Psalm 35 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

Gebet um Errettung von Feinden

1 Von David. HERR, führe meine Sache gegen meine Widersacher, bekämpfe, die mich bekämpfen! 2 Ergreife Schild und Panzer und mache dich auf, mir zu helfen! 3 Zücke Speer und Lanze wider meine Verfolger! Sprich zu mir: Ich bin deine Hilfe! 4 Es sollen sich schämen und zum Spott werden, die mir nach dem Leben trachten; es sollen zurückweichen und zuschanden werden, die mein Unglück wollen. 5 Sie sollen werden wie Spreu vor dem Winde, und der Engel des HERRN stoße sie weg. 6 Ihr Weg soll finster und schlüpfrig werden, und der Engel des HERRN verfolge sie. 7 Denn ohne Grund haben sie mir ihr Netz gestellt, ohne Grund mir eine Grube gegraben. 8 Unversehens soll ihn Unheil überfallen; / sein Netz, das er gestellt hat, fange ihn selber, zum eigenen Unheil stürze er hinein. 9 Aber meine Seele soll sich freuen des HERRN und fröhlich sein über seine Hilfe. 10 Alle meine Gebeine sollen sagen: HERR, wer ist dir gleich? Der du den Elenden rettest / vor dem, der ihm zu stark ist, und den Elenden und Armen vor seinem Räuber. 11 Ruchlose Zeugen treten auf; sie werfen mir vor, wovon ich nichts weiß. 12 Sie vergelten mir Gutes mit Bösem, einsam bin ich und verlassen^[1]. 13 Ich aber zog einen Sack an, wenn sie krank waren, / quälte mich mit Fasten und betete mit gesenktem Haupt, (Hi 31,29) 14 als wären sie mir Freund und Bruder. So ging ich einher, wie einer Leid trägt über seine Mutter, so beugte ich mich in Trauer. (Röm 12,15) 15 Sie aber freuen sich, wenn ich wanke, und rotten sich zusammen; sie rotten sich heimlich zum Schlag wider mich, sie schmähen und hören nicht auf. 16 Sie lästern und spotten immerfort und knirschen mit ihren Zähnen wider mich. 17 Herr, wie lange willst du zusehen? Errette doch mein Leben vor ihrem Wüten, mein einziges Gut vor den jungen Löwen! 18 Ich will dir danken in großer Gemeinde; unter vielem Volk will ich dich rühmen. 19 Lass sich nicht über mich freuen, die mir zu Unrecht feind sind, noch mit den Augen spotten, die mich ohne Grund hassen! (Ps 25,19; Ps 69,5) 20 Denn sie reden nicht, was dem Frieden dient, und ersinnen falsche Anklagen wider die Stillen im Lande. 21 Sie sperren das Maul weit auf wider mich und sprechen: »Da, da, wir sehen’s mit eigenen Augen!« 22 HERR, du hast es gesehen, schweige nicht; HERR, sei nicht ferne von mir! 23 Wach auf, werde wach für mein Recht und meine Sache, mein Gott und Herr! 24 HERR, mein Gott, schaffe mir Recht nach deiner Gerechtigkeit, dass sie sich nicht über mich freuen. 25 Lass sie nicht sagen in ihrem Herzen: »Da! Das wollten wir.« Lass sie nicht sagen: »Wir haben ihn verschlungen.« 26 Sie sollen sich schämen und zuschanden werden, alle, die sich meines Unglücks freuen; sie sollen in Schmach und Schande sich kleiden, die sich wider mich rühmen. 27 Jubeln und freuen sollen sich, die Gefallen haben an meiner Gerechtigkeit, und immer sagen: Der HERR sei hochgelobt, der seinem Knecht so wohl will! 28 Und meine Zunge soll reden von deiner Gerechtigkeit und dich täglich preisen.

