft mir die Völker[1].3HERR, was ist der Mensch, dass du ihn beachtest, und das Kind eines Menschen, dass du für es sorgst? (Ps 8,5)4Denn er ist wie ein Hauch, sein Leben ist wie ein vorüberhuschender Schatten. (Hi 8,9; Hi 14,2; Ps 39,12; Ps 109,23)5Neige den Himmel, HERR, und komm herab, berühre die Berge, sodass sie rauchen. (Ps 18,10; Jes 63,19)6Lass deine Blitze los und zerstreue deine Feinde! Schieße deine Pfeile ab und verwirre sie! (Hab 3,11; Sach 9,14)7Greif aus dem Himmel herab und rette mich aus tiefem Wasser, aus der Gewalt meiner Feinde. (Ps 18,45; Ps 69,2)8Wenn sie reden, lügen sie, sie schwören, und sagen doch nicht die Wahrheit! (5Mo 32,40; Ps 12,3; Ps 41,7; Jes 44,20)9Gott, ich will dir ein neues Lied singen! Ich will für dich auf der zehnsaitigen Harfe spielen. (Ps 40,4)10Denn du schenkst Königen den Sieg! Du allein hast deinen Knecht David vor dem tödlichen Schwert seiner Feinde bewahrt. (2Sam 18,7; Ps 140,8)11Befreie und rette mich aus der Gewalt meiner Feinde. Wenn sie reden, lügen sie und richten sich nicht nach der Wahrheit! (Ps 12,3; Jes 44,20)12Unsere Söhne sollen in ihrer Jugend wie wohlgenährte Pflanzen gedeihen. Unsere Töchter sollen schön sein wie die Säulen, die zur Verschönerung von Palästen geschaffen wurden. (Ps 92,13; Spr 3,9; Hl 4,4; Hl 7,4)13Unsere Scheunen sollen gefüllt sein mit Feldfrüchten aller Art. Die Herden auf unseren Weiden sollen sich vermehren um Tausende, ja um Zehntausende,14und unsere Rinder sollen trächtig sein, ohne Schaden und Verlust. Dann wird es kein Klagen mehr auf unseren Straßen und Plätzen geben. (2Kön 25,11; Jes 24,11; Jer 14,2)15Glücklich ist das Volk, dem es so ergeht. Glücklich ist das Volk, dessen Gott der HERR ist!
Psalm 144
Верен
von Veren1Псалм на Давид. Благословен да бъде ГОСПОД, моята канара, който учи ръцете ми на война и пръстите ми – на бой,2който е моята милост и моята крепост, моята висока кула и моят избавител, моят щит, и Този, на когото се уповавам, който покорява народа ми под мен.3ГОСПОДИ, какво е човек, че да го познаваш? Или човешкият син – че да го зачиташ?4Човек е като лъх; дните му са като преминаваща сянка.5Сведи небесата Си, ГОСПОДИ, и слез, докосни планините, за да задимят.6Блесни със светкавица и ги разпръсни, изпрати стрелите Си и ги смути.7Простри ръцете Си от висината, избави ме и ме спаси от големи води, от ръката на чужденци,8чиято уста говори лъжа и чиято десница е десница на измама.9Боже, ще Ти пея нова песен, с десетострунна арфа ще Ти пея псалми –10на Теб, който даваш спасение на царе, който избавяш слугата Си Давид от гибелния меч.11Избави ме и ме спаси от ръката на чужденци, чиято уста говори лъжа и чиято десница е десница на измама.12Нека синовете ни в младостта си бъдат като пораснали растения и дъщерите ни – като крайъгълни колони, издялани като за дворец!13Нека житниците ни бъдат пълни, да дават всякакъв вид храна и овцете ни да се множат с хиляди и с десетки хиляди по полетата ни!14Нека добитъкът ни бъде заплоден. Да няма нападение и бягане, да няма вик по улиците ни!15Блажен онзи народ, който е в такова състояние! Блажен онзи народ, чийто Бог е ГОСПОД!