1For three years there wasn’t any war between Aram and Israel.2In the third year Jehoshaphat went down to see Ahab, the king of Israel. Jehoshaphat was king of Judah.3The king of Israel had spoken to his officials. He had said, ‘Don’t you know that Ramoth Gilead belongs to us? And we aren’t even doing anything to take it back from the king of Aram.’4So Ahab asked Jehoshaphat, ‘Will you go with me to fight against Ramoth Gilead?’ Jehoshaphat replied to the king of Israel, ‘Yes. I’ll go with you. My men will go with you. My horses will also go with you.’5Jehoshaphat continued, ‘First ask the LORD for advice.’6So the king of Israel brought about 400 prophets together. He asked them, ‘Should I go to war against Ramoth Gilead? Or should I stay here?’ ‘Go’, they answered. ‘The Lord will hand it over to you.’7But Jehoshaphat asked, ‘Is there no longer a prophet of the LORD here? If there is, ask him what we should do.’8The king of Israel answered Jehoshaphat. He said, ‘There is still one other man we can go to. We can ask the LORD for advice through him. But I hate him. He never prophesies anything good about me. He only prophesies bad things. His name is Micaiah. He’s the son of Imlah.’ ‘You shouldn’t say bad things about him,’ Jehoshaphat replied.9So the king of Israel called for one of his officials. He told him, ‘Bring Micaiah, the son of Imlah, right away.’10The king of Israel and Jehoshaphat, the king of Judah, were wearing their royal robes. They were sitting on their thrones at the threshing-floor. It was near the entrance of the gate of Samaria. All the prophets were prophesying in front of them.11Zedekiah was the son of Kenaanah. Zedekiah had made horns out of iron. They looked like animal horns. He announced, ‘The LORD says, “With these horns you will drive back the men of Aram until they are destroyed.” ’12All the other prophets were prophesying the same thing. ‘Attack Ramoth Gilead,’ they said. ‘Win the battle over it. The LORD will hand it over to you.’13A messenger went to get Micaiah. He said to him, ‘Look. The other prophets agree. All of them are saying the king will have success. So agree with them. Say the same thing they do.’14But Micaiah said, ‘You can be sure that the LORD lives. And here is something you can be just as sure of. I can only tell the king what the LORD tells me to say.’15When Micaiah arrived, the king spoke to him. He asked, ‘Should we go to war against Ramoth Gilead, or not?’ ‘Attack’, he answered. ‘You will win. The LORD will hand Ramoth Gilead over to you.’16The king said to him, ‘I’ve made you promise to tell the truth many times before. So don’t tell me anything but the truth in the name of the LORD.’17Then Micaiah answered, ‘I saw all the Israelites scattered on the hills. They were like sheep that didn’t have a shepherd. The LORD said, “These people do not have a master. Let each of them go home in peace.” ’18The king of Israel spoke to Jehoshaphat. He said, ‘Didn’t I tell you he never prophesies anything good about me? He only prophesies bad things.’19Micaiah continued, ‘Listen to the LORD’s message. I saw the LORD sitting on his throne. All the angels of heaven were standing around him. Some were standing at his right side. The others were standing at his left side.20The LORD said, “Who will get Ahab to attack Ramoth Gilead? I want him to die there.” ‘One angel suggested one thing. Another suggested something else.21Finally, a spirit came forward and stood in front of the LORD. The spirit said, “I’ll get Ahab to do it.”22‘ “How?” the LORD asked. ‘The spirit said, “I’ll go out and put lies in the mouths of all his prophets.” ‘ “You will have success in getting Ahab to attack Ramoth Gilead,” said the LORD. “Go and do it.”23‘So the LORD has put lies in the mouths of all your prophets. He has said that great harm will come to you.’24Then Zedekiah, the son of Kenaanah, went up and slapped Micaiah in the face. Zedekiah asked Micaiah, ‘Do you think the spirit sent by the LORD left me? Do you think that spirit went to speak to you?’25Micaiah replied, ‘You will find out on the day you go to hide in an inside room to save your life.’26Then the king of Israel gave an order. He said, ‘Take Micaiah away. Send him back to Amon. Amon is the ruler of the city of Samaria. And send him back to Joash. Joash is a member of the royal court.27Tell him, “The king says, ‘Put this fellow in prison. Don’t give him anything but bread and water until I return safely.’ ” ’28Micaiah announced, ‘Do you really think you will return safely? If you do, the LORD hasn’t spoken through me.’ He continued, ‘All of you people, remember what I’ve said!’
