2.Chronik 19 | Lutherbibel 2017

Lutherbibel 2017

1 Joschafat aber, der König von Juda, kam wieder heim mit Frieden nach Jerusalem. 2 Und es ging ihm der Seher Jehu, der Sohn Hananis, entgegen und sprach zum König Joschafat: Sollst du so dem Gottlosen helfen und die lieben, die den HERRN hassen? Darum kommt über dich der Zorn vom HERRN. 3 Etwas Gutes ist aber doch an dir gefunden, dass du die Ascheren aus dem Lande ausgetilgt und dein Herz darauf gerichtet hast, Gott zu suchen. (2Chr 17,3; 2Chr 17,6)

Joschafat ordnet die Rechtsprechung

4 Und Joschafat blieb in Jerusalem. Und er zog wieder im Volk umher von Beerscheba an bis auf das Gebirge Ephraim und brachte sie zurück zu dem HERRN, dem Gott ihrer Väter. 5 Und er bestellte Richter im Lande in allen festen Städten Judas, Stadt für Stadt, 6 und sprach zu den Richtern: Seht zu, was ihr tut! Denn ihr haltet Gericht nicht für Menschen, sondern für den HERRN, und er ist mit euch, wenn ihr Recht sprecht. (5Mo 1,17) 7 Darum lasst die Furcht des HERRN bei euch sein, haltet und tut das Recht; denn bei dem HERRN, unserm Gott, ist kein Unrecht noch Ansehen der Person noch Annehmen von Geschenken. (2Mo 18,21; 5Mo 10,17; Röm 2,11) 8 Auch bestellte Joschafat in Jerusalem einige aus den Leviten und Priestern und von den Häuptern der Sippen Israels für das Gericht des HERRN und für die Streitsachen der Einwohner Jerusalems. (5Mo 17,8; 5Mo 19,17) 9 Ihnen gebot er und sprach: Tut also in der Furcht des HERRN, in Treue und mit ganzem Herzen! 10 In allen Streitsachen, die vor euch kommen von euren Brüdern, die in ihren Städten wohnen, zwischen Blut und Blut, zwischen Gesetz und Gebot, zwischen Satzungen und Rechten, sollt ihr sie unterrichten, dass sie sich nicht am HERRN verschulden und ein Zorn über euch und eure Brüder komme. Tut also, so werdet ihr euch nicht verschulden. 11 Siehe, der Hohepriester Amarja ist über euch bestellt in allen Sachen des HERRN und Sebadja, der Sohn Jischmaels, der Vorsteher im Hause Juda, in allen Sachen des Königs; und als Amtleute habt ihr die Leviten bei euch. Geht unverzagt ans Werk, und der HERR wird mit dem Guten sein.

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

Josaphat wird getadelt und ordnet die Rechtspflege in Juda

1 Aber Josaphat, der König von Juda, kehrte in Frieden heim nach Jerusalem. (2Chr 18,31) 2 Und Jehu, der Sohn Hananis, der Seher, ging hinaus, ihm entgegen, und sprach zum König Josaphat: »Solltest du so dem Gottlosen helfen und die lieben, welche den HERRN hassen? Deswegen ist Zorn auf dir vonseiten des HERRN! (1Kön 16,1; 1Kön 16,7; 2Chr 18,3; Ps 97,10; Ps 101,4; Ps 139,21)

1Kön 16,11Kön 16,72Chr 18,3Ps 97,10Ps 101,4Ps 139,21

3 Dennoch ist etwas Gutes an dir gefunden worden, weil du die Aschera-Standbilder aus dem Land ausgerottet und dein Herz darauf gerichtet hast, Gott zu suchen.« (2Chr 12,12; 2Chr 12,14; 2Chr 17,3; 2Chr 30,18)

2Chr 12,122Chr 12,142Chr 17,32Chr 30,18

4 Danach blieb Josaphat in Jerusalem; dann ging er wieder aus unter das Volk, von Beerscheba bis zum Bergland von Ephraim, und führte sie zu dem HERRN, dem Gott ihrer Väter, zurück. (2Chr 15,9; Spr 11,30; Dan 12,3) 5 Und er bestimmte Richter im Land, in allen festen Städten Judas, Stadt für Stadt. (5Mo 16,18) 6 Und er sprach zu den Richtern: Habt acht, was ihr tut! Denn ihr haltet das Gericht nicht für Menschen, sondern für den HERRN, und er ist mit euch beim Urteilsspruch. (5Mo 1,17; Ps 82,1; Pred 5,7; Kol 3,23)

5Mo 1,17Ps 82,1Pred 5,7Kol 3,23

7 So sei denn der Schrecken des HERRN über euch; nehmt euch in acht, was ihr tut! Denn bei dem HERRN, unserem Gott, gibt es weder Unrecht noch Ansehen der Person noch Bestechlichkeit. (1Mo 18,25; 2Mo 18,21; 5Mo 10,17; 5Mo 32,4; Spr 1,7; Jes 11,3; Lk 18,2; Röm 2,11; Röm 9,14; Gal 2,6; 1Petr 1,17)

