Psalm 44,5 | Lutherbibel 2017

Lutherbibel 2017

Hat Gott sein Volk verstoßen?

1 Eine Unterweisung der Korachiter, vorzusingen. 2 Gott, wir haben mit unsern Ohren gehört, / unsre Väter haben’s uns erzählt, was du getan hast zu ihren Zeiten, vor alters. (5Mo 6,20) 3 Du hast mit deiner Hand die Völker vertrieben, sie aber hast du eingesetzt; du hast die Nationen zerschlagen, sie aber hast du ausgebreitet. 4 Denn sie haben das Land nicht eingenommen durch ihr Schwert, und ihr Arm half ihnen nicht, sondern deine Rechte, dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen. 5 Du bist es, mein König und mein Gott, der du Jakob Hilfe verheißest. 6 Durch dich wollen wir unsre Feinde niederstoßen, in deinem Namen zertreten, die sich gegen uns erheben. 7 Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen; 8 sondern du hilfst uns von unsern Feinden und machst zuschanden, die uns hassen. 9 Täglich rühmen wir uns Gottes und preisen deinen Namen ewiglich. Sela. (Jer 9,22) 10 Doch nun verstößt du uns / und lässt uns zuschanden werden und ziehst nicht aus mit unserm Heer. 11 Du lässt uns fliehen vor unserm Feind, dass uns berauben, die uns hassen. 12 Du gibst uns dahin wie Schlachtschafe und zerstreust uns unter die Heiden. 13 Du verkaufst dein Volk um ein Nichts und hast keinen Gewinn davon. 14 Du machst uns zur Schmach bei unsern Nachbarn, zu Spott und Hohn bei denen, die um uns her sind. (1Kön 9,7; Ps 79,4) 15 Du machst uns zum Sprichwort unter den Völkern, lässt die Nationen das Haupt über uns schütteln. 16 Täglich ist meine Schmach mir vor Augen, und mein Antlitz ist voller Scham, 17 weil ich sie höhnen und lästern höre und die Feinde und Rachgierigen sehen muss. 18 Dies alles ist über uns gekommen; und wir haben doch dich nicht vergessen noch an deinem Bund untreu gehandelt. 19 Unser Herz ist nicht abgefallen noch unser Schritt gewichen von deinem Weg, 20 dass du uns so zerschlägst am Ort der Schakale und bedeckst uns mit Finsternis. 21 Wenn wir den Namen unsres Gottes vergessen hätten und unsre Hände aufgehoben zum fremden Gott: 22 würde das Gott nicht erforschen? Er kennt ja unsres Herzens Grund. 23 Um deinetwillen werden wir täglich getötet und sind geachtet wie Schlachtschafe. (Röm 8,36; 1Kor 15,31) 24 Wach auf, Herr! Warum schläfst du? Werde wach und verstoß uns nicht für immer! 25 Warum verbirgst du dein Antlitz, vergissest unser Elend und unsre Drangsal? 26 Denn unsre Seele ist gebeugt zum Staube, unser Leib klebt am Boden. 27 Mache dich auf, hilf uns und erlöse uns um deiner Güte willen!

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Dem Vorsänger. Von den Söhnen Korahs. Ein Maskil. (Ps 42,1) 2 O Gott, mit unseren eigenen Ohren haben wir es gehört, unsere Väter haben es uns erzählt, was du für Taten getan hast zu ihrer Zeit, in den Tagen der Vorzeit! (Ps 78,3; Ps 145,6) 3 Du hast mit deiner Hand die Heidenvölker vertrieben, sie aber gepflanzt; du hast Völker zerschmettert, sie aber ausgebreitet. (Neh 9,22; Ps 80,9) 4 Denn nicht mit ihrem Schwert haben sie das Land gewonnen, und nicht ihr Arm hat ihnen geholfen, sondern deine rechte Hand und dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen. (2Mo 15,6; 5Mo 4,37; 5Mo 7,8; 5Mo 7,19; Jos 24,12; Ps 80,4; Ps 80,8; Ps 149,4)