Ahab is killed at Ramoth Gilead
29So the king of Israel went up to Ramoth Gilead. Jehoshaphat, the king of Judah, went there too.30The king of Israel spoke to Jehoshaphat. He said, ‘I’ll go into battle wearing different clothes. Then people won’t recognise me. But you wear your royal robes.’ So the king of Israel put on different clothes. Then he went into battle.31The king of Aram had given an order to his 32 chariot commanders. He had said, ‘Fight only against the king of Israel. Don’t fight against anyone else.’32The chariot commanders saw Jehoshaphat. They thought, ‘That has to be the king of Israel.’ So they turned to attack him. But Jehoshaphat cried out.33Then the commanders saw he wasn’t the king of Israel after all. So they stopped chasing him.34But someone shot an arrow without taking aim. The arrow hit the king of Israel between the parts of his armour. The king told his chariot driver, ‘Turn the chariot around. Get me out of this battle. I’ve been wounded.’35All day long the battle continued. The king kept himself standing up by leaning against the inside of his chariot. He kept his face towards the men of Aram. The blood from his wound ran down onto the floor of the chariot. That evening he died.36As the sun was setting, a cry spread through the army. ‘Every man must go to his own town!’ they said. ‘Every man must go to his own land!’37So the king died. He was brought to Samaria. They buried him there.38They washed the chariot at a pool in Samaria. It was where the prostitutes took baths. The dogs licked up Ahab’s blood. It happened exactly as the LORD had said it would.39The other events of Ahab’s rule are written down. Everything he did is written down. That includes the palace he built and decorated with ivory. It also includes the cities he built up and put high walls around. All these things are written in the official records of the kings of Israel.40Ahab joined the members of his family who had already died. Ahab’s son Ahaziah became the next king after him.
Jehoshaphat king of Judah
41Jehoshaphat began to rule over Judah. It was in the fourth year that Ahab was king of Israel. Jehoshaphat was the son of Asa.42Jehoshaphat was 35 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 25 years. His mother’s name was Azubah. She was the daughter of Shilhi.43Jehoshaphat followed all the ways of his father Asa. He didn’t wander away from them. He did what was right in the sight of the LORD. But the high places weren’t removed. The people continued to offer sacrifices and burn incense at them.44Jehoshaphat was also at peace with the king of Israel.45The other events of Jehoshaphat’s rule are written down. The brave things he did in battle and everything else he accomplished are written down. All these things are written in the official records of the kings of Judah.46Jehoshaphat got rid of the rest of the male prostitutes who were at the temples. They had remained in the land even after the rule of his father Asa.47At that time Edom didn’t have a king. An area governor was in charge.48Jehoshaphat built many ships that he used to carry goods to be traded. The ships were supposed to go to Ophir for gold. But they never had a chance to sail. They were wrecked at Ezion Geber.49At that time Ahaziah, the son of Ahab, spoke to Jehoshaphat. He said, ‘Let my men sail with yours.’ But Jehoshaphat refused.50Jehoshaphat joined the members of his family who had already died. He was buried in the family tomb in the city of King David. Jehoshaphat’s son Jehoram became the next king after him.
Ahaziah king of Israel
51Ahaziah became king of Israel in Samaria. It was in the 17th year that Jehoshaphat was king of Judah. Ahaziah ruled over Israel for two years. He was the son of Ahab.52Ahaziah did what was evil in the sight of the LORD. He lived the way his father and mother had lived. He lived the way Jeroboam, the son of Nebat, had lived. Jeroboam had caused Israel to sin.53Ahaziah served and worshipped the god named Baal. He made the LORD, the God of Israel, very angry. That’s exactly what Ahaziah’s father had done.