الكتاب المقدس

لِدَاوُدَ

1 يَا رَبُّ كُنْ خَصْماً لِمَنْ يُخَاصِمُونَنِي، وَحَارِبِ الَّذِينَ يُحَارِبُونَنِي. 2 تَقَلَّدِ التُّرْسَ وَالدِّرْعَ وَهُبَّ لِنَجْدَتِي. 3 جَرِّدْ رُمْحاً وَتَصَدَّ لِمُطَارِدِيَّ، وَقُلْ لِنَفْسِي: خَلاصُكِ أَنَا. 4 لِيَخْزَ وَلْيَخْجَلِ السَّاعُونَ إِلَى قَتْلِي. لِيَنْهَزِمْ وَيَخْجَلِ الْمُتَوَاطِئُونَ عَلَى أَذِيَّتِي. 5 لِيَكُونُوا مِثْلَ ذَرَّاتِ التِّبْنِ فِي مَهَبِّ الرِّيحِ. وَلْيَدْحَرْهُمْ مَلاكُ الرَّبِّ. 6 لِتَكُنْ طَرِيقُهُمْ مُظْلِمَةً وَزَلِقَةً، وَلْيَتَعَقَّبْهُمْ مَلاكُ الرَّبِّ. 7 فَإِنَّهُمْ مِنْ غَيْرِ سَبَبٍ أَخْفَوْا لِي شَبَكَةً فَوْقَ الْهُوَّةِ، وَمِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ حَفَرُوا لِي حُفْرَةً. 8 لِيُطْبِقِ الْهَلاكُ فَجْأَةً عَلَى عَدُوِّي، وَلْتُمْسِكْ بِهِ الشَّبَكَةُ الَّتِي أَخْفَاهَا، فَيَهْلِكَ فِيهَا. 9 أَمَّا نَفْسِي فَتَفْرَحُ بِالرَّبِّ وَتَبْتَهِجُ بِخَلاصِهِ. 10 جَمِيعُ عِظَامِي تَقُولُ: يَا رَبُّ مَنْ مِثْلُكَ، المُخَلِّصُ الْمِسْكِينَ مِمَّنْ هُوَ أَقْوَى مِنْهُ وَمُنْقِذُ الْفَقِيرِ وَالْبَائِسِ مِنْ يَدِ نَاهِبِهِ؟ 11 يَقُومُ عَلَيَّ شُهُودُ زُورٍ يَتَّهِمُونَنِي ظُلْماً بِمَا لَا أَعْلَمُ. 12 يُجَازُونَنِي عَنِ الْخَيْرِ شَرّاً إِتْعَاساً لِنَفْسِي. 13 أَمَّا أَنَا فَقَدْ لَبِسْتُ الْمِسْحَ حُزْناً عَلَى مَرَضِهِمْ، وَأَذْلَلْتُ نَفْسِي بِالصَّوْمِ، وَلَكِنَّ صَلاتِي كَانَتْ تَرْتَدُّ إِلَى صَدْرِي مِنْ غَيْرِ اسْتِجَابَةٍ. 14 لَقَدْ عَامَلْتُ كُلًّا مِنْهُمْ كَأَنَّهُ صَدِيقِي وَأَخِي، وَأَطْرَقْتُ حُزْناً كَمَنْ يَنْدُبُ أُمَّهُ. 15 وَأَمَّا هُمْ فَشَمِتُوا فَرَحاً عِنْدَ سَقْطَتِي، وَتَجَمَّعُوا عَلَيَّ شَاتِمِينَ، وَشَرَعَ غُرَبَاءُ لَا أَعْرِفُهُمْ يَضْرِبُونَنِي. مَزَّقُونِي وَلَمْ يَرْتَدِعُوا. 16 كَفُجَّارٍ مَاجِنِينَ مُجْتَمِعِينَ حَوْلَ وَلِيمَةٍ حَرَّقُوا عَلَيَّ أَسْنَانَهُمْ. 17 يَا سَيِّدُ، حَتَّى مَتَى تَظَلُّ مُتَفَرِّجاً؟ نَجِّ نَفْسِي مِنْ مَهَالِكِهِمْ وَخَلِّصْ حَيَاتِي مِنْ بَيْنِ الأَشْبَالِ. 18 أَشْكُرُكَ فِي جَمَاعَةِ الْعَابِدِينَ، وَأَحْمَدُكَ فِي وَسَطِ حُشُودٍ كَثِيرَةٍ. 19 لَا يَشْمَتْ بِي أَعْدَائِي بِحُجَّةٍ بَاطِلَةٍ، وَلَا يَتَغَامَزْ مُبْغِضِيَّ عَلَيَّ، بِغَيْرِ عِلَّةٍ. 20 فَإِنَّهُمْ لَا يَتَكَلَّمُونَ بِالسَّلامِ، وَلَكِنَّهُمْ يَتَآمَرُونَ بِمَكْرٍ لِلإِيقَاعِ بِالْمُسَالِمِينَ السَّاكِنِينَ فِي الأَرْضِ. 21 فَغَرُوا علَيَّ أَفْوَاهَهُمْ عَلَى وِسْعِهَا، وَقَالُوا: «هَهْ! هَهْ! قَدْ رَأَيْنَا بِأَعْيُنِنَا (مَا فَعَلْتَ).» 22 قَدْ رَأَيْتَ يَا رَبُّ ذَلِكَ. لَا تَسْكُتْ وَلَا تَبْتَعِدْ عَنِّي. 23 انْهَضْ يَا إِلَهِي وَسَيِّدِي وَاسْتَيْقِظْ لإِحْقَاقِ حَقِّي وَإِنْصَافِ دَعْوَايَ. 24 احْكُمْ بِبَرَاءَتِي يَا رَبُّ يَا إِلَهِي حَسَبَ عَدْلِكَ، وَلَا تَدَعْهُمْ يَشْمَتُونَ بِي. 25 لِئَلّا يَقُولُوا فِي أَنْفُسِهِمْ: «هَهْ! قَدْ ظَفِرْنَا بِهِ» أَوْ يَقُولُوا: «قَدِ ابْتَلَعْنَاهُ!» 26 لِيَخْزَ وَيَخْجَلْ جَمِيعُ الشَّامِتِينَ بِي فِي مُصِيبَتِي. لِيَرْتَدِ الْمُتَعَظِّمُونَ عَلَيَّ لِبَاسَ الْخِزْيِ وَالْعَارِ. 27 وَلْيَهْتِفِ الْمَسْرُورُونَ بِبِرِّي بِهُتَافِ الْفَرَحِ وَالابْتِهَاجِ، قَائِلِينَ فِي كُلِّ حِينٍ: «لِيَتَمَجَّدِ الرَّبُّ الَّذِي يَبْتَهِجُ بِنَجَاحِ عَبْدِهِ». 28 فَيُذِيعَ لِسَانِي عَدْلَكَ، وَيَتَرَنَّمَ بِحَمْدِكَ النَّهَارَ كُلَّهُ.

