Psalm 40 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

Dank, Klage und Rettung

1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. 2 Ich harrte des HERRN, und er neigte sich zu mir und hörte mein Schreien. 3 Er zog mich aus der grausigen Grube, aus lauter Schmutz und Schlamm, und stellte meine Füße auf einen Fels, dass ich sicher treten kann; 4 er hat mir ein neues Lied in meinen Mund gegeben, zu loben unsern Gott. Das werden viele sehen und sich fürchten und auf den HERRN hoffen. (Ps 33,3) 5 Wohl dem, der seine Hoffnung setzt auf den HERRN und sich nicht wendet zu den Hoffärtigen und denen, die mit Lügen umgehen! 6 HERR, mein Gott, groß sind deine Wunder / und deine Gedanken, die du an uns beweisest; dir ist nichts gleich! Ich will sie verkündigen und davon sagen, wiewohl sie nicht zu zählen sind. (Ps 139,17) 7 Schlachtopfer und Speisopfer gefallen dir nicht, / aber die Ohren hast du mir aufgetan. Du willst weder Brandopfer noch Sündopfer. (1Sam 15,22; Ps 50,8; Ps 51,18; Hebr 10,5)

1Sam 15,22Ps 50,8Ps 51,18Hebr 10,5

8 Da sprach ich: Siehe, ich komme; im Buch ist von mir geschrieben: 9 Deinen Willen, mein Gott, tue ich gern, und dein Gesetz hab ich in meinem Herzen. 10 Ich verkündige Gerechtigkeit in der großen Gemeinde. Siehe, ich will mir meinen Mund nicht stopfen lassen; HERR, das weißt du. 11 Deine Gerechtigkeit verberge ich nicht in meinem Herzen; von deiner Wahrheit und von deinem Heil rede ich. Ich verhehle deine Güte und Treue nicht vor der großen Gemeinde. 12 Du aber, HERR, wollest deine Barmherzigkeit nicht von mir wenden; lass deine Güte und Treue allewege mich behüten. 13 Denn es haben mich umgeben Leiden ohne Zahl. Meine Sünden haben mich ereilt; ich kann sie nicht überblicken. Ihrer sind mehr als Haare auf meinem Haupt, und mein Mut hat mich verlassen. 14 Lass dir’s gefallen, HERR, mich zu erretten; eile, HERR, mir zu helfen! (Ps 70,2) 15 Schämen sollen sich und allesamt zuschanden werden, die mir nach dem Leben trachten, dass sie mich umbringen. Es sollen zurückweichen und zuschanden werden, die mir mein Unglück gönnen. 16 Sie sollen in ihrer Schande erschrecken, die über mich schreien: Da, da! 17 Lass deiner sich freuen und fröhlich sein alle, die nach dir fragen; und die dein Heil lieben, lass allewege sagen: Der HERR sei hochgelobt! 18 Denn ich bin arm und elend; der Herr aber sorgt für mich. Du bist mein Helfer und Erretter; mein Gott, säume doch nicht!

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids. (Ps 3,1; Ps 41,1) 2 Beharrlich habe ich auf den HERRN geharrt, da neigte er sich zu mir und erhörte mein Schreien. (Ps 25,3; Ps 28,6; Ps 38,16; Ps 99,6; Ps 99,8; Spr 20,22; Jes 40,31; Kla 3,56; Hebr 5,7)

Ps 25,3Ps 28,6Ps 38,16Ps 99,6Ps 99,8Spr 20,22Jes 40,31Kla 3,56Hebr 5,7

3 Er zog mich aus der Grube des Verderbens, aus dem schmutzigen Schlamm, und stellte meine Füße auf einen Fels; er machte meine Schritte fest (5Mo 32,4; Ps 27,5; Ps 37,23; Ps 69,15; Jer 38,6; Jer 38,13; 1Kor 10,4)

