II. Einleitung zur öffentlichen Wirksamkeit Jesu (3,1-4,13)
1Im fünfzehnten Regierungsjahre des Kaisers Tiberius, als Pontius Pilatus Statthalter von Judäa war und Herodes Vierfürst[1] von Galiläa, sein Bruder Philippus Vierfürst von Ituräa und der Landschaft Trachonitis und Lysanias Vierfürst von Abilene,2zur Zeit des Hohenpriesters Hannas und Kaiphas: da erging das Wort Gottes an Johannes, den Sohn des Zacharias, in der Wüste.3Er durchzog also die ganze Gegend am Jordan und verkündigte eine Taufe der Buße[2] zur Vergebung der Sünden,4wie im Buche der Aussprüche des Propheten Jesaja geschrieben steht (Jes 40,3-5): »Eine Stimme ruft laut in der Wüste: ›Bereitet dem Herrn den Weg, ebnet ihm seine Pfade!5Alle Vertiefungen[3] sollen ausgefüllt und alle Berge und Hügel geebnet werden! Was krumm ist, soll gerade und was uneben ist, soll zu glattem Wege werden,6und die gesamte Menschheit soll das Heil Gottes sehen!‹«7So sprach Johannes denn zu den Volksscharen, die zu ihm hinauszogen, um sich von ihm taufen zu lassen: »Ihr Schlangenbrut! Wer hat euch darauf gebracht, dem drohenden Zorngericht entfliehen zu wollen?8So bringet denn Früchte, die der Buße würdig sind[4], und laßt euch nicht in den Sinn kommen, bei euch zu sagen[5]: ›Wir haben ja doch Abraham zum Vater!‹, denn ich sage euch: Gott vermag dem Abraham aus den Steinen hier Kinder zu erwecken.9Schon ist aber auch die Axt den Bäumen an die Wurzel gelegt, und jeder Baum, der nicht gute Früchte bringt, wird abgehauen und ins Feuer geworfen.«10Da fragte ihn die Volksmenge: »Was sollen wir denn tun?«11Er gab ihnen zur Antwort: »Wer zwei Röcke[6] hat, der gebe einen davon dem ab, der keinen hat, und wer zu essen hat, mache es ebenso!«12Es kamen auch Zöllner, um sich taufen zu lassen, und fragten ihn: »Meister, was sollen wir tun?«13Er antwortete ihnen: »Fordert nicht mehr (Geld von den Leuten), als euch vorgeschrieben ist!«14Es fragten ihn auch Kriegsleute: »Was sollen wir tun?« Er antwortete ihnen: »Tut niemand Gewald an, verübt keine Erpressungen und begnügt euch mit eurer Löhnung!«15Als nun das Volk in gespannter Erwartung war und alle sich in ihren Herzen Gedanken über Johannes machten, ob er nicht vielleicht selbst der Christus[7] sei,16antwortete Johannes allen mit den Worten: »Ich taufe euch (nur) mit Wasser; es kommt aber der, welcher stärker ist als ich und für den ich nicht gut genug bin, ihm die Riemen seiner Schuhe aufzubinden: der wird euch mit heiligem Geist und mit Feuer taufen.17Er hat seine Worfschaufel in der Hand, um seine Tenne gründlich zu reinigen, und er wird den Weizen in seine Scheuer sammeln, die Spreu aber mit unauslöschlichem Feuer verbrennen.«18Auch noch viele andere Ermahnungen richtete er an das Volk und verkündigte ihm die Heilsbotschaft.19Der Vierfürst Herodes (V.1) aber, dem er wegen Herodias, der Frau seines Bruders, und wegen alles Bösen, das Herodes verübt hatte, Vorhaltungen gemacht hatte,20fügte zu allen Übeltaten auch noch die hinzu, daß er Johannes ins Gefängnis werfen ließ.21Es begab sich aber, als das gesamte Volk sich taufen ließ und auch Jesus getauft worden war und betete, daß der Himmel sich auftat22und der heilige Geist in leiblicher Gestalt wie eine Taube auf ihn herabschwebte und eine Stimme aus dem Himmel erscholl: »Du bist mein geliebter Sohn, an dir habe ich Wohlgefallen gefunden!