1Mo 18,252Mo 18,215Mo 10,175Mo 32,4Spr 1,7Jes 11,3Lk 18,2Röm 2,11Röm 9,14Gal 2,61Petr 1,17

8 Auch in Jerusalem bestimmte Josaphat etliche von den Leviten und Priestern und Familienhäuptern Israels für das Gericht des HERRN und für die Rechtshändel, als sie wieder nach Jerusalem gekommen waren. (5Mo 17,8; 1Chr 26,29) 9 Und er gebot ihnen und sprach: So sollt ihr handeln in der Furcht des HERRN, in Wahrheit und mit ungeteiltem Herzen: (2Sam 23,3; 2Chr 16,9; Spr 11,3; Spr 11,20; 1Kor 4,2)

2Sam 23,32Chr 16,9Spr 11,3Spr 11,201Kor 4,2

10 In jedem Rechtsstreit, der vor euch gebracht wird vonseiten eurer Brüder, die in ihren Städten wohnen, sei es zwischen Blut[tat] und Blut[tat] oder zwischen Gesetz und Gebot, Satzungen und Rechten, sollt ihr sie verwarnen, damit sie sich nicht an dem HERRN versündigen und sein Zorn nicht über euch und eure Brüder komme. So sollt ihr handeln, damit ihr euch nicht schuldig macht! (4Mo 17,11; 5Mo 21,5; 2Chr 28,13; 2Chr 32,25; 2Chr 34,21; Hes 3,18; Mal 2,7)

4Mo 17,115Mo 21,52Chr 28,132Chr 32,252Chr 34,21Hes 3,18Mal 2,7

11 Und siehe, Amarja, der oberste Priester, ist über euch gesetzt für alle Angelegenheiten des HERRN; Sebadja aber, der Sohn Ismaels, der Fürst des Hauses Juda, für alle Angelegenheiten des Königs, und als Vorsteher stehen euch die Leviten zur Verfügung. Seid stark und handelt! Der HERR aber sei mit dem Rechtschaffenen! (Jos 1,7; Jos 1,9; 2Sam 10,12; 1Chr 26,30; 1Kor 16,13; Eph 6,10; 3Joh 1,11)

Jos 1,7Jos 1,92Sam 10,121Chr 26,301Kor 16,13Eph 6,103Joh 1,11

الكتاب المقدس

von Biblica

1 وَرَجَعَ يَهُوشَافَاطُ بِسَلامٍ إِلَى قَصْرِهِ فِي أُورُشَلِيمَ، 2 فَخَرَجَ النَّبِيُّ يَاهُو بْنُ حَنَانِي لِلِقَائِهِ وَقَالَ لِلْمَلِكِ يَهُوشَافَاطَ: «أَتُعِينُ الشِّرِّيرَ وَتُحِبُّ مُبْغِضِي الرَّبِّ؟ لِذَلِكَ يَحُلُّ عَلَيْكَ غَضَبُ الرَّبِّ. 3 وَلِكَنَّ فِيكَ أُمُوراً صَالِحَةً، فَقَدِ اسْتَأْصَلْتَ تَمَاثِيلَ عَشْتَارُوثَ مِنَ الأَرْضِ، وَأَعْدَدْتَ قَلْبَكَ لِطَلَبِ اللهِ».

