Jeremiah 5 | New International Reader’s Version

New International Reader’s Version

No one is honest

1 The LORD says, ‘Go up and down the streets of Jerusalem. Look around. Think about what you see. Search through the market. See if you can find one honest person who tries to be truthful. If you can, I will forgive this city. 2 They make their promises in my name. They say, “You can be sure that the LORD is alive.” But their promises can’t be trusted.’ 3 LORD, don’t your eyes look for truth? You struck down your people. But they didn’t feel any pain. You crushed them. But they refused to be corrected. They made their faces harder than stone. They refused to turn away from their sins. 4 I thought, ‘The people of Jerusalem are foolish. They don’t know how the LORD wants them to live. They don’t know what their God requires of them. 5 So I will go to the leaders. I’ll speak to them. They should know how the LORD wants them to live. They must know what their God requires of them.’ But all of them had broken off the yoke the LORD had put on them. They had torn off the ropes he had tied them up with. 6 So a lion from the forest will attack them. A wolf from the desert will destroy them. A leopard will hide and wait near their towns. It will tear to pieces anyone who dares to go out. Again and again they have refused to obey the LORD. They have turned away from him many times. 7 The LORD says, ‘Jerusalem, why should I forgive you? Your people have deserted me. They have made their promises in the names of gods that are not really gods at all. I supplied everything they needed. But they committed adultery. Large crowds went to the houses of prostitutes. 8 Your people are like stallions that have plenty to eat. Their sinful desires are out of control. Each of them goes after another man’s wife. 9 Shouldn’t I punish them for this?’ announces the LORD. ‘Shouldn’t I pay back the nation that does these things? 10 ‘Armies of Babylon, go through their vineyards and destroy them. But do not destroy them completely. Strip off their branches. These people do not belong to me. 11 The people of Israel and the people of Judah have not been faithful to me at all,’ announces the LORD. 12 They have told lies about the LORD. They said, ‘He won’t do anything! No harm will come to us. We will never see war or be hungry. 13 The prophets are nothing but wind. Their message doesn’t come from the LORD. So let what they say will happen be done to them.’ 14 The LORD God rules over all. He says to me, ‘The people have spoken these words. So my words will be like fire in your mouth. I will make the people like wood. And the fire will burn them up.’ 15 ‘People of Israel, listen to me,’ announces the LORD. ‘I am bringing against you a nation from far away. It is an old nation. And it will last for a long time. Its people speak a language you do not know. You can’t understand what they are saying. 16 The bags they carry their arrows in are like an open grave. All their soldiers are mighty. 17 They will eat up your crops and your food. They will strike down your sons and daughters. They will kill your sheep and cattle. They will destroy your vines and fig-trees. You trust in your cities that have high walls around them. But the people in them will be killed by swords. 18 ‘In spite of that, even in those days I will not destroy you completely,’ announces the LORD. 19 ‘ “Jeremiah”, the people will ask, “Why has the LORD our God done all this to us?” Then you will tell them, “You have deserted the LORD. You have served other gods in your own land. So now you will serve another nation in a land that is not your own.” 20 ‘Here is what I want you to announce to the people of Jacob. Tell it in Judah. Tell them I say, 21 “Listen to this, you foolish people, who do not have any sense. You have eyes, but you do not see. You have ears, but you do not hear. 22 Shouldn’t you have respect for me?” announces the LORD. “Shouldn’t you tremble with fear in front of me? I made the sand to hold the ocean back. It will do that for ever. The ocean can’t go past it. The waves might roll, but they can’t sweep over it. They might roar, but they can’t go across it. 23 But you people have stubborn hearts. You refuse to obey me. You have turned away from me. You have gone astray. 24 You do not say to yourselves, ‘Let us have respect for the LORD our God. He sends rain in the autumn and the spring. He promises us that the harvest will come at the same time each year.’ 25 But the things you have done wrong have robbed you of these gifts. Your sins have kept these good things far away from you.” 26 ‘Jeremiah, some of my people are evil. They hide and wait just as people hide to catch birds. They set traps for people. 27 A hunter uses tricks to fill his cage with birds. And my people have filled their houses with a lot of goods. They have become rich and powerful. 28 They have grown fat and heavy. There is no limit to the evil things they do. In court they do not seek justice. They don’t protect the rights of children whose fathers have died. They do not stand up for poor people. 29 Shouldn’t I punish them for this?’ announces the LORD. ‘Shouldn’t I pay back the nation that does these things? 30 ‘Something horrible and shocking has happened in the land. 31 The prophets prophesy lies. The priests rule by their own authority. And my people love it this way. But what will you do in the end?’

