Psalm 57,6 | Lutherbibel 2017

Lutherbibel 2017

Unter dem Schatten seiner Flügel

1 Ein güldenes Kleinod Davids, vorzusingen, nach der Weise »Vertilge nicht«, als er vor Saul in die Höhle floh. (1Sam 22,1) 2 Sei mir gnädig, Gott, sei mir gnädig! Denn auf dich traut meine Seele, und unter dem Schatten deiner Flügel habe ich Zuflucht, bis das Unglück vorübergehe. (Ps 17,8; Ps 91,1) 3 Ich rufe zu Gott, dem Allerhöchsten, zu Gott, der meine Sache zum guten Ende führt. 4 Er sende vom Himmel und helfe mir / von der Schmähung dessen, der mir nachstellt. Sela. Gott sende seine Güte und Treue. 5 Ich liege mitten unter Löwen; verzehrende Flammen sind die Menschen, ihre Zähne sind Spieße und Pfeile und ihre Zungen scharfe Schwerter. 6 Erhebe dich, Gott, über den Himmel und deine Ehre über alle Welt! 7 Sie haben meinen Schritten ein Netz gestellt und meine Seele gebeugt; sie haben vor mir eine Grube gegraben – und fallen doch selbst hinein. Sela. 8 Mein Herz ist bereit, Gott, mein Herz ist bereit, dass ich singe und lobe. (Ps 108,2) 9 Wach auf, meine Ehre^[1], wach auf, Psalter und Harfe, ich will das Morgenrot wecken! 10 Herr, ich will dir danken unter den Völkern, ich will dir lobsingen unter den Leuten. 11 Denn deine Güte reicht, so weit der Himmel ist, und deine Wahrheit, so weit die Wolken gehen. 12 Erhebe dich, Gott, über den Himmel und deine Ehre über alle Welt!

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Dem Vorsänger. »Verdirb nicht.« Von David, ein Miktam, als er vor Saul in die Höhle floh. (5Mo 9,26; 1Sam 22,1; 1Sam 24,3; 1Sam 24,8; Ps 58,1; Ps 59,1; Ps 75,1; Ps 142,1)

5Mo 9,261Sam 22,11Sam 24,31Sam 24,8Ps 58,1Ps 59,1Ps 75,1Ps 142,1

2 Sei mir gnädig, o Gott, sei mir gnädig! Denn bei dir birgt sich meine Seele, und ich nehme Zuflucht unter dem Schatten deiner Flügel, bis das Verderben vorübergezogen ist. (Ps 9,10; Ps 17,8; Ps 46,2; Ps 56,2; Ps 61,5; Jes 26,20)

Ps 9,10Ps 17,8Ps 46,2Ps 56,2Ps 61,5Jes 26,20

3 Ich rufe zu Gott, dem Allerhöchsten, zu Gott, der meine Sache hinausführt. (Ps 55,17; Ps 138,8) 4 Er wird mir vom Himmel Rettung senden, wird den zum Hohn machen, der gegen mich wütet. (Sela.) Gott wird seine Gnade und Wahrheit senden. (Ps 18,17; Ps 43,3; Ps 57,11) 5 Meine Seele ist mitten unter Löwen, ich liege zwischen Feuerbränden, wohne unter Menschenkindern, deren Zähne Speere und Pfeile und deren Zungen scharfe Schwerter sind. (Ps 17,12; Ps 52,4; Ps 64,4; Spr 16,27; Spr 30,14; Jak 3,6)

Ps 17,12Ps 52,4Ps 64,4Spr 16,27Spr 30,14Jak 3,6

6 Erhebe dich über die Himmel, o Gott, über der ganzen Erde sei deine Herrlichkeit! (1Chr 29,11; Ps 8,2; Ps 57,12; Ps 108,6)

1Chr 29,11Ps 8,2Ps 57,12Ps 108,6

7 Sie haben meinen Füßen ein Netz gestellt, meine Seele niedergebeugt; sie haben eine Grube gegraben vor mir — und sie sind selbst hineingefallen! (Sela.) (Ps 7,16; Ps 35,7) 8 Mein Herz ist getrost, o Gott, mein Herz ist getrost, ich will singen und spielen. (Ps 31,25; Ps 69,31; Ps 108,2; Eph 5,19)

Ps 31,25Ps 69,31Ps 108,2Eph 5,19

9 Wach auf, meine Seele, Harfe und Laute, wacht auf! Ich will die Morgenröte wecken. (Ps 71,22; Ps 108,2; Eph 5,14) 10 Herr, ich will dich preisen unter den Völkern, ich will dir lobsingen unter den Nationen! (Ps 18,50; Ps 59,17) 11 Denn groß bis zum Himmel ist deine Gnade, und deine Treue bis zu den Wolken! (Ps 36,6) 12 Erhebe dich über die Himmel, o Gott, über der ganzen Erde sei deine Herrlichkeit! (Ps 57,6; Ps 113,4)

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ – عَلَى لَا تُهْلِكْ. قَصِيدَةٌ ذَهَبِيَّةٌ لِدَاوُدَ عِنْدَمَا هَرَبَ مِنْ شَاوُلَ إِلَى دَاخِلِ الْمَغَارَةِ.

