1 Samuel 15 | New International Reader’s Version

New International Reader’s Version

The Lordis sad that he made Saul king

1 Samuel said to Saul, ‘The LORD sent me to anoint you as king over his people Israel. So listen now to a message from him. 2 The LORD who rules over all says, “I will punish the Amalekites because of what they did to Israel. As the Israelites came up from Egypt, the Amalekites attacked them. 3 Now go. Attack the Amalekites. Completely destroy all that belongs to them. Do not spare the Amalekites. Put the men and women to death. Put the children and babies to death. Also kill the cattle, sheep, camels and donkeys.” ’ 4 So Saul brought his men together at Telaim. The total number was 200,000 soldiers on foot from Israel and 10,000 from Judah. 5 Saul went to the city of Amalek. Then Saul had some of his men hide and wait in the valley. 6 Then Saul said to the Kenites, ‘You were kind to all the Israelites when they came up out of Egypt. Get away from the Amalekites. Then I won’t have to destroy you along with them.’ So the Kenites moved away from the Amalekites. 7 Saul attacked the Amalekites. He struck them down all the way from Havilah to Shur. Shur was near the eastern border of Egypt. 8 Saul captured Agag, the king of the Amalekites. But he and his men totally destroyed with their swords all Agag’s people. 9 So Saul and the army spared Agag. They spared the best of the sheep and cattle. They spared the fat calves and lambs. They spared everything that was valuable. They weren’t willing to completely destroy any of those things. But they totally destroyed everything that was worthless and weak. 10 Then the LORD gave Samuel a message. He said, 11 ‘I am very sad I have made Saul king. He has turned away from me. He has not done what I instructed him to do.’ When Samuel heard that, he was angry. He cried out to the LORD during that whole night. 12 Early the next morning Samuel got up. He went to see Saul. But Samuel was told, ‘Saul went to Carmel. There he set up a monument in his own honour. Now he has gone on down to Gilgal.’ 13 When Samuel got there, Saul said, ‘May the LORD bless you. I’ve done what he instructed me to do.’ 14 But Samuel said, ‘Then why do I hear the baaing of sheep? Why do I hear the mooing of cattle?’ 15 Saul answered, ‘The soldiers brought them from the Amalekites. They spared the best of the sheep and cattle. They did it to sacrifice them to the LORD your God. But we totally destroyed everything else.’ 16 ‘That’s enough!’ Samuel said to Saul. ‘Let me tell you what the LORD said to me last night.’ ‘Tell me’, Saul replied. 17 Samuel said, ‘There was a time when you didn’t think you were important. But you became the leader of the tribes of Israel. The LORD anointed you to be king over Israel. 18 He sent you to do something for him. He said, “Go and completely destroy the Amalekites. Go and destroy those evil people. Fight against them until you have wiped them out.” 19 Why didn’t you obey the LORD? Why did you keep for yourselves what you had taken from your enemies? Why did you do what is evil in the sight of the LORD?’ 20 ‘But I did obey the LORD,’ Saul said. ‘I went to do what he sent me to do. I completely destroyed the Amalekites. I brought back Agag, their king. 21 The soldiers took sheep and cattle from what had been taken from our enemies. They took the best of what had been set apart to God. They wanted to sacrifice them to the LORD your God at Gilgal.’ 22 But Samuel replied, ‘What pleases the LORD more? Burnt offerings and sacrifices, or obeying the LORD? It is better to obey than to offer a sacrifice. It is better to do what he says than to offer the fat of rams. 23 Refusing to obey the LORD is as sinful as using evil magic. Being proud is as evil as worshipping statues of gods. You have refused to do what the LORD told you to do. So he has refused to have you as king.’ 24 Then Saul said to Samuel, ‘I have sinned. I’ve broken the LORD’s command. I haven’t done what you instructed me to do. I was afraid of the men. So I did what they said I should do. 25 Now I beg you, forgive my sin. Come back into town with me so I can worship the LORD.’ 26 But Samuel said to him, ‘I won’t go back with you. You have refused to do what the LORD told you to do. So he has refused to have you as king over Israel!’ 27 Samuel turned to leave. But Saul grabbed the hem of his robe, and it tore. 28 Samuel said to Saul, ‘The LORD has torn the kingdom of Israel away from you today. He has given it to one of your neighbours. He has given it to someone better than you. 29 The God who is the Glory of Israel does not lie. He doesn’t change his mind. That’s because he isn’t a mere human being. If he were, he might change his mind.’ 30 Saul replied, ‘I have sinned. But please honour me in front of the elders of my people and in front of Israel. Come back with me so I can worship the LORD your God.’ 31 So Samuel went back with Saul. And Saul worshipped the LORD. 32 Then Samuel said, ‘Bring me Agag, the king of the Amalekites.’ Agag was in chains when he came to Samuel. Agag thought, ‘The time for me to be put to death must have passed by now.’ 33 But Samuel said, ‘Your sword has killed the children of other women. So the child of your mother will be killed.’ Samuel put Agag to death at Gilgal in front of the LORD. 34 Then Samuel left to go to Ramah. But Saul went up to his home in Gibeah of Saul. 35 Until the day Samuel died, he didn’t go to see Saul again. Samuel was filled with sorrow because of Saul. And the LORD was very sad he had made Saul king over Israel.

