Psalm 83 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

Feinde bedrohen das Gottesvolk

1 Ein Psalmlied Asafs. 2 Gott, schweige doch nicht! Gott, bleib nicht so still und ruhig! 3 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt. 4 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk und halten Rat wider die, die bei dir sich bergen. (Ps 35,20) 5 »Wohlan!«, sprechen sie. »Lasst uns sie ausrotten, / dass sie kein Volk mehr seien und des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!« 6 Ja, sie haben einmütig beraten und haben einen Bund wider dich gemacht: 7 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter, 8 Gebal, Ammon und Amalek, die Philister mit denen von Tyrus; 9 auch Assur hat sich zu ihnen geschlagen, sie helfen den Söhnen Lot. Sela. 10 Mach’s mit ihnen wie mit Midian, wie mit Sisera, mit Jabin am Bach Kischon, (Ri 4,2; Ri 4,12; Ri 7,14; Jes 9,3)

Ri 4,2Ri 4,12Ri 7,14Jes 9,3

11 die vertilgt wurden bei En-Dor und wurden zu Mist auf dem Acker. 12 Mache ihre Fürsten wie Oreb und Seeb, alle ihre Edlen wie Sebach und Zalmunna, (Ri 7,25; Ri 8,21) 13 die auch einmal sagten: Wir wollen Gottes Auen einnehmen. 14 Mein Gott, mache sie wie verwehende Blätter, wie Spreu vor dem Winde. 15 Wie ein Feuer den Wald verbrennt und wie eine Flamme die Berge versengt, 16 so verfolge sie mit deinem Sturm und erschrecke sie mit deinem Ungewitter. 17 Bedecke ihr Angesicht mit Schande, dass sie, HERR, nach deinem Namen fragen müssen. 18 Schämen sollen sie sich und erschrecken für immer und zuschanden werden und umkommen. 19 So werden sie erkennen, / dass du allein der Höchste bist über die ganze Erde, HERR ist dein Name. (Hos 12,6)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Ein Psalmlied; von Asaph. (Ps 73,1) 2 Bleibe nicht ruhig, o Gott, schweige nicht und sei nicht still, o Gott! (Ps 50,3; Ps 109,1) 3 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt. (Ps 74,23; Jes 37,28) 4 Sie machen listige Anschläge gegen dein Volk, verabreden sich gegen deine Schutzbefohlenen. (Apg 13,10; Eph 6,11) 5 Sie sprechen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen, dass sie kein Volk mehr seien, dass an den Namen Israel nicht mehr gedacht werde!« (Est 3,6; Jer 11,19) 6 Ja, sie haben einen einmütigen Beschluss gefasst, sie haben einen Bund gegen dich geschlossen: (Ps 2,2; Jes 7,5) 7 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter, (1Chr 5,10; 2Chr 20,1) 8 Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus. (2Mo 17,8) 9 Auch Assur hat sich ihnen angeschlossen und ist den Söhnen Lots ein Beistand geworden. (Sela.) (1Mo 19,37) 10 Mach es mit ihnen wie mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bach Kison, (Ri 4,23; Ri 7,25) 11 die vertilgt wurden in Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld! (Jos 17,11; Jer 8,2) 12 Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmunna alle ihre Fürsten, (Ri 7,25; Ri 8,21) 13 sie, die sagen: »Wir wollen für uns in Besitz nehmen die Wohnungen Gottes!« (2Chr 20,11; Hes 36,2) 14 Mein Gott, lass sie sein wie ein Blätterwirbel, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind! (Hi 21,18; Jes 17,13) 15 Wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt, (Jes 10,17; Hes 21,3) 16 so verfolge sie mit deinem Ungewitter und schrecke sie mit deinem Sturmwind! (Hi 27,21; Jer 23,19; Jer 30,23) 17 Bedecke ihr Angesicht mit Schande, dass sie nach deinem Namen fragen, o HERR! (Ps 6,11; Ps 24,6; Ps 109,29; Jes 26,9)

Ps 6,11Ps 24,6Ps 109,29Jes 26,9

18 Lass sie beschämt und erschreckt werden für immer, lass sie schamrot werden und umkommen, (Ps 35,4; Ps 35,26) 19 damit sie erkennen, dass du, dessen Name HERR ist, allein der Höchste bist über die ganze Erde! (1Mo 14,18; Jes 44,6; Dan 4,21; Dan 7,18)

