1gebot der HERR dem Mose folgendes:2»Heilige[1] mir alles Erstgeborene, alles, was bei den Israeliten zuerst aus dem Mutterschoß ans Tageslicht hervortritt, von Menschen wie vom Vieh: es gehört mir!«3Hierauf sagte Mose zum Volk: »Gedenkt des heutigen Tages, an dem ihr aus Ägypten weggezogen seid, aus dem Hause der Knechtschaft! Denn mit starker Hand hat der HERR euch von dort weggeführt; daher darf nichts Gesäuertes gegessen werden!4Heute zieht ihr aus im Monat Abib[2].5Wenn dich nun der HERR in das Land der Kanaanäer, Hethiter, Amoriter, Hewiter und Jebusiter gebracht hat, dessen Verleihung er deinen Vätern einst zugeschworen hat, ein Land, das von Milch und Honig überfließt, so sollst du diesen heiligen Brauch in diesem Monat beobachten:6Sieben Tage lang sollst du ungesäuertes Brot essen, und am siebten Tage findet ein Fest zu Ehren des HERRN statt!7Während der sieben Tage soll ungesäuertes Brot gegessen werden, und nichts Gesäuertes und kein Sauerteig darf in deinem ganzen Gebiet zu finden sein!8Deinen Kindern aber sollst du an diesem Tage folgendes kundtun: ›(Diesen Brauch beobachte ich) zur Erinnerung an das, was der HERR an mir[3] getan hat, als ich aus Ägypten auszog.‹9Und (dieser Brauch) soll dir gleichsam ein Denkzeichen an deiner Hand und ein Erinnerungsmal auf deiner Stirn sein, damit das Gesetz des HERRN in deinem Munde lebendig bleibt; denn mit starker Hand hat der HERR dich aus Ägypten weggeführt.10Darum sollst du diese Satzung zur bestimmten Zeit Jahr für Jahr beobachten!«11»Wenn der HERR dich dann, wie er es dir und deinen Vätern zugeschworen hat, in das Land der Kanaanäer gebracht und es dir zum Besitz gegeben hat,12so sollst du dem HERRN alles weihen, was zuerst aus dem Mutterschoß ans Tageslicht hervortritt! Auch jeder erste Wurf des Viehs, der dir zuteil wird[4], soweit er männlich ist, gehört dem HERRN.13Jedes erstgeborene Eselfüllen aber sollst du mit einem Stück Kleinvieh[5] loskaufen; oder, wenn du es nicht loskaufen willst, so brich ihm das Genick! Weiter sollst du jede Erstgeburt vom Menschen bei deinen Söhnen loskaufen!14Wenn dann dein Sohn künftig die Frage an dich richtet: ›Was bedeutet dieser Brauch?‹, so antworte ihm: ›Mit starker Hand hat der HERR uns aus Ägypten, aus dem Hause der Knechtschaft, weggeführt.15Denn weil der Pharao sich hartnäckig dagegen sträubte, uns ziehen zu lassen, hat der HERR alle Erstgeburt in Ägypten sterben lassen, von den Erstgeborenen der Menschen an bis zur Erstgeburt des Viehs; darum opfere ich dem HERRN alle männlichen Erstgeburten, aber jeden Erstgeborenen meiner Söhne kaufe ich los.‹16Und dieser Brauch soll dir gleichsam ein Denkzeichen an deiner Hand und ein Erinnerungsmal auf deiner Stirn sein; denn mit starker Hand hat der HERR uns aus Ägypten weggeführt!«17Als nun der Pharao das Volk hatte ziehen lassen, führte Gott sie nicht in der Richtung nach dem Lande der Philister, obgleich dies der nächste Weg gewesen wäre; denn Gott dachte: Das Volk könnte es sich gereuen lassen, wenn es Krieg in Aussicht hätte, und möchte wieder nach Ägypten zurückkehren.18Darum ließ Gott das Volk sich seitwärts in der Richtung nach der Wüste, gegen das Schilfmeer hin, wenden, und kampfgerüstet zogen die Israeliten aus Ägypten ab.19Mose nahm aber die Gebeine Josephs mit; denn dieser hatte die Israeliten feierlich schwören lassen und gebeten: »Wenn Gott sich einst an euch gnädig erweist, dann nehmt meine Gebeine von hier mit euch!« (1Mo 50,25)20So brachen sie denn von Sukkoth auf und lagerten in Etham am Rande der Wüste.21Der HERR aber zog vor ihnen her, bei Tage in einer Wolkensäule, um ihnen den Weg zu zeigen, und nachts in einer Feuersäule, um ihnen zu leuchten, damit sie bei Tag und bei Nacht wandern könnten:22nicht wich die Wolkensäule bei Tage und nicht die Feuersäule nachts von der Spitze des Zuges.