1Üç yıl boyunca Aram ile İsrail arasında savaş çıkmadı. (2Ch 18:2)2Üçüncü yıl Yahuda Kralı Yehoşafat, İsrail Kralı'nı görmeye gitti.3İsrail Kralı Ahav, görevlilerine, ‹‹Ramot-Gilat'ın bize ait olduğunu bilmiyor musunuz?›› dedi, ‹‹Biz onu Aram Kralı'ndan geri almak için bir şey yapmadık.››4Sonra Yehoşafat'a, ‹‹Ramot-Gilat'a karşı benimle birlikte savaşır mısın?›› diye sordu. Yehoşafat, ‹‹Beni kendin, halkımı halkın, atlarımı atların say›› diye yanıtladı,5‹‹Ama önce RAB'be danışalım›› diye ekledi.6İsrail Kralı dört yüz kadar peygamberi toplayıp, ‹‹Ramot-Gilat'a karşı savaşayım mı, yoksa vaz mı geçeyim?›› diye sordu. Peygamberler, ‹‹Savaş, çünkü Rab kenti senin eline teslim edecek›› diye yanıtladılar.7Ama Yehoşafat, ‹‹Burada danışabileceğimiz RAB'bin başka peygamberi yok mu?›› diye sordu.8İsrail Kralı, ‹‹Yimla oğlu Mikaya adında biri daha var›› diye yanıtladı, ‹‹Onun aracılığıyla RAB'be danışabiliriz. Ama ben ondan nefret ederim. Çünkü benimle ilgili hiç iyi peygamberlik etmez, yalnız kötü şeyler söyler.›› Yehoşafat, ‹‹Böyle konuşmaman gerekir, ey kral!›› dedi.9İsrail Kralı bir görevli çağırıp, ‹‹Hemen Yimla oğlu Mikaya'yı getir!›› diye buyurdu.10İsrail Kralı Ahav ile Yahuda Kralı Yehoşafat kral giysileriyle Samiriye Kapısı'nın girişinde, harman yerine konan tahtlarında oturuyorlardı. Bütün peygamberler de onların önünde peygamberlik ediyordu.11Kenaana oğlu Sidkiya, yaptığı demir boynuzları göstererek şöyle dedi: ‹‹RAB diyor ki, ‹Aramlılar'ı yok edinceye dek onları bu boynuzlarla vuracaksın.› ››12Öteki peygamberlerin hepsi de aynı şeyi söylediler: ‹‹Ramot-Gilat'a saldır, kazanacaksın! Çünkü RAB onları senin eline teslim edecek.››13Mikaya'yı çağırmaya giden görevli ona, ‹‹Bak! Peygamberler bir ağızdan kral için olumlu şeyler söylüyorlar›› dedi, ‹‹Rica ederim, senin sözün de onlarınkine uygun olsun; olumlu bir şey söyle.››14Mikaya, ‹‹Yaşayan RAB'bin hakkı için, RAB bana ne derse onu söyleyeceğim›› diye karşılık verdi.15Mikaya gelince kral, ‹‹Mikaya, Ramot-Gilat'a karşı savaşa gidelim mi, yoksa vaz mı geçelim?›› diye sordu. Mikaya, ‹‹Saldır, kazanacaksın! Çünkü RAB onları senin eline teslim edecek›› diye yanıtladı.16Bunun üzerine kral, ‹‹RAB'bin adına bana gerçeğin dışında bir şey söylemeyeceğine ilişkin sana kaç kez ant içireyim?›› diye sordu.17Mikaya şöyle karşılık verdi: ‹‹İsrailliler'i dağlara dağılmış çobansız koyunlar gibi gördüm. RAB, ‹Bunların sahibi yok. Herkes güvenlik içinde evine dönsün› dedi.››18İsrail Kralı Yehoşafat'a, ‹‹Benimle ilgili iyi peygamberlik etmez, hep kötü şeyler söyler dememiş miydim?›› dedi.19Mikaya konuşmasını sürdürdü: ‹‹Öyleyse RAB'bin sözünü dinle! Gördüm ki, RAB tahtında oturuyor, bütün göksel varlıklar da sağında, solunda duruyordu.20RAB sordu: ‹Ramot-Gilat'a saldırıp ölsün diye Ahav'ı kim kandıracak?› ‹‹Kimi şöyle, kimi böyle derken,21bir ruh çıkıp RAB'bin önünde durdu ve, ‹Ben onu kandıracağım› dedi. ‹‹RAB, ‹Nasıl?› diye sordu.22‹‹Ruh, ‹Aldatıcı ruh olarak gidip Ahav'ın bütün peygamberlerine yalan söyleteceğim› diye karşılık verdi. ‹‹RAB, ‹Onu kandırmayı başaracaksın!› dedi, ‹Git, dediğini yap.›23‹‹İşte RAB bütün bu peygamberlerin ağzına aldatıcı bir ruh koydu. Çünkü sana kötülük etmeye karar verdi.››24Kenaana oğlu Sidkiya yaklaşıp Mikaya'nın yüzüne bir tokat attı. ‹‹RAB'bin Ruhu nasıl benden çıkıp da seninle konuştu?›› dedi.25Mikaya, ‹‹Gizlenmek için bir iç odaya girdiğin gün göreceksin›› diye yanıtladı.26Bunun üzerine İsrail Kralı, ‹‹Mikaya'yı kentin yöneticisi Amon'a ve kralın oğlu Yoaş'a götürün›› dedi,27‹‹Ben güvenlik içinde dönünceye dek bu adamı cezaevinde tutmalarını, ona su ve ekmekten başka bir şey vermemelerini söyleyin!››28Mikaya, ‹‹Eğer sen güvenlik içinde dönersen, RAB benim aracılığımla konuşmamış demektir›› dedi ve, ‹‹Herkes bunu duysun!›› diye ekledi.