New International Version

Of David.

1 Contend, Lord, with those who contend with me; fight against those who fight against me. 2 Take up shield and armour; arise and come to my aid. 3 Brandish spear and javelin^[1] against those who pursue me. Say to me, ‘I am your salvation.’ 4 May those who seek my life be disgraced and put to shame; may those who plot my ruin be turned back in dismay. 5 May they be like chaff before the wind, with the angel of the Lord driving them away; 6 may their path be dark and slippery, with the angel of the Lord pursuing them. 7 Since they hid their net for me without cause and without cause dug a pit for me, 8 may ruin overtake them by surprise – may the net they hid entangle them, may they fall into the pit, to their ruin. 9 Then my soul will rejoice in the Lord and delight in his salvation. 10 My whole being will exclaim, ‘Who is like you, Lord? You rescue the poor from those too strong for them, the poor and needy from those who rob them.’ 11 Ruthless witnesses come forward; they question me on things I know nothing about. 12 They repay me evil for good and leave me like one bereaved. 13 Yet when they were ill, I put on sackcloth and humbled myself with fasting. When my prayers returned to me unanswered, 14 I went about mourning as though for my friend or brother. I bowed my head in grief as though weeping for my mother. 15 But when I stumbled, they gathered in glee; assailants gathered against me without my knowledge. They slandered me without ceasing. 16 Like the ungodly they maliciously mocked;^[2] they gnashed their teeth at me. 17 How long, Lord, will you look on? Rescue me from their ravages, my precious life from these lions. 18 I will give you thanks in the great assembly; among the throngs I will praise you. 19 Do not let those gloat over me who are my enemies without cause; do not let those who hate me without reason maliciously wink the eye. 20 They do not speak peaceably, but devise false accusations against those who live quietly in the land. 21 They sneer at me and say, ‘Aha! Aha! With our own eyes we have seen it.’ 22 Lord, you have seen this; do not be silent. Do not be far from me, Lord. 23 Awake, and rise to my defence! Contend for me, my God and Lord. 24 Vindicate me in your righteousness, Lord my God; do not let them gloat over me. 25 Do not let them think, ‘Aha, just what we wanted!’ or say, ‘We have swallowed him up.’ 26 May all who gloat over my distress be put to shame and confusion; may all who exalt themselves over me be clothed with shame and disgrace. 27 May those who delight in my vindication shout for joy and gladness; may they always say, ‘The Lord be exalted, who delights in the well-being of his servant.’ 28 My tongue will proclaim your righteousness, your praises all day long.