يهوشافاط يعين قضاة

4 وَمَكَثَ يَهُوشَافَاطُ فِي أُورُشَلِيمَ، ثُمَّ شَرَعَ يَتَجَوَّلُ بَيْنَ الشَّعْبِ مِنْ بِئْرِ سَبْعَ إِلَى جَبَلِ أَفْرَايِمَ، وَرَدَّهُمْ إِلَى عِبَادَةِ الرَّبِّ إِلَهِ آبَائِهِمْ. 5 وَعَيَّنَ قُضَاةً فِي كُلِّ مُدُنِ يَهُوذَا الْمُحَصَّنَةِ. 6 وَقَالَ لَهُمْ: «تَوَخَّوْا الْحِيطَةَ فِي كُلِّ حُكْمٍ تُصْدِرُونَهُ، لأَنَّكُمْ لَا تَقْضُونَ لِلإِنْسَانِ بَلْ لِلرَّبِّ الْحَاضِرِ مَعَكُمْ دَائِماً عِنْدَ إِصْدَارِ أَحْكَامِكُمْ. 7 وَلْتَكُنْ هَيْبَةُ الرَّبِّ عَلَيْكُمْ. فَاحْرِصُوا عَلَى إِقَامَةِ الْعَدْلِ لأَنَّهُ لَيْسَ عِنْدَ الرَّبِّ إِلَهِنَا ظُلْمٌ وَلا مُحَابَاةٌ وَلا رِشْوَةٌ». 8 كَذَلِكَ عَيَّنَ يَهُوشَافَاطُ فِي أُورُشَلِيمَ قُضَاةً لِلرَّبِّ مِنَ اللّاوِيِّينَ وَالْكَهَنَةِ وَرُؤَسَاءِ بُيُوتَاتِ الشَّعْبِ لِفَضِّ النِّزَاعَاتِ. وَكَانَ مَقَرُّ إِقَامَتِهِمْ فِي أُورُشَلِيمَ، 9 وَأَوْصَاهُمْ قَائِلاً: «اقْضُوا بِتَقْوَى الرَّبِّ بِأَمَانَةٍ وَقَلْبٍ خَالِصِ النِّيَّةِ. 10 وَعَلَيْكُمْ فِي كُلِّ دَعْوَى يَرْفَعُهَا إِلَيْكُمْ إِخْوَتُكُمُ الْمُقِيمُونَ فِي مُدُنِهِمْ، تَتَعَلَّقُ بِقَضِيَّةِ قَتْلٍ، أَوْ بَيْنَ شَرِيعَةٍ وَوَصِيَّةٍ لَهَا مَسَاسٌ بِالْفَرَائِضِ وَالأَحْكَامِ، أَنْ تُحَذِّرُوهُمْ لِئَلّا يَأْثَمُوا إِلَى الرَّبِّ فَيَحُلَّ عَلَيْكُمْ وَعَلَى إِخْوَتِكُمْ غَضَبُهُ. افْعَلُوا هَذَا وَتَفَادَوْا الإِثْمَ. 11 وَقَدْ خَوَّلْتُ أَمَرْيَا رَئِيسَ الكَهَنَةِ سُلْطَةَ الْفَصْلِ فِي كُلِّ الأُمُورِ الْمُتَعَلِّقَةِ بِالشُّؤُونِ الدِّينِيَّةِ، كَمَا فَوَّضْتُ إِلَى زَبَدْيَا بْنِ يَشْمَعِيئِيلَ رَئِيسِ يَهُوذَا أَمْرَ الشُّؤُونِ الْمَدَنِيَّةِ (شُّؤُونِ الْمَلِكِ). أَمَّا اللّاوِيُّونَ فَيَتَوَلَّوْنَ الإِشْرَافَ عَلَى تَنْفِيذِ الأَحْكَامِ، فَتَصَرَّفُوا بِحَزْمٍ وَقُوَّةٍ وَلْيَكُنِ الرَّبُّ مَعَ الصَّالِحِ».

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

يک نبی، يهوشافاط را سرزنش میكند

1 وقتی يهوشافاط، پادشاه يهودا به سلامت به كاخ خود در اورشليم برگشت، 2 ييهوی نبی (پسر حنانی) به سراغ او رفت و گفت: «آيا كمک به بدكاران و دوستی با دشمنان خداوند كار درستی است؟ به دلیل كاری كه كردهای، مورد غضب خداوند قرار گرفتهای. 3 البته كارهای خوبی نيز انجام دادهای؛ تو بتهای شرمآور اشيره را از اين سرزمين برانداختی و سعی كردهای از خدا پيروی كنی.»

اصلاحات يهوشافاط

4 يهوشافاط مدتی در اورشليم ماند. سپس بار ديگر از بئرشبع تا كوهستان افرايم به ميان قوم خود رفت و آنان را به سوی خداوند، خدای اجدادشان برگرداند. 5 او در تمام شهرهای حصاردار يهودا قضات گماشت 6 و به آنها چنين دستور داد: «مواظب رفتار خود باشيد، چون شما از جانب خداوند قاضی تعيين شدهايد، نه از جانب انسان. موقع داوری و صدور حكم، خداوند با شما خواهد بود. 7 از خداوند بترسيد و كارتان را درست انجام دهيد، زيرا بیانصافی و طرفداری و رشوه گرفتن در كار خداوند، خدای ما نيست.» 8 يهوشافاط در اورشليم از لاويان و كاهنان و سران طايفهها نيز قضاتی تعيين كرد. 9 دستوراتی كه او به آنها داد چنين بود: «شما بايد هميشه با خداترسی و با صداقت رفتار كنيد. 10 هرگاه قضات شهرهای ديگر قضيهای را به شما ارجاع كنند، خواه قضيهای مربوط به قتل باشد يا تخلف از احكام و قوانين، شما موظف هستيد ايشان را در تشخيص جرم كمک نماييد تا حكم را درست صادر كنند، اگر نه خشم خداوند بر شما و آنها افروخته خواهد شد. پس طوری رفتار كنيد كه قصوری از شما سر نزند. 11 امريا، كاهن اعظم، بالاترين مرجع در مورد مسايل مذهبی و زبديا (پسر اسماعيل)، استاندار يهودا، بالاترين مرجع در امور مملكتی خواهند بود و لاويان نيز همراه شما خدمت خواهند كرد. وظايف خود را انجام دهيد و از كسی نترسيد. خداوند پشتيبان كسانی است كه به راستی عمل میكنند.»