1A message from the LORD came to Jeremiah. The LORD said,2‘Listen to the terms of the covenant I made with my people of long ago. Tell Judah the terms still apply to them. Tell those who live in Jerusalem that they must obey them too.3I am the LORD, the God of Israel. So let the people know what I want them to do. Here is what I want you to tell them. “May the person who does not obey the terms of the covenant be under my curse.4I gave those terms to your people of long ago. That was when I brought them out of Egypt. I saved them out of that furnace that melts down iron and makes it pure.” I said, “Obey me. Do everything I command you to do. Then you will be my people. And I will be your God.5I raised my hand and made a promise to your people of long ago. I promised them I would give them a land that had plenty of milk and honey.” It is the land you own today. I kept my promise.’ I replied, ‘Amen, LORD.’6The LORD said to me, ‘Here is what I want you to announce in the towns of Judah. Say it also in the streets of Jerusalem. Tell the people, “Listen to the terms of my covenant. Obey them.7Long ago I brought your people up from Egypt. From that time until today, I warned them again and again. I said, ‘Obey me.’8But they did not listen. They did not pay any attention to me. Instead, they did what their stubborn and evil hearts wanted them to do. So I brought down on them all the curses of the covenant. I commanded them to obey it. But they refused.” ’9The LORD continued, ‘The people of Judah have made some evil plans. So have those who live in Jerusalem.10All of them have returned to the sins their people of long ago committed. Those people refused to listen to what I told them. And now the people of Israel and Judah alike have worshipped other gods and served them. They have broken the covenant I made with their people who lived before them.11So I say, “I will bring trouble on them. They will not be able to escape it. They will cry out to me. But I will not listen to them.12The people of Jerusalem and of the towns of Judah will cry out. They will cry out to the gods they burn incense to. But those gods will not help them at all when trouble strikes them.13Judah, you have as many gods as you have towns. And in Jerusalem you have set up as many altars as there are streets. You are burning incense to that shameful god named Baal.”14‘Jeremiah, do not pray for these people. Do not make any appeal or request for them. They will call out to me when they are in trouble. But I will not listen to them.15‘I love the people of Judah. But they are working out their evil plans along with many others. So what are they doing in my temple? Can meat that is offered to me keep me from punishing you? When you do evil things, you get a lot of pleasure from them.’16People of Judah, the LORD once called you a healthy olive tree. He thought its fruit was beautiful. But now he will come with the roar of a mighty storm. He will set the tree on fire. And its branches will be broken.17The LORD who rules over all planted you. But now he has ordered your enemies to destroy you. The people of Israel and Judah have both done what is evil. They have made the LORD very angry by burning incense to Baal.
Jeremiah’s enemies make evil plans against him
18The LORD told me about the evil plans of my enemies. That’s how I knew about them. He showed me what they were doing.19I had been like a gentle lamb led off to be killed. I didn’t realise they had made plans against me. They had said, ‘Let’s destroy the tree and its fruit. Let’s take away his life. Then his name won’t be remembered anymore.’20But LORD, you rule over all. You always judge fairly. You test people’s hearts and minds. So pay them back for what they’ve done. I’ve committed my cause to you.21The LORD says, ‘Jeremiah, here is what I am telling you about the people of Anathoth. They say they’re going to kill you. They are saying, “Don’t prophesy in the LORD’s name. If you do, we will kill you with our own hands.” ’22So the LORD who rules over all says, ‘I will punish them. Their young men will be killed by swords. Their sons and daughters will die of hunger.23Only a few people will be left alive. I will judge the people of Anathoth. I will destroy them when the time comes to punish them.’