5Mo 32,4Ps 27,5Ps 37,23Ps 69,15Jer 38,6Jer 38,131Kor 10,4

4 und gab mir ein neues Lied in meinen Mund, ein Lob für unseren Gott. Das werden viele sehen und sich fürchten und werden auf den HERRN vertrauen. (Ps 33,3; Ps 96,1; Ps 98,1) 5 Wohl dem, der sein Vertrauen auf den HERRN setzt und sich nicht zu den Aufgeblasenen wendet und zu den abtrünnigen Lügnern. (Ps 2,12; Ps 84,6; Ps 84,13; Ps 146,5)

Ps 2,12Ps 84,6Ps 84,13Ps 146,5

6 HERR, mein Gott, [wie] zahlreich sind die Wunder, die du getan hast, und deine Pläne, die du für uns gemacht hast; dir ist nichts gleich! Wollte ich sie verkündigen und davon reden — es sind zu viele, um sie aufzuzählen. (1Mo 32,10; 2Mo 15,11; 5Mo 4,34; Hi 5,9; Ps 35,10; Ps 72,18; Ps 139,17; Jes 64,3; Joh 20,30; Joh 21,25; Apg 2,22; Hebr 2,4)

1Mo 32,102Mo 15,115Mo 4,34Hi 5,9Ps 35,10Ps 72,18Ps 139,17Jes 64,3Joh 20,30Joh 21,25Apg 2,22Hebr 2,4

7 Opfer und Gaben hast du nicht gewollt; Ohren aber hast du mir bereitet; Brandopfer und Sündopfer hast du nicht verlangt. (Jes 50,4; Hos 6,6; Hebr 10,5; Hebr 10,7; Offb 2,7)

Jes 50,4Hos 6,6Hebr 10,5Hebr 10,7Offb 2,7

8 Da sprach ich: Siehe, ich komme, in der Buchrolle steht von mir geschrieben; (Lk 24,44; Joh 5,39; Joh 5,46) 9 deinen Willen zu tun, mein Gott, begehre ich, und dein Gesetz ist in meinem Herzen. (Ps 37,31; Ps 51,8; Ps 143,10; Jer 31,33; Lk 22,42; Joh 4,34; Joh 5,30; Hebr 10,7)

Ps 37,31Ps 51,8Ps 143,10Jer 31,33Lk 22,42Joh 4,34Joh 5,30Hebr 10,7

10 Ich habe Gerechtigkeit als frohe Botschaft verkündigt in der großen Gemeinde; siehe, ich will meine Lippen nicht verschließen, HERR, das weißt du! (Lk 24,19; Joh 18,20; Apg 20,27) 11 Deine Gerechtigkeit verbarg ich nicht in meinem Herzen, ich redete von deiner Wahrheit und von deinem Heil; deine Gnade und Wahrheit verschwieg ich nicht vor der großen Gemeinde. (Joh 1,17; Röm 15,8) 12 Du, HERR, wollest dein Herz nicht vor mir verschließen; lass deine Gnade und deine Wahrheit mich allezeit behüten! (Ps 61,8; Ps 89,25; Spr 3,3; Mt 5,7; Joh 1,14; Joh 1,17; Jak 2,13)

Ps 61,8Ps 89,25Spr 3,3Mt 5,7Joh 1,14Joh 1,17Jak 2,13

13 Denn Übel ohne Zahl haben mich umringt, meine Verschuldungen haben mich ergriffen; ich kann sie nicht überschauen; sie sind zahlreicher als die Haare meines Hauptes, und mein Mut hat mich verlassen. (Ps 38,5) 14 HERR, lass es dir gefallen, mich zu retten; HERR, eile mir zu Hilfe! (Ps 70,2) 15 Es sollen sich alle schämen und schamrot werden, die mir nach dem Leben trachten, um es wegzuraffen; es sollen zurückweichen und zuschanden werden, die mein Unglück suchen! (Ps 35,4; Ps 35,26; Jes 41,11) 16 Erstarren sollen wegen ihrer eigenen Schmach, die zu mir sagen: »Haha, haha«! (Ps 35,21; Ps 70,4; Hes 25,3; Hes 26,2)

Ps 35,21Ps 70,4Hes 25,3Hes 26,2

17 Es sollen fröhlich sein und sich freuen in dir alle, die dich suchen; die dein Heil lieben, sollen allezeit sagen: »Der HERR ist groß!« (Ps 69,7; Ps 69,33; Jes 25,9; Kla 3,25; Lk 2,29; Offb 12,10)