2.Mose 13
Библия, ревизирано издание
von Bulgarian Bible Society1ГОСПОД каза още на Моисей:2Посвети на Мене всяко първородно същество, което се ражда[1] между израилтяните – и човек, и животно; то е Мое. (2Mo 13,12; 2Mo 13,13; 2Mo 13,15; 2Mo 22,29; 2Mo 22,30; 2Mo 34,19; 3Mo 27,26; 4Mo 3,13; 4Mo 8,16; 4Mo 8,17; 4Mo 18,15; 5Mo 15,19; Lk 2,23)3Тогава Моисей каза на народа: Помнете този ден, в който излязохте от Египет, от дома на робството; защото ГОСПОД ви изведе със силна ръка оттам. Никой да не яде квасно. (2Mo 6,1; 2Mo 12,8; 2Mo 12,42; 5Mo 16,3)4Вие излизате днес, в месец Авив. (2Mo 23,15; 2Mo 34,18; 5Mo 16,1)5И когато ГОСПОД те въведе в земята на ханаанците, хетите, аморейците, евейците и йевусейците, за която се закле на бащите ти, че ще ти я даде – земя, където текат мляко и мед, тогава ще спазваш този обряд в този месец. (2Mo 3,8; 2Mo 6,8; 2Mo 12,25; 2Mo 12,26)6Седем дни ще ядеш безквасно; а седмият ден ще бъде празник на ГОСПОДА. (2Mo 12,15; 2Mo 12,16)7Безквасно ще се яде през седемте дни; и да не се намира у тебе квас, в твоите предели. (2Mo 12,19)8И в онзи ден ще обясниш на сина си: Върша го поради онова, което ГОСПОД ми стори, когато излязох от Египет. (2Mo 12,26; 2Mo 13,14)9Това ще ти бъде за белег на ръката и за спомен между очите, за да бъде ГОСПОДНИЯТ закон в устата ти; защото ГОСПОД те изведе победоносно от Египет. (2Mo 12,14; 2Mo 13,16; 4Mo 15,39; 5Mo 6,8; 5Mo 11,18; Spr 1,9; Jes 49,16; Jer 22,24; Mt 23,5)10И така, ще пазиш тази наредба всяка година на времето и. (2Mo 12,14; 2Mo 12,24)11А когато ГОСПОД те въведе в Ханаанската земя, както се закле на теб и на бащите ти, и ти я даде,12тогава ще отделяш за ГОСПОДА всичко, което се ражда, и всяко твое първородно от животно; мъжките животни ще бъдат посветени на ГОСПОДА. (2Mo 13,2; 2Mo 22,29; 2Mo 34,19; 3Mo 27,26; 4Mo 8,17; 4Mo 18,15; 5Mo 15,19; Hes 44,30)13А всяко първородно от осел ще откупиш с агне или яре; и ако не искаш да го откупиш, тогава ще му пречупиш врата. Ще откупиш и всеки първороден човек между синовете си. (2Mo 34,20; 4Mo 3,46; 4Mo 3,47; 4Mo 18,15; 4Mo 18,16)14После, като те запита синът ти: Какво е това?, ще му кажеш: ГОСПОД ни изведе победоносно от Египет, от дома на робството; (2Mo 12,26; 2Mo 13,3; 5Mo 6,20; Jos 4,6; Jos 4,21)15понеже, когато фараонът не скланяше да ни пусне, ГОСПОД уби всяко първородно същество в Египетската земя, първородно на човек и първородно на животно; по тази причина жертвам на ГОСПОДА всяко мъжко и първородно, а всеки първороден от синовете си откупувам. (2Mo 12,29)16Това ще бъде белег на ръката ти и превръзка на челото ти, понеже ГОСПОД ни изведе със силна ръка от Египет. (2Mo 13,9)17А когато фараонът пусна народа, Бог не ги преведе през пътя за Филистимската земя, при все че това беше близкият път; защото Бог каза: Да не би народът да се разкае, като види война, и да се върне в Египет. (2Mo 14,11; 2Mo 14,12; 4Mo 14,1; 5Mo 17,6)18Но Бог поведе народа по заобиколен път през пустинята към Червеното море. А израилтяните излязоха от Египетската земя въоръжени. (2Mo 14,2; 4Mo 33,6)19Моисей взе със себе си костите на Йосиф; защото той беше заклел строго израилтяните, като им каза: Бог ще ви посети; тогава ще занесете със себе си костите ми оттук. (1Mo 50,25; Jos 24,32; Apg 7,16)20И като тръгнаха от Сокхот, разположиха се на стан в Етам към края на пустинята. (4Mo 33,6)21И ГОСПОД вървеше пред тях – денем в облачен стълб, за да ги води по пътя, а нощем в огнен стълб, за да им свети, за да пътуват денем и нощем. (2Mo 14,19; 2Mo 14,24; 2Mo 40,38; 4Mo 9,15; 4Mo 10,34; 4Mo 14,14; 5Mo 1,33; Neh 9,12; Neh 9,19; Ps 78,14; Ps 99,7; Ps 105,39; Jes 4,5; 1Kor 10,1)22Той не отнемаше пред народа облачния стълб денем, нито огнения стълб нощем.