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

Saul'un Kral Olarak Reddedilmesi

1 Samuel Saul'a şöyle dedi: ‹‹RAB seni kendi halkı İsrail'in Kralı olarak meshetmek için beni gönderdi. Şimdi RAB'bin sözlerine kulak ver. 2 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹İsrailliler'e yaptıkları kötülükten ötürü Amalekliler'i cezalandıracağım. Çünkü Mısır'dan çıkan İsrailliler'e karşı koydular. 3 Şimdi git, Amalekliler'e saldır. Onlara ait her şeyi tümüyle yok et^[1], hiçbir şeyi esirgeme. Kadın erkek, çoluk çocuk, öküz, koyun, deve, eşek hepsini öldür.› ›› 4 Bunun üzerine Saul askerlerini toplayıp Telaim Kenti'nde saydı. İki yüz bin yaya askerin yanısıra Yahudalılar'dan da on bin kişi vardı. 5 Saul Amalek Kenti'ne varıp vadide pusu kurdu. 6 Sonra Kenliler'e şu uyarıyı gönderdi: ‹‹Haydi gidin, Amalekliler'i bırakın; öyle ki, sizi de onlarla birlikte yok etmeyeyim. Çünkü siz Mısır'dan çıkan İsrail halkına iyilik ettiniz.›› Bunun üzerine Kenliler Amalekliler'den ayrıldılar. 7 Saul Havila'dan Mısır'ın doğusundaki Şur'a dek Amalekliler'i yenilgiye uğrattı. 8 Amalek Kralı Agak'ı sağ olarak yakaladı. Halkının tümünü de kılıçtan geçirdi. 9 Ne var ki, Saul ile adamları Agak'ı ve en iyi koyunları, sığırları, besili danaları, kuzuları -iyi olan ne varsa hepsini- esirgediler. Bunları tümüyle yok etmek istemediler. Ancak değersiz ve zayıf ne varsa hepsini yok ettiler. 10 RAB Samuel'e şöyle seslendi: 11 ‹‹Saul'u kral yaptığıma pişmanım. Beni izlemekten vazgeçti. Buyruklarımı yerine getirmedi.›› Samuel öfkelendi ve bütün geceyi RAB'be yakarmakla geçirdi. 12 Ertesi sabah Samuel Saul'la görüşmek için erkenden kalktı. Saul'un Karmel Kenti'ne gittiğini, orada kendisine bir anıt diktikten sonra aşağı inip Gilgal'a döndüğünü öğrendi. 13 Saul kendisine gelen Samuel'e, ‹‹RAB seni kutsasın! Ben RAB'bin buyruğunu yerine getirdim›› dedi. 14 Samuel, ‹‹Öyleyse nedir kulağıma gelen bu koyun melemesi? Nedir bu duyduğum sığır böğürmesi?›› diye sordu. 15 Saul şöyle yanıtladı: ‹‹Halk bunları Amalekliler'den getirdi. Tanrın RAB'be kurban sunmak üzere davarların, sığırların en iyilerini esirgediler. Ama geri kalanları tümüyle yok ettik.›› 16 Samuel, ‹‹Dur da bu gece RAB'bin bana neler söylediğini sana bildireyim›› dedi. Saul, ‹‹Söyle›› diye karşılık verdi. 17 Samuel konuşmasını şöyle sürdürdü: ‹‹Kendini önemsiz saydığın halde, sen İsrail oymaklarının önderi olmadın mı? RAB seni İsrail'e kral meshetti. 