1Dem Musikmeister, von David. Die Toren sprechen[1] in ihrem Herzen: »Es gibt keinen Gott«; verderbt, abscheulich ist ihr Tun: da ist keiner, der Gutes täte.2Der HERR schaut hernieder vom Himmel aus nach den Menschenkindern, um zu sehn, ob da sei ein Verständiger, einer der nach Gott fragt.3Doch alle sind sie abgefallen, insgesamt entartet; da ist keiner, der Gutes tut, auch nicht einer (Röm 3,10-12).4Haben denn keinen Verstand die Übeltäter alle, die mein Volk verzehren – die das Brot des HERRN wohl essen, doch ohne ihn anzurufen?5Damals gerieten sie in Angst und Schrecken, denn Gott war mit dem gerechten Geschlecht.6Beim Anschlag gegen den Elenden werdet zuschanden ihr werden, denn der HERR ist seine Zuflucht.7O daß doch aus Zion die Rettung Israels käme! Wenn der HERR einst wendet das Schicksal seines Volkes, wird Jakob jubeln, Israel sich freuen.
1За първия певец. Давидов псалом. Безумният каза в сърцето си: Няма Бог. Поквариха се; сториха нечестиви дела; няма кой да прави добро. (1Mo 6,11; 1Mo 6,12; Ps 10,4; Ps 53,1; Röm 3,10)2ГОСПОД надникна от небесата над човешките синове, за да види има ли някой разумен, който да търси Бога. (Ps 33,13; Ps 102,19)3Всички се отбиха от пътя, заедно се развратиха; няма кой да прави добро, няма нито един. (Röm 3,10)4Без разум ли са всички, които беззаконстват, които изпояждат народа ми, както ядат хляб, и не призовават ГОСПОДА? (Ps 79,6; Jes 64,7; Jer 10,25; Am 8,4; Mi 3,3)5Тогава ги нападна голям страх; защото Бог е в поколението на праведните.6Осуетихте намеренията на бедния; ГОСПОД обаче му е прибежище. (Ps 9,9; Ps 142,5)7Дано дойде от Сион избавление на Израил! Когато ГОСПОД върне Своя народ от плен, тогава ще се зарадва Яков, ще се развесели Израил. (Hi 42,10; Ps 53,6; Ps 126,1)