«23Und er, Jesus, war bei seinem Auftreten etwa dreißig Jahre alt und war, wie man meinte, der Sohn Josephs,24des Sohnes des Eli, des Matthat, des Levi, des Melchi, des Jannai, des Joseph,25des Mattathias, des Amos, des Nahum,26des Esli, des Naggai, des Maath, des Mattathias, des Semein, des Jose, des Joda,27des Johanan, des Resa, des Serubbabel, des Salathiel, des Neri,28des Melchi, des Addi, des Kosam, des Elmadam, des Er,29des Josua, des Elieser, des Jorim, des Matthath, des Levi,30des Simeon, des Juda, des Joseph, des Jona, des Eljakim,31des Melea, des Menna, des Matthatha, des Nathan, des David,32des Jesse[8], des Jobed, des Boas, des Sala, des Nahason,33des Amminadab, des Admin, des Arni, des Hezron, des Phares, des Juda,34des Jakob, des Isaak, des Abraham, des Tharah, des Nahor,35des Serug, des Regu, des Peleg, des Eber, des Selah,36des Kainan, des Arphachsad, des Sem, des Noah, des Lamech,37des Methusalah, des Henoch, des Jared, des Mahalaleel, des Kenan,38des Enos, des Seth, des Adam, – Gottes.
1Bila je petnaesta godina vladavine cara Tiberija. Poncije Pilat bio je upravitelj Judeje, Herod je vladao Galilejom, a njegov brat Filip Iturejom i Trahonitidom. Lizanije je vladao Abilenom.2Veliki svećenici bili su Ana i Kajfa. Bog tada progovori Ivanu, sinu Zaharijinu, u pustinji.3On zatim obiđe svu jordansku okolicu propovijedajući ljudima da se ljudi trebaju krstiti da pokažu kako su se odvratili od svojih grijeha i obratili se Bogu da im oprosti.4Kao što je napisao prorok Izaija, Ivan je bio “glas koji viče u pustinji: ‘Pripremite put za Gospodnji dolazak! Poravnajte za njega staze!’5Neka se svaka udolina popuni, a svaka gora i brijeg neka se slegne! Neka se iskrivljeni putovi isprave, a neravni izglade!6Tada će svi ljudi vidjeti Božje spasenje!”[1]7Ivan je govorio mnoštvu koje se dolazilo krstiti: “Zmijska legla! Tko li vas je samo upozorio da pobjegnete Božjemu gnjevu koji stiže?8Dokažite svojim životom i djelima da ste se odvratili od grijeha i obratili Bogu![2] Ne zavaravajte se da vam je dovoljno reći: ‘Mi smo Abrahamovi potomci!’ jer vam kažem da Bog može i od ovoga kamenja Abrahamu podignuti djecu!9Sjekira Božjeg suda već je uzdignuta da u korijenu sasiječe stabla. Svako stablo koje ne daje dobrog roda bit će posječeno i bačeno u vatru.”10Mnoštvo ga nato počne pitati: “Što trebamo činiti?”11“Tko ima dvije haljine, neka podijeli s onim tko nema nijednu. A tko ima hrane, neka je podijeli s onima koji nemaju.”12Došli su se krstiti čak i ubirači poreza[3] i upitali: “Učitelju, što mi moramo činiti?”13Ivan im odgovori: “Ne utjerujte više nego što vam određuje vlast.”14“A što mi trebamo činiti?” pitali su ga vojnici. “Ne postupajte ni s kim nasilno,” odgovori on, “ne optužujte lažno nedužne i budite zadovoljni svojom plaćom.”15Narod je iščekivao Mesiju i svi su se u srcu pitali nije li možda Ivan taj.16Zato im Ivan svima reče: “Ja vas krstim vodom, no dolazi netko veći od mene, toliko velik da mu ja nisam dostojan biti ni robom.[4] On će vas krstiti Svetim Duhom i ognjem.17Očistit će svoje gumno i odvojiti pljevu od pšenice; pšenicu će spremiti u svoju žitnicu, a pljevu sažeći neugasivim ognjem.”18Mnoge je takve opomene Ivan izrekao navješćujući ljudima Radosnu vijest.19A Heroda tetrarha Ivan je prekorio zbog toga što je živio sa ženom svojega brata, Herodijadom, te zbog brojnih drugih zlodjela20kojima Herod zatim pridoda još i ovo: baci Ivana u tamnicu.
