1All the tribes of Israel came to see David at Hebron. They said, ‘We are your own flesh and blood.2In the past, Saul was our king. But you led Israel on their military campaigns. And the LORD said to you, “You will be the shepherd over my people Israel. You will become their ruler.” ’3All the elders of Israel came to see King David at Hebron. There the king made a covenant with them in front of the LORD. They anointed David as king over Israel.4David was 30 years old when he became king. He ruled for 40 years.5In Hebron he ruled over Judah for seven and a half years. In Jerusalem he ruled over all of Israel and Judah for 33 years.
David captures Jerusalem
6The king and his men marched to Jerusalem. They went to attack the Jebusites who lived there. The Jebusites said to David, ‘You won’t get in here. Even people who can’t see or walk can keep you from coming in.’ The Jebusites thought, ‘David can’t get in here.’7But David captured the fort of Zion. It became known as the City of David.8On that day David had said, ‘Someone might win the battle over the Jebusites. But they will have to crawl through the water tunnel to get into the city. That’s the only way they can reach those enemies of mine that you say can’t see or walk.’ That’s why people say, ‘Those who “can’t see or walk” won’t enter David’s palace.’9David moved into the fort. He called it the City of David. He built up the area around the fort. He filled in the low places. He started at the bottom and worked his way up.10David became more and more powerful. That’s because the LORD God who rules over all was with him.11Hiram was king of Tyre. He sent messengers to David. He sent cedar logs along with them. He also sent skilled workers. They worked with wood and stone. They built a palace for David.12Then David knew that the LORD had made his position as king secure. He knew that he had made him king over the whole nation of Israel. He knew that the LORD had greatly honoured his kingdom. The LORD had done it because the Israelites were his people.13After David left Hebron, he got more concubines and wives in Jerusalem. More sons and daughters were born to him there.14Here is a list of the children who were born to him in Jerusalem. Their names were Shammua, Shobab, Nathan, Solomon,15Ibhar, Elishua, Nepheg, Japhia,16Elishama, Eliada and Eliphelet.
David wins the battle over the Philistines
17The Philistines heard that David had been anointed king over Israel. So their whole army went to look for him. But David heard about it. He went down to his usual place of safety.18The Philistines had come and spread out in the Valley of Rephaim.19So David asked the LORD for advice. He said, ‘Should I go and attack the Philistines? Will you hand them over to me?’ The LORD answered him, ‘Go. I will surely hand over the Philistines to you.’20So David went to Baal Perazim. There he won the battle over the Philistines. He said, ‘The LORD has broken through against my enemies when I’ve attacked them. He has broken through just as water breaks through a dam.’ That’s why the place was called Baal Perazim.21The Philistines left the statues of their gods there. So David and his men carried off the statues.22Once more the Philistines came up. They spread out in the Valley of Rephaim.23So David asked the LORD for advice. The LORD answered, ‘Do not go straight up. Instead, circle around behind them. Attack them in front of the poplar trees.24Listen for the sound of marching in the tops of the trees. Then move quickly. The sound will mean that I have gone out in front of you. I will strike down the Philistine army.’25So David did just as the LORD had commanded him. He struck down the Philistines. He struck them down from Gibeon all the way to Gezer.
1İsrail'in bütün oymakları Hevron'da bulunan Davut'a gelip şöyle dediler: ‹‹Biz senin etin, kemiğiniz. (1Ch 11:1)2Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsrail'e komuta eden sendin. RAB sana, ‹Halkım İsrail'i sen güdecek, onlara sen önder olacaksın› diye söz verdi.››3İsrail'in bütün ileri gelenleri Hevron'a, Kral Davut'un yanına gelince, kral RAB'bin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da Davut'u İsrail Kralı olarak meshettiler.4Davut otuz yaşında kral oldu ve kırk yıl krallık yaptı.5Hevron'da yedi yıl altı ay Yahuda'ya, Yeruşalim'de otuz üç yıl bütün İsrail'e ve Yahuda'ya krallık yaptı.6Kral Davut'la adamları Yeruşalim'de yaşayan Yevuslular'a saldırmak için yola çıktılar. Yevuslular Davut'a, ‹‹Sen buraya giremezsin, körlerle topallar bile seni geri püskürtebilir›› dediler. ‹‹Davut buraya giremez›› diye düşünüyorlardı.7Ne var ki, Davut Siyon Kalesi'ni ele geçirdi. Daha sonra bu kaleye ‹‹Davut Kenti›› adı verildi.8Davut o gün adamlarına şöyle demişti: ‹‹Yevuslular'ı kim yenilgiye uğratırsa Davut'un nefret ettiği şu ‹Topallarla körlere› su kanalından ulaşmalı!›› ‹‹Körlerle topallar saraya giremeyecek›› denmesinin nedeni işte budur.9Bundan sonra Davut ‹‹Davut Kenti›› adını verdiği kalede oturmaya başladı. Çevredeki bölgeyi, Millo'dan içeriye doğru uzanan bölümü inşa etti.10Davut giderek güçleniyordu. Çünkü Her Şeye Egemen Tanrı RAB onunlaydı.11Sur Kralı Hiram Davut'a ulaklar, sedir kütükleri, marangozlar ve taşçılar gönderdi. Bu adamlar Davut için bir saray yaptılar.12Böylece Davut RAB'bin kendisini İsrail Kralı atadığını ve halkı İsrail'in hatırı için krallığını yücelttiğini anladı.13Davut Hevron'dan ayrıldıktan sonra Yeruşalim'de kendine daha birçok cariye ve karı aldı. Davut'un erkek ve kız çocukları oldu.14Davut'un Yeruşalim'de doğan çocuklarının adları şunlardı: Şammua, Şovav, Natan, Süleyman,15Yivhar, Elişua, Nefek, Yafia,16Elişama, Elyada ve Elifelet.
Filistliler Yenilgiye Uğruyor
17Filistliler Davut'un İsrail Kralı olarak meshedildiğini duyunca, bütün Filist ordusu onu aramak için yola çıktı. Bunu duyan Davut kaleye sığındı. (1Ch 14:8)18Filistliler gelip Refaim Vadisi'ne yayılmışlardı.19Davut RAB'be danıştı: ‹‹Filistliler'e saldırayım mı? Onları elime teslim edecek misin?›› RAB Davut'a, ‹‹Saldır›› dedi, ‹‹Onları kesinlikle eline teslim edeceğim.››20Bunun üzerine Davut Baal-Perasim'e gidip orada Filistliler'i bozguna uğrattı. Sonra, ‹‹Her şeyi yarıp geçen sular gibi, RAB düşmanlarımı önümden yarıp geçti›› dedi. Bundan ötürü oraya Baal-Perasim[1] adı verildi.21Davut'la adamları, Filistliler'in orada bıraktığı putları alıp götürdüler.22Filistliler bir kez daha gelip Refaim Vadisi'ne yayıldılar.23Davut RAB'be danıştı. RAB şöyle karşılık verdi: ‹‹Buradan saldırma! Onları arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır.24Pelesenk ağaçlarının tepesinden yürüyüş sesi duyar duymaz, acele et. Çünkü ben Filist ordusunu bozguna uğratmak için önünsıra gitmişim demektir.››25Davut RAB'bin kendisine buyurduğu gibi yaptı ve Filistliler'i Geva'dan Gezer'e kadar bozguna uğrattı.