Ahav'ın Ölümü
29İsrail Kralı Ahav'la Yahuda Kralı Yehoşafat Ramot-Gilat'a saldırmak için yola çıktılar. (2Ch 18:28)30İsrail Kralı, Yehoşafat'a, ‹‹Ben kılık değiştirip savaşa öyle gireceğim, ama sen kral giysilerini giy›› dedi. Böylece İsrail Kralı kılığını değiştirip savaşa girdi.31Aram Kralı, savaş arabalarının otuz iki komutanına, ‹‹İsrail Kralı dışında, büyük küçük hiç kimseye saldırmayın!›› diye buyruk vermişti.32Savaş arabalarının komutanları Yehoşafat'ı görünce, İsrail Kralı sanıp saldırmak için ona döndüler. Yehoşafat yakarmaya başladı.33Komutanlar onun İsrail Kralı olmadığını anlayınca peşini bıraktılar.34O sırada bir asker rasgele attığı bir okla İsrail Kralı'nı zırhının parçalarının birleştiği yerden vurdu. Kral arabacısına, ‹‹Dönüp beni savaş alanından çıkar, yaralandım›› dedi.35Savaş o gün şiddetlendi. İsrail Kralı, arabasında Aramlılar'a karşı akşama kadar dayandı ve akşamleyin öldü. Yarasından akan kanlar arabasının içinde kaldı.36Güneş batarken ordugahta, ‹‹Herkes kendi kentine, ülkesine dönsün!›› diye bağırdılar.37Kral ölmüştü. Onu Samiriye'ye getirip orada gömdüler.38Arabası fahişelerin yıkandığı Samiriye Havuzu'nun kenarında temizlenirken RAB'bin sözü uyarınca köpekler kanını yaladı.39Ahav'ın krallığı dönemindeki öteki olaylar, bütün yaptıkları, yaptırdığı fildişi süslemeli saray ve bütün kentler İsrail krallarının tarihinde yazılıdır.40Ahav ölüp atalarına kavuşunca yerine oğlu Ahazya kral oldu.
Yehoşafat'ın Krallığı
41İsrail Kralı Ahav'ın krallığının dördüncü yılında Asa oğlu Yehoşafat Yahuda Kralı oldu. (2Ch 20:31; 2Ch 21:1)42Yehoşafat otuz beş yaşında kral oldu ve Yeruşalim'de yirmi beş yıl krallık yaptı. Annesi Şilhi'nin kızı Azuva'ydı.43Babası Asa'nın bütün yollarını izleyen ve bunlardan sapmayan Yehoşafat RAB'bin gözünde doğru olanı yaptı. Ancak alışılagelen tapınma yerleri kaldırılmadı. Halk hâlâ oralarda kurban kesip buhur yakıyordu.44Yehoşafat İsrail Kralı ile barış yaptı.45Yehoşafat'ın krallığı dönemindeki öteki olaylar, başarıları ve savaşları Yahuda krallarının tarihinde yazılıdır.46Yehoşafat babası Asa'nın döneminden kalan, putperest törenlerinde fuhuş yapan kadın ve erkeklerin hepsini ülkeden süpürüp attı.47Edom'da kral yoktu, yerine bir vekil bakıyordu.48Yehoşafat altın almak için Ofir'e gitmek üzere ticaret gemileri yaptırdı. Ancak gemiler oraya gidemeden Esyon-Gever'de parçalandı.49O zaman Ahav oğlu Ahazya, Yehoşafat'a, ‹‹Benim adamlarım gemilerde seninkilerle birlikte gitsinler›› dedi. Ama Yehoşafat kabul etmedi.50Yehoşafat ölüp atalarına kavuştu ve atası Davut'un Kenti'nde atalarının yanına gömüldü. Yerine oğlu Yehoram kral oldu.
Ahazya'nın Krallığı
51Yahuda Kralı Yehoşafat'ın krallığının on yedinci yılında Ahav oğlu Ahazya Samiriye'de İsrail Kralı oldu. İki yıl krallık yaptı.52RAB'bin gözünde kötü olanı yaptı. Babasının, annesinin ve İsrail'i günaha sürükleyen Nevat oğlu Yarovam'ın yolunda yürüdü.53Baal'a hizmet edip taptı. Babasının her yaptığına uyarak İsrail'in Tanrısı RAB'bi öfkelendirdi.