Isusovo krštenje
21Dok je Ivan krstio sav narod, krstio se i Isus. Kad se on molio, nebesa se otvore,22a Sveti se Duh u tjelesnome obličju goluba spusti na njega. S neba se začuje glas: “Ti si moj ljubljeni Sin! Ti si moja radost!”
Isusovi preci
23Kad je započeo s javnom službom, Isusu je bilo otprilike trideset godina. Držalo se da je Isus Josipov sin. Josip je bio Elijev sin,24Eli je bio Matatov sin, Matat je bio Levijev sin, Levi je bio Malkijev sin, Malki je bio Janajev sin, Janaj je bio Josipov sin,25Josip je bio Matatijin sin, Matatija je bio Amosov sin, Amos je bio Naumov sin, Naum je bio Heslijev sin, Hesli je bio Nagajev sin,26Nagaj je bio Mahatov sin, Mahat je bio Matatijin sin, Matatija je bio Šimijev sin, Šimij je bio Josehov sin, Joseh je bio Jodin sin,27Joda je bio Johananov sin, Johanan je bio Resin sin, Resa je bio Zerubabelov sin, Zerubabel je bio Šealtielov sin, Šealtiel je bio Nerijev sin,28Neri je bio Malkijev sin, Malki je bio Adijev sin, Adi je bio Kosamov sin, Kosam je bio Elmadamov sin, Elmadam je bio Erov sin29Er je bio Jošuin sin, Jošua je bio Eliezerov sin, Eliezer je bio Jorimov sin, Jorim je bio Matatov sin, Matat je bio Levijev sin,30Levi je bio Šimunov sin, Šimun je bio Judin sin, Juda je bio Josipov sin, Josip je bio Jonamov sin, Jonam je bio Elijakimov sin,31Elijakim je bio Melejin sin, Meleja je bio Menin sin, Mena je bio Matatin sin, Matata je bio Natanov sin, Natan je bio Davidov sin,32David je bio Jišajev sin, Jišaj je bio Obedov sin, Obed je bio Boazov sin, Boaz je bio Salin sin, Sala je bio Nahšonov sin,33Nahšon je bio Aminadabov sin, Aminadab je bio Adminov sin, Admin je bio Arnijev sin, Arni je bio Hesronov sin, Hesron je bio Peresov sin, Peres je bio Judin sin,34Juda je bio Jakovljev sin, Jakov je bio Izakov sin, Izak je bio Abrahamov sin, Abraham je bio Terahov sin, Terah je bio Nahorov sin,35Nahor je bio Serugov sin, Serug je bio Reuov sin, Reu je bio Pelegov sin, Peleg je bio Eberov sin, Eber je bio Šelahov sin,36Šelah je bio Kenanov sin, Kenan je bio Arpakšadov sin, Arpakšad je bio Šemov sin, Šem je bio Noin sin, Noa je bio Lamekov sin,37Lamek je bio Metušalahov sin, Metušalah je bio Henokov sin, Henok je bio Jeredov sin, Jered je bio Mahalalelov sin, Mahalalel je bio Kenanov sin,38Kenan je bio Enošev sin, Enoš je bio Šetov sin, Šet je bio Adamov sin, Adam je bio Božji sin.