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

Yeruşalim'in Günahı

1 ‹‹Yeruşalim sokaklarında dolaşın, Çevrenize bakıp düşünün, Kent meydanlarını araştırın. Eğer adil davranan, Gerçeği arayan bir kişi bulursanız, Bu kenti bağışlayacağım. 2 ‹RAB'bin varlığı hakkı için› deseler de, Aslında yalan yere ant içiyorlar.›› 3 Ya RAB, gözlerin gerçeği arıyor. Onları vurdun, ama incinmediler, Onları yiyip bitirdin, Ama yola gelmeyi reddettiler. Yüzlerini kayadan çok sertleştirdiler, Geri dönmek istemediler. 4 ‹‹Bunlar sadece yoksul kişiler, Akılsızlar›› dedim, ‹‹Çünkü RAB'bin yolunu, Tanrıları'nın buyruklarını bilmiyorlar. 5 Büyüklere gidip onlarla konuşayım. RAB'bin yolunu, Tanrıları'nın buyruklarını bilirler kuşkusuz.›› Gelgelelim onlar da boyunduruğu kırmış, Bağları koparmıştı. 6 Bu yüzden ormandan bir aslan çıkıp onlara saldıracak, Çölden gelen bir kurt onları parça parça edecek, Bir pars kentlerinin önünde pusu kuracak, Oradan çıkan herkes parçalanacak. Çünkü isyanları çok, Döneklikleri sayısızdır. 7 ‹‹Yaptıklarından ötürü neden bağışlayayım seni? Çocukların beni terk etti, Tanrı olmayan ilahların adıyla ant içtiler. Onları doyurduğumda zina ettiler, Fahişelerin evlerine doluştular. 8 Şehvet düşkünü, besili aygırlar! Her biri komşusunun karısına kişniyor. 9 Bu yüzden onları cezalandırmayayım mı?›› diyor RAB, ‹‹Böyle bir ulustan öcümü almayayım mı? 10 ‹‹Bağlarını dolaşıp Asmalarını kesin, Ama büsbütün yok etmeyin. Dallarını koparıp atın, Çünkü onlar RAB'be ait değil. 11 İsrail ve Yahuda halkı Bana sürekli ihanet etti›› diyor RAB. 12 RAB için yalan söyleyerek, ‹‹O bir şey yapmaz. Felaket bize uğramayacak, Kılıç da kıtlık da görmeyeceğiz›› dediler. 13 Peygamberler lafebesidir, Tanrı'nın sözü onlarda değil. Onlara böyle yapılacak. 14 Bu yüzden, Her Şeye Egemen RAB Tanrı diyor ki, ‹‹Madem böyle şeyler konuşuyorsunuz, Ben de sözümü ağzınıza ateş, Bu halkı da odun edeceğim; Ateş onları yakıp yok edecek. 15 Ey İsrail halkı, Uzaktan gelecek bir ulusu Üzerinize saldırtacağım›› diyor RAB, ‹‹Köklü, eski bir ulus; Sen onların dilini bilmez, Ne dediklerini anlamazsın. 16 Oklarının kılıfı açık bir mezar gibidir, Hepsi birer yiğittir. 17 Ürününü, yiyeceklerini tüketecek, Oğullarını, kızlarını öldürecekler; Davarlarını, sığırlarını, Asmalarının, incir ağaçlarının meyvesini yiyecek, Güvendiğin surlu kentlerini Kılıçla yerle bir edecekler. 18 ‹‹Ama o günlerde bile sizi büsbütün yok etmeyeceğim›› diyor RAB. 19 ‹‹ ‹Tanrımız RAB neden bize bütün bunları yaptı?› diye sorduklarında, şöyle yanıtlayacaksın: ‹Beni nasıl bıraktınız, ülkenizde yabancı ilahlara nasıl kulluk ettinizse, siz de kendinize ait olmayan bir ülkede yabancılara öyle kulluk edeceksiniz.› 20 ‹‹Yakup soyuna bildirin, Yahuda halkına duyurun: 21 Ey gözleri olan ama görmeyen, Kulakları olan ama işitmeyen, Sağduyudan yoksun akılsız halk, Şunu dinle: 22 Benden korkman gerekmez mi?›› diyor RAB, ‹‹Huzurumda titremen gerekmez mi? Ben ki, sonsuza dek geçerli bir kuralla Denize sınır olarak kumu koydum. Deniz sınırı geçemez; Dalgalar kabarsa da üstün gelemez, Kükrese de sınırı aşamaz. 23 Ama bu halkın yüreği asi ve inatçı. Sapmışlar, kendi yollarına gitmişler. 24 İçlerinden, ‹İlk ve son yağmurları zamanında yağdıran, Belli ürün biçme haftalarını bizim için koruyan Tanrımız RAB'den korkalım› demiyorlar. 25 Bunları uzaklaştıran suçlarınızdı, Bu iyilikten sizi yoksun bırakan günahlarınızdı. 26 ‹‹Halkım arasında kötü kişiler var. Kuş avlamak için pusuya yatanlar gibi Tuzak kuruyor, insan yakalıyorlar. 27 Kuş dolu bir kafes nasılsa, Onların evleri de hileyle dolu. Bu sayede güçlenip zengin oldular, 28 Semirip parladılar, Yaptıkları kötülüklerle sınırı aştılar. Kazanabilecekleri halde öksüzün davasına bakmıyor, Yoksulun hakkını savunmuyorlar. 29 Bu yüzden onları cezalandırmayayım mı?›› diyor RAB, ‹‹Böyle bir ulustan öcümü almayayım mı? 30 ‹‹Ülkede korkunç, dehşet verici bir şey oldu: 31 Peygamberler yalan peygamberlik ediyor, Halkı başına buyruk kâhinler yönetiyor, Halkım da bunu benimsiyor. Ama bunun sonunda ne yapacaksınız?››