1Ein Wallfahrtslied, gesungen auf dem Weg hinauf nach Jerusalem.[1] Glücklich zu preisen ist, wer dem HERRN in Ehrfurcht begegnet, wer auf den von Gott gezeigten Wegen geht. (Ps 120,1)2So wirst du genießen dürfen, was du mit eigenen Händen erarbeitet hast. Zu beglückwünschen bist du – gut steht es um dich!3Deine Frau gleicht einem fruchtbaren Weinstock, dort im Schutz[2] deines Hauses; deine Kinder sind wie junge Olivenbaumpflanzen, wenn sie um deinen Tisch versammelt sitzen.4Ja, so wird der Mensch gesegnet, der dem HERRN in Ehrfurcht begegnet.5Es segne dich der HERR vom Berg Zion aus! Mögest du sehen, wie gut es Jerusalem geht, alle Tage deines Lebens!6Mögest du so lange leben, dass du noch die Kinder deiner Kinder sehen kannst! Friede ´komme` über Israel!
Psalm 128
Верен
von Veren1Песен на изкачванията. Блажен всеки, който се бои от ГОСПОДА, който ходи в Неговите пътища!2Ще ядеш от труда на ръцете си, ще бъдеш блажен и ще ти бъде добре.3Жена ти ще бъде като плодоносна лоза вътре в дома ти, синовете ти – като млади маслини около трапезата ти.4Ето, така ще се благослови човекът, който се бои от ГОСПОДА.5ГОСПОД да те благослови от Сион и да гледаш добруването на Ерусалим през всичките дни на живота си,6да видиш синове от синовете си! Мир на Израил!