1Mo 14,18Jes 44,6Dan 4,21Dan 7,18

الكتاب المقدس

von Biblica

تَسْبِيحَةٌ: مَزْمُورٌ لآسَافَ

1 يَا اللهُ لَا تَصْمُتْ. لَا تَسْكُتْ وَلَا تَهْدَأْ يَا اللهُ. 2 هُوَذا أَعْدَاؤُكَ ثَائِرُونَ، وَمُبْغِضُوكَ يَشْمَخُونَ بِرُؤُوسِهِمْ. 3 يَتَآمَرُونَ بِالْمَكْرِ عَلَى شَعْبِكَ، وَيَكِيدُونَ لِلإِيقَاعِ بِمَنْ تَحْمِيهِمْ. 4 يَقُولُونَ: «هَلُمَّ نَسْتَأْصِلُهُمْ مِنْ بَيْنِ الأُمَمِ، فَلَا يُذْكَرَ اسْمُ إِسْرَائِيلَ فِيمَا بَعْدُ». 5 فَإِنَّهُمْ قَدْ تَآمَرُوا مَعاً بِقَلْبٍ وَاحِدٍ، وَعَقَدُوا حِلْفاً ضِدَّكَ. 6 عَشَائِرُ أَدُومَ وَبَنُو إِسْمَاعِيلَ، نَسْلُ مُوآبَ وَبَنُو هَاجَرَ. 7 جِبَالُ وَعَمُّونُ وَعَمَالِيقُ، الفَلَسْطِينِيُّونَ وَأَهْلُ صُورَ، 8 وَقَوْمُ أَشُّورَ أَيْضاً انْضَمُّوا إِلَيْهِمْ، صَارُوا عَوْناً لِبَنِي لُوطٍ. 9 افْعَلْ بِهِمْ كَمَا فَعَلْتَ بِمِدْيَانَ وَسِيسَرَا وَيَابِينَ فِي نَهْرِ قِيشُونَ. 10 بَادُوا فِي عَيْنِ دُورٍ، وصَارُوا زِبْلاً للأَرْضِ. 11 اجْعَلْ مَصِيرَ أَشْرَافِهِمْ كَمَصِيرِ غُرَابٍ وَذِئْبٍ، وَجَمِيعَ أُمَرَائِهِمْ مِثْلَ زَبَحَ وَصَلْمُنَّاعَ، 12 الَّذِينَ قَالُوا: لِنَسْتَوْلِ عَلَى مَسَاكِنِ اللهِ. 13 يَا إِلَهِي، بَدِّدْهُمْ كَالْقَشِّ الْمُتَطَايِرِ، وَكَالتِّبْنِ فِي مَهَبِّ الرِّيحِ. 14 كَمَا تَحْرِقُ النَّارُ الْغَابَةَ، وَكَمَا يُشْعِلُ لَهِيبُهَا الْجِبَالَ، 15 هَكَذَا طَارِدْهُمْ بِعَاصِفَتِكَ، وَأَفْزِعْهُمْ بِزَوْبَعَتِكَ. 16 امْلأْ وُجُوهَهُمْ خِزْياً فَيَلْتَمِسُوا اسْمَكَ يَا رَبُّ. 17 لِيَحُلَّ بِهِمِ الْعَارُ وَالرُّعْبُ إِلَى الأَبَدِ، وَلْيَخْزَوْا وَيَهْلِكُوا. 18 وَيَعْلَمُوا أَنَّكَ أَنْتَ وَحْدَكَ، يَهْوَه الْعَلِيُّ عَلَى الأَرْضِ كُلِّهَا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

دعا برای شكست دشمنان اسرائيل

1 ای خدا، ساكت منشين! هنگامی كه دعا میكنيم، خموش و آرام مباش! برخيز و ما را نجات ده! 2 ببين چگونه دشمنانت شورش میكنند و آنانی كه از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاستهاند. 3 آنها بر ضد قوم خاص تو نقشههای پليد میكشند و برای كسانی كه به تو پناه آوردهاند، توطئه میچينند. 4 میگويند: «بياييد قوم اسرائيل را نابود كنيم تا نامش برای هميشه محو شود.» 5 همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نمودهاند و بر ضد تو همدست شدهاند: 6 ادوميان، اسماعيليان، موآبيان، هاجريان، 7 مردمان سرزمينهای جبال، عمون، عماليق، فلسطين و صور. 8 آشور نيز با آنها متحد شده و از عمون و موآب كه از نسل لوط هستند حمايت میكند. 9 خداوندا، همان بلايی را كه در درهٔ قيشون بر سر مديان و سيسرا و يابين آوردی، بر سر اين دشمنان نيز بياور. 10 همانگونه كه مخالفان ما را در«عين دور» از بين بردی و جنازههايشان در روی زمين ماند و كود زمين شد، اين دشمنان متحد را نيز نابود كن. 11 فرماندهان اين دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز 12 همان كسانی كه قصد داشتند ملک خدا را تصاحب كنند. 13 ای خدا، دشمنان ما را همچون كاه و غبار در برابر باد، پراكنده ساز. 14 چنانكه آتش در جنگل و در كوهستان افروخته میشود و همه چيز را میسوزاند، 15 همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خويش آنها را آشفته و پريشان كن. 16 آنها را چنان مغبون كن كه به تو التماس كنند. 17 آنها را در انجام نقشههايشان با شكست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوايی جان بسپارند 18 و بدانند كه تنها تو خدای متعال هستی و در سراسر جهان حكومت میكنی.