18 RAB seni bir göreve gönderip, ‹Git, o günahlı Amalekliler'i tümüyle yok et; hepsini ortadan kaldırıncaya dek onlarla savaş› dedi. 19 Öyleyse neden RAB'bin sözüne kulak asmadın? Neden yağmalanan mallara saldırarak RAB'bin gözünde kötü olanı yaptın?›› 20 Saul, ‹‹Ama ben RAB'bin sözüne kulak verdim!›› diye yanıtladı, ‹‹RAB'bin beni gönderdiği yere gittim. Amalekliler'i tümüyle yok ettim, Amalek Kralı Agak'ı da buraya getirdim. 21 Ne var ki askerler, Gilgal'da Tanrın RAB'be kurban sunmak üzere yağmalanmış bazı malları, yok edilmeye adanmış en iyi davarlarla sığırları aldılar.›› 22 Samuel şöyle karşılık verdi: ‹‹RAB kendi sözünün dinlenmesinden hoşlandığı kadar Yakmalık sunulardan, kurbanlardan hoşlanır mı? İşte söz dinlemek kurbandan, Sözü önemsemek de koçların yağlarından daha iyidir. 23 Çünkü başkaldırma, falcılık kadar günahtır Ve dikbaşlılık, putperestlik^[2] kadar kötüdür. Sen RAB'bin buyruğunu reddettiğin için, RAB de senin kral olmanı reddetti.›› 24 Bunun üzerine Saul, ‹‹Günah işledim! Evet, RAB'bin buyruğunu da, senin sözlerini de çiğnedim›› dedi, ‹‹Halktan korktuğum için onların sözünü dinledim. 25 Ama şimdi yalvarırım, günahımı bağışla ve benimle birlikte dön ki, RAB'be tapınayım.›› 26 Samuel, ‹‹Seninle dönmem›› dedi, ‹‹Çünkü sen RAB'bin buyruğunu reddettin, RAB de İsrail Kralı olmanı reddetti!›› 27 Samuel dönüp gitmeye davranınca, Saul onun cüppesinin eteğini tuttu. Cüppe yırtıldı. 28 Samuel, ‹‹Bugün RAB İsrail Krallığı'nı elinden aldı ve senden daha iyi birine verdi›› dedi, 29 ‹‹İsrail'in yüce Tanrısı yalan söylemez, düşüncesini de değiştirmez. Çünkü O insan değil ki, düşüncesini değiştirsin.›› 30 Saul, ‹‹Günah işledim!›› dedi, ‹‹Ama ne olur halkımın ileri gelenleri ve İsrailliler karşısında beni onurlandır. Tanrın RAB'be tapınmam için benimle dön.›› 31 Böylece Samuel Saul'la birlikte geri döndü ve Saul RAB'be tapındı. 32 Samuel, ‹‹Amalek Kralı Agak'ı bana getirin›› diye buyurdu. Agak güvenle geldi. Çünkü, ‹‹Ölüm tehlikesi kesinlikle geçti›› diye düşünüyordu. 33 Ama Samuel, ‹‹Kılıcın kadınları nasıl çocuksuz bıraktıysa Senin annen de kadınlar arasında Çocuksuz bırakılacak›› diyerek Agak'ı Gilgal'da RAB'bin önünde kılıçla parçaladı. 34 Samuel Rama'ya, Saul da Giva'daki^[3] evine gitti. 35 Samuel ölümüne dek Saul'u bir daha görmediyse de, onun için üzüldü. RAB de Saul'u İsrail Kralı yaptığına pişmandı.