Священное Писание, Восточный перевод

1 Дирижёру хора. Песнь Давуда, раба Вечного. 2 Грех побуждает нечестивого из глубин его сердца; он не боится Всевышнего. 3 Льстит он себе в своих же глазах, что ищет порок свой, чтобы возненавидеть его^[1]. 4 Слова его уст полны беззакония и обмана; он отрёкся от мудрости и не делает добра. 5 Даже на ложе своём замышляет он беззаконие. Он встал на недобрый путь и не отвергает зла. 6 Вечный, милость Твоя до небес, до облаков Твоя верность! 7 Праведность Твоя велика, как горы, Твоя справедливость глубока, как бездна! Вечный, Ты хранишь человека и зверя! 8 Милость Твоя, Всевышний, драгоценна! В тени Твоих крыл укрываются смертные. 9 Пируют они от щедрот Твоего дома; из реки отрад Твоих Ты их поишь. 10 Ведь у Тебя источник жизни, и жизнь наша полна света, когда Ты даёшь Свой свет. 11 Излей Свою милость на знающих Тебя, праведность Свою – на правых сердцем. 12 Да не наступит на меня нога гордеца; да не изгонит меня рука нечестивого. 13 Посмотри, как пали беззаконники: повергнуты они и не могут подняться.

中文和合本（简体）

1 （大卫的诗。）耶和华啊，与我相争的，求你与他们相争！与我相战的，求你与他们相战！ 2 拿着大小的盾牌，起来帮助我。 3 抽出枪来，挡住那追赶我的；求你对我的灵魂说：我是拯救你的。 4 愿那寻索我命的，蒙羞受辱！愿那谋害我的，退後羞愧！ 5 愿他们像风前的糠，有耶和华的使者赶逐他们。 6 愿他们的道路又暗又滑，有耶和华的使者追赶他们。 7 因他们无故地为我暗设网罗，无故地挖坑，要害我的性命。 8 愿灾祸忽然临到他身上！愿他暗设的网缠住自己！愿他落在其中遭灾祸！ 9 我的心必靠耶和华快乐，靠他的救恩高兴。 10 我的骨头都要说：耶和华啊，谁能像你救护困苦人脱离那比他强壮的，救护困苦穷乏人脱离那抢夺他的？ 11 凶恶的见证人起来，盘问我所不知道的事。 12 他们向我以恶报善，使我的灵魂孤苦。 13 至於我，当他们有病的时候，我便穿麻衣，禁食，刻苦己心；我所求的都归到自己的怀中。 14 我这样行，好像他是我的朋友，我的弟兄；我屈身悲哀，如同人为母亲哀痛。 15 我在患难中，他们却欢喜，大家聚集。我所不认识的那些下流人聚集攻击我；他们不住地把我撕裂。 16 他们如同席上好嬉笑的狂妄人向我咬牙。 17 主啊，你看着不理要到几时呢？求你救我的灵魂脱离他们的残害！救我的生命（生命：原文是独一者）脱离少壮狮子！ 18 我在大会中要称谢你，在众民中要赞美你。 19 求你不容那无理与我为仇的向我夸耀！不容那无故恨我的向我挤眼！ 20 因为他们不说和平话，倒想出诡诈的言语害地上的安静人。 21 他们大大张口攻击我，说：阿哈，阿哈，我们的眼已经看见了！ 22 耶和华啊，你已经看见了，求你不要闭口！主啊，求你不要远离我！ 23 我的　神我的主啊，求你奋兴醒起，判清我的事，伸明我的冤！ 24 耶和华 ─ 我的　神啊，求你按你的公义判断我，不容他们向我夸耀！ 25 不容他们心里说：阿哈，遂我们的心愿了！不容他们说：我们已经把他吞了！ 26 愿那喜欢我遭难的一同抱愧蒙羞！愿那向我妄自尊大的披惭愧，蒙羞辱！ 27 愿那喜悦我冤屈得伸的（冤屈得伸：原文是公义）欢呼快乐；愿他们常说：当尊耶和华为大！耶和华喜悦他的仆人平安。 28 我的舌头要终日论说你的公义，时常赞美你。