2Mo 15,65Mo 4,375Mo 7,85Mo 7,19Jos 24,12Ps 80,4Ps 80,8Ps 149,4

5 Du bist derselbe, mein König, o Gott; gebiete du Rettung für Jakob! (Ps 74,12; Jes 33,22) 6 Durch dich wollen wir unsere Feinde niederstoßen; in deinem Namen wollen wir unsere Widersacher zertreten. (Ps 60,14; Lk 10,17; 1Joh 4,4) 7 Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen; (Ps 20,8; Hos 1,7) 8 sondern du rettest uns von unseren Feinden und machst zuschanden, die uns hassen. (Ps 18,49; Ps 132,18; Lk 1,71) 9 In Gott rühmen wir uns alle Tage, und deinen Namen loben wir ewiglich. (Sela.) (Ps 34,2; Jer 9,24) 10 Und doch hast du uns verworfen und zuschanden werden lassen und bist nicht ausgezogen mit unseren Heerscharen. (Ps 89,39) 11 Du hast uns zurückweichen lassen vor dem Feind, und die uns hassen, haben sich Beute geraubt. (3Mo 26,17; 5Mo 28,25; Ri 2,14) 12 Du hast uns wie Schafe zum Fraß hingegeben und hast uns unter die Heiden zerstreut. (5Mo 4,27; Ps 44,23) 13 Du hast dein Volk um ein Geringes verkauft und hast nicht viel dafür verlangt. (Jes 52,3) 14 Du hast uns der Beschimpfung unserer Nachbarn ausgesetzt, dem Spott und Hohn derer, die uns umgeben. (Ps 79,4) 15 Du hast uns zum Sprichwort unter den Heiden gemacht, dass die Völker den Kopf über uns schütteln. (1Kön 9,7; Kla 2,15) 16 Alle Tage ist meine Schmach vor mir, und Scham bedeckt mein Angesicht (Ps 69,8) 17 wegen der Stimme des Spötters und Lästerers, wegen des Feindes, des Rachgierigen. (Ps 43,2) 18 Dies alles ist über uns gekommen, und doch haben wir dich nicht vergessen, noch treulos gehandelt gegen deinen Bund. (5Mo 6,12; Ps 42,10; Jer 31,32) 19 Unser Herz hat sich nicht zurückgewandt, noch sind unsere Schritte abgewichen von deinem Pfad; (2Kön 18,6; Hi 23,11) 20 dennoch hast du uns zermalmt am Ort der Schakale und uns mit Todesschatten bedeckt. (Hi 3,5; Hi 30,29; Ps 23,4; Mt 4,16)

Hi 3,5Hi 30,29Ps 23,4Mt 4,16

21 Hätten wir den Namen unseres Gottes vergessen und unsere Hände ausgestreckt zu einem fremden Gott, (Hi 31,24; Ps 44,18) 22 würde Gott das nicht erforschen? Er kennt ja die Geheimnisse des Herzens. (Ps 139,23; Spr 5,21; Jer 17,10; Apg 1,24; 1Joh 3,20)

Ps 139,23Spr 5,21Jer 17,10Apg 1,241Joh 3,20

23 Ja, um deinetwillen werden wir getötet den ganzen Tag; wie Schlachtschafe sind wir geachtet. (Jer 17,10; Röm 8,36; 1Petr 2,20; 1Petr 4,12)

Jer 17,10Röm 8,361Petr 2,201Petr 4,12

24 Herr, erhebe dich! Warum schläfst du? Wache auf und verstoße uns nicht für immer! (Ps 35,23; Ps 44,10; Jes 51,9; Kla 3,31; Mk 4,38)

Ps 35,23Ps 44,10Jes 51,9Kla 3,31Mk 4,38

25 Warum verbirgst du dein Angesicht und vergisst unser Elend und unsere Bedrängnis? (Hi 13,24; Ps 10,1; Ps 88,15) 26 Denn unsere Seele ist in den Staub gebeugt, und unser Leib klebt am Erdboden. (Ps 42,7; Ps 119,25) 27 Mache dich auf und komm uns zu Hilfe, und erlöse uns um deiner Gnade willen! (Ps 10,12; Ps 115,1)

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ، مَزْمُورٌ تَعْلِيمِيٌّ لِبَنِي قُورَحَ