Ps 69,7Ps 69,33Jes 25,9Kla 3,25Lk 2,29Offb 12,10

18 Bin ich auch elend und arm — für mich sorgt der Herr. Du bist meine Hilfe und mein Retter; mein Gott, säume nicht! (2Chr 14,10; Ps 19,15; Ps 69,30; Spr 23,11; Jes 33,2; Jes 41,14; Mt 6,25; Hebr 10,37; 1Petr 5,7; Offb 22,20)

2Chr 14,10Ps 19,15Ps 69,30Spr 23,11Jes 33,2Jes 41,14Mt 6,25Hebr 10,371Petr 5,7Offb 22,20

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ، مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ

1 انْتَظَرْتُ الرَّبَّ صَابِراً، فَالْتَفَتَ إِلَيَّ وَسَمِعَ صُرَاخَ اسْتِغَاثَتِي، 2 وَانْتَشَلَنِي مِنْ هُوَّةِ الْهَلاكِ، مِنْ طِينِ الْمُسْتَنْقَعِ. وَأَوْقَفَ قَدَمَيَّ عَلَى أَرْضٍ صَخْرِيَّةٍ، فَصِرْتُ أَمْشِي بِخُطُوَاتٍ ثَابِتَةٍ. 3 وَضَعَ فِي فَمِي تَرْنِيمَةً جَدِيدَةً، قَصِيدَةَ تَسْبِيحٍ لإِلَهِنَا. يَرَى ذَلِكَ كَثِيرُونَ فَيَخَافُونَ الرَّبَّ. 4 طُوبَى لِرَجُلٍ وَضَعَ فِي الرَّبِّ ثِقَتَهُ، وَلَمْ يَلْتَفِتْ إِلَى الْمُتَكَبِّرِينَ وَالْمُنْحَرِفِينَ إِلَى الْكَذِبِ. 5 أَيُّهَا الرَّبُّ إِلَهِي، مَا أَكْثَرَ أَعْمَالَكَ الْعَجِيبَةَ! إِنْ تَحَدَّثْتُ عَنْ خُطَطِكَ الرَّائِعَةِ لَنَا فَلَنْ أَقْدِرَ أَنْ أُحْصِيَهَا. زَادَتْ عَنْ أَنْ تُعَدَّ. 6 لَمْ تُرِدْ أَوْ تَطْلُبْ ذَبَائِحَ وَمُحْرَقَاتٍ عَنِ الْخَطِيئَةِ، لَكِنَّكَ وَهَبْتَنِي أُذُنَيْنِ مُصْغِيَتَيْنِ مُطِيعَتَيْنِ. 7 عِنْدَئِذٍ قُلْتُ: «هَا أَنَا أَجِيءُ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ عَنِّي فِي دَرْجِ الْكِتَابِ: 8 إِنَّ مَسَرَّتِي أَنْ أَعْمَلَ مَشِيئَتَكَ الصَّالِحَةَ يَا إِلَهِي، وَشَرِيعَتُكَ فِي صَمِيمِ قَلْبِي. 9 أَعْلَنْتُ بِرَّكَ وَسَطَ جَمَاعَةِ شَعْبِكَ الْعَظِيمِ، وَأَنْتَ يَا رَبُّ عَلِمْتَ أَنَّنِي لَمْ أُلْجِمْ شَفَتَيَّ. 10 لَمْ أُخْفِ بِرَّكَ دَاخِلَ قَلْبِي، بَلْ أَعْلَنْتُ أَمَانَتَكَ وَخَلاصَكَ. لَمْ أَكْتُمْ رَحْمَتَكَ وَحَقَّكَ عَنْ جَمَاعَةِ شَعْبِكَ الْعَظِيمِ». 11 فَأَنْتَ يَا رَبُّ لَنْ تَمْنَعَ مَرَاحِمَكَ عَنِّي. تَنْصُرُنِي دَائِماً رَحْمَتُكَ وَحَقُّكَ. 12 إِنَّ شُرُوراً لَا تُحْصَى قَدْ أَحَاطَتْ بِي، وَآثَامِي قَدْ أَطْبَقَتْ عَلَيَّ فَأَعْمَتْنِي لأَنَّهَا أَكْثَرُ مِنْ شَعْرِ رَأْسِي، وَقَلْبِي قَدْ خَذَلَنِي. 13 يَا رَبُّ، ارْتَضِ أَنْ تُنَجِّيَنِي. أَسْرِعْ يَا رَبُّ لإِغَاثَتِي. 14 لِيَخْزَ وَلْيَخْجَلْ مَعاً الَّذِينَ يَسْعَوْنَ إِلَى قَتْلِي. لِيُدْبِرْ وَلْيَخْزَ الْمَسْرُورُونَ بِأَذِيَّتِي. 15 لِيَذْهَلْ خِزْياً السَّاخِرُونَ مِنِّي. 16 وَلْيَفْرَحْ وَيَبْتَهِجْ بِكَ جَمِيعُ طَالِبِيكَ، وَلْيَقُلْ كُلَّ حِينٍ مُحبُّو خَلاصِكَ: «يَتَعَظَّمُ الرَّبُّ». 17 أَمَّا أَنَا فَمِسْكِينٌ وَبَائِسٌ. الرَّبُّ يَهْتَمُّ بِي. عَوْنِي وَمُنْقِذِي أَنْتَ. فَلَا تَتَوَانَ يَا إِلَهِي.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

