Psalm 130

Neue Genfer Übersetzung

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Ein Wallfahrtslied, gesungen auf dem Weg hinauf nach Jerusalem.[1] Aus der Tiefe schreie ich zu dir, HERR! (Ps 120,1)2 HERR, höre meine Stimme, schenk meinem lauten Flehen ein offenes Ohr!3 Wenn du, HERR, die Sünden anrechnen willst – wer kann dann noch vor dir bestehen, o Herr?4 Doch bei dir gibt es Vergebung, damit die Menschen dir in Ehrfurcht begegnen.5 Ich hoffe auf den HERRN, ja, aus tiefster Seele hoffe ich auf ihn. Ich warte auf sein ´rettendes` Wort.6 Von ganzem Herzen sehne ich mich[2] nach dem Herrn – mehr als die Wächter sich nach dem Morgen sehnen, ja, mehr als die Wächter nach dem Morgen!7 Israel, hoffe auf den HERRN! Denn der HERR ist voll Gnade und immer wieder bereit, uns zu erlösen.8 Er allein wird Israel erlösen von allen seinen Sünden.

Psalm 130

Верен

von Veren
1 Песен на изкачванията. От дълбините виках към Теб, ГОСПОДИ.2 Господи, чуй гласа ми! Нека ушите Ти бъдат внимателни към гласа на молбите ми!3 Ако Ти, ГОСПОДИ, помниш греховете, то кой, Господи, ще устои?4 Но при Теб има прошка, за да Ти се боят.5 Чакам ГОСПОДА; душата ми чака и на словото Му се уповавам.6 Душата ми чака Господа повече от стражите – зората, повече от стражите – зората.7 Израилю, уповай се на ГОСПОДА, защото при ГОСПОДА е милостта и велико е у Него изкуплението.8 И Той ще изкупи Израил от всичките му беззакония.