1 يَا اللهُ، بِآذَانِنَا قَدْ سَمِعْنَا، وَآبَاؤُنَا أَخْبَرُونَا بِمَا عَمِلْتَهُ فِي أَيَّامِهِمِ الْقَدِيمَةِ. 2 بِيَدِكَ اقْتَلَعْتَ الأُمَمَ، وَغَرَسْتَ آبَاءَنَا. حَطَّمْتَ الشُّعُوبَ وَأَنْمَيْتَهُمْ. 3 لَمْ يَمْتَلِكُوا الأَرْضَ بِسَيْفِهِمْ وَلَا بِذِرَاعِهِمْ خَلُصُوا، وَلَكِنْ بِفَضْلِ يُمْنَاكَ وَذِرَاعِكَ وَنُورِ وَجْهِكَ، لأَنَّكَ رَضِيتَ عَنْهُمْ. 4 أَنْتَ هُوَ مَلِكِي يَا اللهُ، فَمُرْ بِخَلاصِ شَعْبِكَ. 5 بِعَوْنِكَ نَطْرَحُ خُصُومَنَا أَرْضاً، وَبِاسْمِكَ نَدُوسُ الْقَائِمِينَ عَلَيْنَا. 6 فَإِنِّي لَنْ أَتَّكِلَ عَلَى قَوْسِي وَلَنْ يُخَلِّصَنِي سَيْفِي. 7 فَأَنْتَ أَنْقَذْتَنَا مِنْ مُضَايِقِينَا وَأَلْحَقْتَ الْعَارَ بِمُبْغِضِينَا. 8 بِاللهِ نَفْتَخِرُ الْيَوْمَ كُلَّهُ، وَنَحْمَدُ اسْمَكَ إِلَى الأَبَدِ. 9 غَيْرَ أَنَّكَ قَدْ رَذَلْتَنَا وَأَخْجَلْتَنَا، وَلَمْ تَعُدْ تُرَافِقُ جُنُودَنَا إِلَى الْحَرْبِ. 10 جَعَلْتَنَا نَتَقَهْقَرُ أَمَامَ عَدُوِّنَا. أَمَّا مُبْغِضُونَا فَيَغْنَمُونَ لأَنْفُسِهِمْ. 11 أَسْلَمْتَنَا كَغَنَمٍ مُعَدَّةٍ لِلذَّبْحِ، وَبَدَّدْتَنَا بَيْنَ الأُمَمِ. 12 بِعْتَ شَعْبَكَ بِلَا مَالٍ وَبِثَمَنِهِمْ لَمْ تَرْبَحْ. 13 تَجْعَلُنَا عَاراً عِنْدَ جِيرَانِنَا، وَمَثَارَ هُزْءٍ وَسُخْرِيَةٍ لِمَنْ حَوْلَنَا. 14 تَجْعَلُنَا مَثَلاً بَيْنَ الأُمَمِ وَأُضْحُوكَةً بَيْنَ الشُّعُوبِ. 15 الْيَوْمَ كُلَّهُ خَجَلِي مَاثِلٌ أَمَامِي، وَخِزْيُ وَجْهِي قَدْ غَمَرَنِي 16 مِنْ صَوْتِ الْمُعَيِّرِ وَالْمُجَدِّفِ وَمَرْأَى الْعَدُوِّ الْمُنْتَقِمِ. 17 هَذَا كُلُّهُ وَقَعَ عَلَيْنَا، فَمَا نَسِينَاكَ وَلَا خُنَّا عَهْدَكَ. 18 لَمْ يَرْتَدَّ قَلْبُنَا إِلَى الْوَرَاءِ، وَلَا حَادَتْ خُطْوَاتُنَا عَنْ طَرِيقِكَ. 19 مَعَ أَنَّكَ سَحَقْتَنَا وَسَطَ الْوُحُوشِ، وَغَمَرْتَنَا بِظِلالِ الْمَوْتِ. 20 إِنْ كُنَّا قَدْ نَسِينَا اسْمَ إِلَهِنَا، وَصَلَّيْنَا إِلَى إِلَهٍ غَرِيبٍ، 21 أَلَا يَعْرِفُ اللهُ ذَلِكَ وَهُوَ عَلّامُ الغُيُوبِ؟ 22 أَلَا أَنَّنَا مِنْ أَجْلِكَ نُعَانِي الْمَوْتَ طُولَ النَّهَارِ، وَقَدْ حُسِبْنَا مِثْلَ غَنَمٍ مُعَدَّةٍ لِلذَّبْحِ. 23 قُمْ يَا رَبُّ. لِمَاذَا تَتَغَافَى؟ انْتَبِهْ وَلَا تَنْبِذْنَا إِلَى الأَبَدِ. 24 لِمَاذَا تَحْجُبُ وَجْهَكَ وَتَنْسَى مَذَلَّتَنَا وَضِيقَنَا؟ 25 إِنَّ نُفُوسَنَا قَدِ انْحَنَتْ إِلَى التُّرَابِ، وَبُطُونَنَا لَصِقَتْ بِالأَرْضِ. 26 هُبَّ لِنَجْدَتِنَا وَافْدِنَا مِنْ أَجْلِ رَحْمَتِكَ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