سرود پرستشی

1 با صبر و شكيبايی انتظار خداوند را كشيدم، و او به سوی من توجه نمود و فريادم را شنيد. 2 او مرا از چاه هلاكت و از گل لجن بيرون كشيد و در بالای صخره گذاشت و جای پايم را محكم ساخت. 3 او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستايش خدايمان! بسياری چون اين را بينند خواهند ترسيد و بر خداوند توكل خواهند كرد. 4 چه خوشبختند كسانی كه بر خداوند توكل دارند و از اشخاص متكبر و خدايان دروغين پيروی نمیكنند. 5 ای خداوند، خدای ما، تو كارهای شگفتانگيز بسياری برای ما انجام دادهای و پيوسته به فكر ما بودهای؛ تو بینظيری! كارهای شگفتانگيز تو چنان زيادند كه زبانم از بيان آنها قاصر است. 6 تو از من قربانی و هديه نطلبيدی؛ از من نخواستی كه برای پاک شدن گناهم حيوانی ذبح كنم؛ بلكه گوشهايم را باز كردی تا سخنان تو را بشنوم و اطاعت كنم. 7 آنگاه گفتم: «آمادهام تا دستورات تو را كه در كتاب شريعت دربارهٔ من نوشته شده انجام دهم. 8 ای خدای من، چقدر دوست دارم خواست تو را بجا آورم! دستورات تو را در دل خود حفظ میكنم.» 9-10 در اجتماع بزرگ قوم تو بشارت دادهام كه تو ما را نجات میدهی! ای خداوند، تو میدانی كه من اين خبر خوش را برای خود نگه نداشتهام و در دادن اين مژده كوتاهی نكردهام. آری، در اجتماع بزرگ قوم تو پيوسته از رحمت و راستی تو سخن گفتهام. 11 ای خداوند، لطف و محبت خود را از من دريغ مدار. رحمت و صداقت تو همواره مرا حفظ كند.

دعا برای كمک

12 بلايای بیشماری مرا احاطه كرده و گناهان زيادم بر من سنگينی میكند به طوری كه نمیتوانم سرم را بلند كنم. در دل خود آرامش ندارم. 13 ای خداوند، رحم كن و مرا از اين وضعيت نجات ده! به كمک من بشتاب! 14 بگذار خجل و سرافكنده شوند آنانی كه قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند كسانی كه به دشمنی با من برخاستهاند؛ 15 خوار و پريشان شوند آنانی كه مرا تحقير و مسخره میكنند. 16 اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی كه نجات تو را دوست دارند پيوسته بگويند كه خداوند بزرگ است! 17 من فقير و درماندهام، اما خداوند برای من فكر میكند. ای خداوند من، تو مددكار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخير نكن.