1 ارْحَمْنِي يَا اللهُ ارْحَمْنِي، لأَنَّ بِكَ لاذَتْ نَفْسِي، وَبِظِلِّ جَنَاحَيْكَ أَحْتَمِي إِلَى أَنْ تَعْبُرَ الْمَصَائِبُ. 2 أَصْرُخُ إِلَى اللهِ الْعَلِيِّ، الَّذِي يُتَمِّمُ لِي مَقَاصِدَهُ، 3 فَيُرْسِلُ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَيُخَلِّصُنِي، وَيَمْلَأُ بِالْخِزْيِ مَنْ يُرِيدُ أَنْ يَفْتَرِسَنِي. يُرْسِلُ اللهُ رَحْمَتَهُ وَحَقَّهُ. 4 حِينَ أَرْقُدُ بَيْنَ نَافِثِي السُّمُومِ مِنْ بَنِي الْبَشَرِ أَجِدُ نَفْسِي بَيْنَ الأُسُودِ الْمُفْتَرِسَةِ؛ أَنْيَابُهُمْ كَالرِّمَاحِ وَالسِّهَامِ، وَأَلْسِنَتُهُمْ كَالسُّيُوفِ الْحَادَّةِ. 5 لِتَتَعَالَ يَا اللهُ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَلْيَرْتَفِعْ مَجْدُكَ عَلَى الأَرْضِ كُلِّهَا. 6 نَصَبُوا شَبَكَةً لِخُطْوَاتِي، فَانْحَنَتْ نَفْسِي. حَفَرُوا أَمَامِي حُفْرَةً فَسَقَطُوا هُمْ فِيهَا. 7 ثَابِتٌ قَلْبِي يَا اللهُ، ثَابِتٌ قَلْبِي. أَشْدُو وَأُرَنِّمُ. 8 اسْتَيْقِظِي يَا نَفْسِي. اسْتَيْقِظِي يَا رَبَابُ وَيَا عُوْدُ. سَأُوْقِظُ الفَجْرَ عَلَى شَدْوِي. 9 يَا رَبُّ أَحْمَدُكَ بَيْنَ الشُّعُوبِ وَأَشْدُو لَكَ بَيْنَ الأُمَمِ. 10 لأَنَّ رَحْمَتَكَ قَدْ عَظُمَتْ إِلَى السَّمَاوَاتِ، وَحَقُّكَ إِلَى الْغَمَامِ. 11 ارْتَفِعْ يَا اللهُ عَلَى السَّمَاوَاتِ، وَلْيَرْتَفِعْ مَجْدُكَ عَلَى الأَرْضِ كُلِّهَا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

دعای كمک

1 ای خدا بر من رحم كن! بر من رحم كن، زيرا به تو پناه آوردهام. تا وقتی كه اين بلا بگذرد، در زير بالهايت پناه خواهم گرفت. 2 نزد خدای متعال كه همهٔ نيازهايم را برمیآورد، دعا میكنم. 3 او از آسمان دعای مرا اجابت فرموده، مرا نجات خواهد بخشيد و دشمنم را شكست خواهد داد. خدا رحمت و راستی خود را از من دريغ نخواهد داشت. 4 مردم درندهخو مانند شير مرا محاصره كردهاند. دندانهای آنها همچون نيزه و پيكان و زبانشان مانند شمشير، تيز و برّنده است. 5 ای خدا، جلال و شكوه تو بالاتر از آسمانها قرار گيرد و عظمت تو بر تمام جهان آشكار شود. 6 دشمنانم برايم دام نهادند تا مرا گرفتار سازند و من در زير بار غصه خم شدم. آنها در سر راه من چاه كندند، اما خودشان در آن افتادند. 7 ای خدا، من روحيهٔ خود را نباختهام و اعتماد خود را از دست ندادهام. من سرود خواهم خواند و تو را ستايش خواهم كرد. 8 ای جان من بيدار شو! ای بربط و عود من، به صدا درآييد تا سپيده دم را بيدار سازيم! 9 خدايا، در ميان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در ميان قومها تو را ستايش خواهم كرد، 10 زيرا رحمت تو بینهايت عظيم است. 11 ای خدا، جلال و شكوه تو بالاتر از آسمانها قرار گيرد و عظمت تو بر تمام جهان آشكار شود.