دعا برای محافظت

1 ای خدا، ما به گوشهای خود شنيدهايم و اجدادمان برای ما تعريف كردهاند كه تو در گذشته چه كارهای شگفتانگيزی برای آنان انجام دادهای. 2 تو به دست خود قومهای بتپرست را از اين سرزمين بيرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بين بردی، اما بنیاسرائيل را در سرزمين موعود تثبيت نمودی. 3 قوم تو به زور شمشير اين سرزمين را تسخير ننمودند و به بازوی خويش نجات نيافتند، بلكه قدرت و توانايی تو و اطمينان به حضور تو آنان را رهانيد، زيرا از ايشان خرسند بودی. 4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اكنون نيز قوم خود اسرائيل را پيروز گردان. 5 ما با كمک تو دشمنان خود را شكست خواهيم داد و به نام تو كسانی را كه بر ضد ما برخاستهاند، پايمال خواهيم كرد. 6 اميد من به تير و كمانم نيست، و نه به شمشيرم كه مرا نجات دهد، 7 زيرا اين تو بودی كه ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را كه از ما متنفر بودند شكست دادی. 8 برای هميشه تو را ستايش خواهيم كرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهيم بود. 9 اما در حال حاضر تو ما را دور انداختهای و رسوا ساختهای؛ ديگر لشکرهای ما را در جنگ كمک نمیكنی. 10 تو ما را در مقابل دشمنان شكست دادهای و آنها اكنون ما را غارت میكنند. 11 ما را همچون گوسفندان به كشتارگاه فرستادهای و در ميان قومهای خدانشناس پراكنده ساختهای تا ما را بكشند و بخورند. 12 تو قوم برگزيدهات را ارزان فروختهای و از فروش آنها سودی نبردهای. 13 ما را نزد همسايگان خوار ساختهای و ما مورد تمسخر و توهين اطرافيان قرار گرفتهايم. 14 ما را در ميان قومهای خدانشناس انگشتنما ساختهای و آنها ما را به باد ريشخند گرفتهاند. 15-16 هر روز به سبب تهمتها و دشنامهای مخالفان و دشمنان، رسوا و سرافكنده میشوم. 17 اين همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نكردهايم و پيمانی را كه با ما بستهای نشكستهايم. 18 نسبت به تو دلسرد نشدهايم و از راه تو منحرف نگشتهايم. 19 با وجود اين، تو ما را در ميان حيوانات وحشی رها نمودهای و با مرگ روبرو ساختهای. 20 اگر ما تو را فراموش میكرديم و دستهای خود را به سوی بتها دراز میكرديم، 21 آيا تو كه اسرار دل هر کس را میدانی، اين را نمیدانستی؟ 22 تو میدانی كه ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو میشويم و با ما همچون گوسفندانی كه میبايد قربانی شوند رفتار میكنند. 23 ای خداوند، بيدار شو! چرا خوابيدهای؟ بيدار شو و ما را تا ابد دور نيانداز! 24 چرا روی خود را از ما برمیگردانی و ذلت و خواری ما را ناديده میگيری؟ 25 اينک به خاک افتاده و مغلوب شدهايم. 26 برخيز و به كمک ما بشتاب و ما را نجات ده زيرا تو سراسر، رحمت و محبتی!