1´Wenn man` die Erziehung des Vaters ´annimmt, wird man` ein weiser Sohn. Wer aber ein hochmütiger Spötter ist, hat nicht auf Zurechtweisung gehört.2Wer Gutes ausspricht, erntet gute Früchte[1], Treulose dagegen sind gierig nach Gewalt.3Wer den Mund hält, schützt sein Leben, wer das Maul aufreißt, dem droht Verderben.4Der Faule hat zwar Wünsche, sein Verlangen ´führt zu` nichts. Das Verlangen des Fleißigen jedoch wird gestillt.5Der Redliche hasst das Lügen, wer jedoch das Recht missachtet, verhält sich widerlich und schändlich.6Rechtschaffenheit ist die beste Voraussetzung für einen tadellosen Lebenswandel, Ungerechtigkeit aber stürzt ´einen Menschen in` Sünde.7Manch einer gibt sich als reich aus, obwohl er gar nichts hat, ein anderer dagegen stellt sich arm und hat doch viel Besitz.8Ein Reicher kann für sein Leben ein Lösegeld bezahlen, ein Armer aber ´hat nichts, denn er` hat nicht auf Zurechtweisung gehört[2].9Ein redlicher Mensch ist wie ein hell brennendes Licht, ein Gottloser aber ist wie eine verlöschende Lampe.[3]10Überheblichkeit führt nur zu Streit, Weisheit aber ist bei denen zu finden, die sich etwas sagen lassen.11Reichtum aus windigen Geschäften zerrinnt, wer jedoch mit fleißiger Hand sammelt, vermehrt ´seinen Besitz`.12Lange ´vergeblich` auf etwas zu warten, macht das Herz krank. Aber ein Wunsch, der sich erfüllt, ist wie ein Leben spendender Baum.13Wer in den Wind schlägt, was man ihm sagt, geht zugrunde[4]. Wer jedoch die Weisung ernst nimmt, wird belohnt.14Die Lehre eines weisen Menschen ist eine Quelle, die Leben spendet, sodass man den Fallen des Todes entgeht.15Gut angewandte Klugheit verschafft Ansehen, Betrüger jedoch haben einen harten Weg vor sich[5].16Jeder Kluge handelt mit Überlegung, ein Dummer dagegen verbreitet nichts als Unsinn.17Ein unzuverlässiger[6] Bote bringt sich in Schwierigkeiten, aber ein zuverlässiger ist eine Wohltat.18Armut und Schande treffen den, der Zurechtweisung in den Wind schlägt. Wer jedoch Ermahnungen beachtet, der kommt zu Ehren.19Es ist erfreulich, wenn ein Wunsch in Erfüllung geht. Dummköpfen ist es zuwider, wenn sie Böses meiden sollen.20Wer mit weisen Menschen umgeht, wird ´selbst` weise, doch wer sich auf Dummköpfe einlässt, dem geht es schlecht.21Menschen, die sich von Gott abwenden, werden vom Unglück verfolgt. Menschen, die Gott vertrauen, werden mit Glück belohnt.22Das Erbe eines guten Menschen geht auf seine Nachkommen[7] über, aber das Vermögen eines Sünders bekommen die Rechtschaffenen[8].23Wenn Arme[9] sich neues Ackerland erschließen, wächst darauf reichlich zu essen, aber durch Unrecht kann alles[10] zunichtewerden.24Wer bei der Erziehung nie den Stock benutzt, hasst seinen Sohn, wer jedoch seinen Sohn liebt, erzieht ihn beizeiten.25Der Rechtschaffene kann sich satt essen, aber der Bauch der Gottlosen bleibt leer.
1Мъдрият син слуша бащината поука, а необузданият не чува изобличаването.2Човек ще вкуси добро от плода на устата си, а душата на лъжливите носи насилие. (Spr 12,14; Spr 18,20)3Който пази устата си, той предпазва душата си; който широко разтваря устата си, той ще загине. (Spr 21,23; Jak 3,2; Sir 28,24)4Душата на ленивеца желае, но напразно, а душата на прилежните ще се насити. (Spr 6,6)5Праведникът мрази лъжливата дума, а нечестивият постъпва подло и срамно.6Правдата пази онзи, който живее непорочно, а нечестието съсипва грешника.7Един се прави на богат, а няма нищо, друг се преструва на беден, а има голямо богатство. (Offb 3,17)8С богатството си човек откупва живота си, а бедният не обръща внимание на заплаха. (Spr 15,16)9Светлината на праведниците блести весело, а светилникът на нечестивите угасва[1].10От гордостта произлиза раздор, а мъдростта е с онези, които се съветват.11Богатство, спечелено без труд, намалява, а който събира постепенно, ще го умножи. (Spr 20,21)12Несбъдната надежда потиска сърцето, а изпълненото желание е дърво за живот. (Spr 13,19)13Който не обръща внимание на словото, ще си плати, а който почита Божията заповед, ще бъде възнаграден[2].14Поуката на мъдрия е извор за живот – отдалечава от мрежите на смъртта. (Spr 14,27)15Добрият разум дава милост, а пътят на неверните е жесток.16Всеки благоразумен работи със знание, а глупавият разпространява глупост. (Spr 12,23; Pred 10,3)17Нечестивият пратеник изпада в беда, а верният посланик носи избавление. (Spr 25,13)18Немотията и срамът идват върху този, който пренебрегва поуката, а който се съобразява с укора, ще бъде почетен. (Spr 12,1)19Изпълненото желание е наслада за душата, но за глупавите отклоняването от злото е отвратително. (Spr 13,12)20Който общува с мъдри, ще стане мъдър, а който другарува с глупави, ще страда зле.21Злото преследва грешниците, а на праведниците ще се въздава добро.22Добрият оставя наследството и на внуци, а богатството на грешния се запазва за праведния. (Hi 27,16; Spr 28,8)23Много храна има и на нивата на бедния, но някои загиват от липса на справедливост.24Който жали тоягата си, мрази сина си, който го обича, отрано го наказва. (Spr 3,12; Spr 22,15; Spr 23,13; Spr 29,15; Spr 29,17)25Праведникът яде до насита, а коремът на нечестивите ще търпи лишение.