1RAB Yeremya'ya şöyle seslendi:2‹‹Bu antlaşmanın koşullarını dinle. Yahuda halkına ve Yeruşalim'de yaşayanlara açıkla.3Onlara diyeceksin ki, ‹İsrail'in Tanrısı RAB şöyle diyor: Bu antlaşmanın koşullarına uymayan lanet altındadır!4Atalarınızı Mısır'dan, demir eritme ocağından çıkardığımda bu antlaşmaya bağlı kalmalarını buyurdum. Onlara dedim ki: Sözümü dinleyin, buyurduğum her şeyi yerine getirin. Böylece siz benim halkım olursunuz, ben de sizin Tanrınız olurum.5İşte o zaman süt ve bal akan ülkeyi -bugün sizin olan ülkeyi- atalarınıza vereceğime ilişkin içtiğim andı yerine getirmiş olacağım.› ›› ‹‹Amin, ya RAB›› diye karşılık verdim.6RAB şöyle dedi: ‹‹Söyleyeceğim her şeyi Yahuda kentlerinde, Yeruşalim sokaklarında duyur: ‹Bu antlaşmanın koşullarını dinleyin, onlara uyun.7Atalarınızı Mısır'dan çıkardığım günden bu yana sözümü dinlemeleri için onları defalarca uyardım.8Ama dinlemediler, kulak asmadılar. Bunun yerine kötü yüreklerinin inadı uyarınca davrandılar. Ben de uymalarını buyurduğum, ama uymadıkları bu antlaşmada açıklanan bütün lanetleri başlarına getirdim.› ››9RAB bana dedi ki, ‹‹Yahuda halkıyla Yeruşalim'de yaşayanlar bana düzen kuruyorlar.10Sözlerimi dinlemek istemeyen atalarının suçlarına döndüler. Başka ilahların ardınca gidip onlara taptılar. İsrail halkıyla Yahuda halkı, atalarıyla yaptığım antlaşmayı bozdu.11Bu yüzden RAB, ‹Kaçıp kurtulamayacakları bir yıkım getireceğim başlarına› diyor, ‹Bana yakarsalar da onları dinlemeyeceğim.12Yahuda kentlerinde oturan halk da Yeruşalim'de yaşayanlar da gidip buhur yaktıkları ilahlara yalvaracaklar. Ama yıkım geldiğinde, bu ilahlar onlara yardım edemez.13Kentlerinin sayısı kadar ilahın var, ey Yahuda! O utanılası ilaha, Baal'a buhur yakmak için Yeruşalim sokaklarının sayısı kadar sunak kurdunuz.14‹‹Sana gelince, ey Yeremya, bu halk için yalvarma; ne yakar ne de dilekte bulun. Sıkıntılı zamanlarında beni çağırdıklarında onları dinlemeyeceğim.15‹‹Sevgilim kötü düzenler kuruyor, Öyleyse tapınağımda işi ne? Adaklar[1] ve kutsanmış et uğrayacağın felaketi önleyebilir mi? Felaket gelince sevinecek misin?››16RAB sana meyvesi ve biçimi güzel, Yaprağı bol zeytin ağacı adını vermişti. Ama güçlü fırtına koptuğunda Ağacı tutuşturacak; Dalları kırılacak.17Seni dikmiş olan Her Şeye Egemen RAB, Başına felaket getirmeye karar verdi. Çünkü İsrail ve Yahuda halkları Kötülük yaptı, Baal'a buhur yakarak beni öfkelendirdiler.
Yeremya'ya Kurulan Düzen
18Benim için kurdukları düzeni RAB bana açıkladı. Haberim vardı, çünkü ne yaptıklarını bana gösterdi.19Kesime götürülen uysal bir kuzu gibiydim. Bana düzen kurduklarını anlamamıştım. Şöyle diyorlardı: ‹‹Ağacı da meyvesini de yok edelim, Bir daha adı anılmasın diye Onu yaşayanlar diyarından kesip atalım.››20Adaletle yargılayan, Yüreği ve düşünceyi sınayan, Her Şeye Egemen RAB, Davamı senin eline bırakıyorum. Onlardan alacağın öcü göreyim!21‹‹Seni öldürmek isteyen Anatot halkı için RAB diyor ki, ‹Onlar, RAB'bin adına peygamberlik etme, yoksa seni öldürürüz diyorlardı.›22Her Şeye Egemen RAB, ‹Onları cezalandıracağım› diyor, ‹Gençleri kılıçtan geçirilecek, oğullarıyla kızları kıtlıktan ölecek.23Sağ kalan olmayacak. Cezalandırılacakları yıl Anatot halkının başına felaket getireceğim.› ››