Psalm 31 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

In Gottes Händen geborgen

1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. 2 HERR, auf dich traue ich, / lass mich nimmermehr zuschanden werden, errette mich durch deine Gerechtigkeit! 3 Neige deine Ohren zu mir, hilf mir eilends! Sei mir ein starker Fels und eine Burg, dass du mir helfest! (Ps 71,3) 4 Denn du bist mein Fels und meine Burg, und um deines Namens willen wollest du mich leiten und führen. 5 Du wollest mich aus dem Netze ziehen, / das sie mir heimlich stellten; denn du bist meine Stärke. 6 In deine Hände befehle ich meinen Geist; du hast mich erlöst, HERR, du treuer Gott. (Lk 23,46) 7 Ich hasse, die sich halten an nichtige Götzen; ich aber vertraue auf den HERRN. 8 Ich freue mich und bin fröhlich über deine Güte, dass du mein Elend ansiehst und kennst die Not meiner Seele 9 und übergibst mich nicht in die Hände des Feindes; du stellst meine Füße auf weiten Raum. 10 HERR, sei mir gnädig, denn mir ist angst! Mein Auge ist trübe geworden vor Gram, matt meine Seele und mein Leib. 11 Denn mein Leben ist hingeschwunden in Kummer und meine Jahre in Seufzen. Meine Kraft ist verfallen durch meine Missetat, und meine Gebeine sind verschmachtet. 12 Allen meinen Bedrängern bin ich ein Spott geworden, eine Last meinen Nachbarn und ein Schrecken meinen Freunden. Die mich sehen auf der Gasse, fliehen vor mir. 13 Ich bin vergessen im Herzen wie ein Toter; ich bin geworden wie ein zerbrochenes Gefäß. 14 Denn ich höre, wie viele mich verleumden: Schrecken ist um und um! Sie halten Rat miteinander über mich und trachten danach, mir das Leben zu nehmen. (Jer 20,3) 15 Ich aber, HERR, hoffe auf dich und spreche: Du bist mein Gott! 16 Meine Zeit steht in deinen Händen. Errette mich von der Hand meiner Feinde und von denen, die mich verfolgen. (Ps 139,16; Pred 3,1) 17 Lass leuchten dein Antlitz über deinem Knecht; hilf mir durch deine Güte! (4Mo 6,25; Ps 80,4) 18 HERR, lass mich nicht zuschanden werden; denn ich rufe dich an. Die Frevler sollen zuschanden werden und verstummen im Totenreich. 19 Verstummen sollen die Lügenmäuler, die da reden wider den Gerechten frech, stolz und höhnisch. 20 Wie groß ist deine Güte, HERR, die du bewahrt hast denen, die dich fürchten, und erweisest vor den Menschen denen, die auf dich trauen! 21 Du birgst sie im Schutz deines Angesichts vor den Rotten der Leute, du verbirgst sie in der Hütte vor den zänkischen Zungen. (Ps 27,5) 22 Gelobt sei der HERR; denn er hat seine wunderbare Güte mir erwiesen in einer festen Stadt. 23 Ich sprach wohl in meinem Zagen: Ich bin von deinen Augen verstoßen. Doch du hörtest die Stimme meines Flehens, als ich zu dir schrie. 24 Liebet den HERRN, alle seine Heiligen! Die Gläubigen behütet der HERR und vergilt reichlich dem, der Hochmut übt. 25 Seid getrost und unverzagt alle, die ihr des HERRN harret!

الكتاب المقدس

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ، مَزْمُورٌ لِدَاوُدَ

1 يَا رَبُّ، إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ فَلَا تَدَعْنِي أَخِيبُ مَدَى الدَّهْرِ. بِعَدْلِكَ نَجِّنِي. 2 أَدِرْ أُذُنَكَ نَحْوِي وَأَنْقِذْنِي سَرِيعاً. كُنْ لِي صَخْرَةً تَحْمِينِي وَمَعْقِلاً حَصِيناً يُخَلِّصُنِي، 3 إِذْ إِنَّكَ صَخْرَتِي وَقَلْعَتِي. وَمِنْ أَجْلِ اسْمِكَ تَقُودُنِي وَتَهْدِينِي. 4 أَطْلِقْنِي مِنَ الشَّبَكَةِ الَّتِي أَخْفَاهَا الأَشْرَارُ لِي، لأَنَّكَ أَنْتَ مَلْجَأِي. 5 فِي يَدِكَ أَسْتَوْدِعُ رُوحِي. فَدَيْتَنِي أَيُّهَا الرَّبُّ إِلَهَ الْحَقِّ. 6 لَقَدْ أَبْغَضْتُ الْمُتَعَبِّدِينَ لِلأَصْنَامِ الْبَاطِلَةِ. أَمَّا أَنَا فَعَلَى الرَّبِّ تَوَكَّلْتُ. 7 أَفْرَحُ وَأَبْتَهِجُ بِرَحْمَتِكَ لأَنَّكَ قَدْ نَظَرْتَ إِلَى مَذَلَّتِي، وَعَرَفْتَ أَلَمَ نَفْسِي الْمُبَرِّحَ. 8 لَمْ تُسَلِّمْنِي إِلَى قَبْضَةِ الْعَدُوِّ بَلْ أَوْقَفْتَنِي فِي أَرْضٍ فَسِيحَةٍ. 9 ارْحَمْنِي يَا رَبُّ فَأَنَا فِي ضِيقٍ: كَلَّتْ عَيْنَايَ غَمّاً، وَاعْتَلَّتْ نَفْسِي وَدَخِيلَتِي أَيْضاً. 10 لأَنَّ حَيَاتِي قَدْ فَنِيَتْ بِالْحُزْنِ وَسِنِي حَيَاتِي بِالتَّنَهُّدِ. خَارَتْ قُوَايَ مِنْ قَصَاصِ إِثْمِي. 11 صِرْتُ مُحْتَقَراً مِنْ كُلِّ أَعْدَائِي وَمَصْدَرَ رُعْبٍ لِجِيرَانِي. الَّذِينَ يَرَوْنَنِي فِي الشَّارِعِ يَتَهَرَّبُونَ مِنِّي. 12 صِرْتُ مَنْسِيًّا كَمَا لَوْ كُنْتُ مَيْتاً، وَأَصْبَحْتُ كَإِنَاءٍ مُحَطَّمٍ، 13 لأَنِّي سَمِعْتُ الْمَذَمَّةَ مِنْ كَثِيرِينَ، حَتَّى بَاتَ الْخَوْفُ يُطَوِّقُنِي، إذْ يَتَآمَرُونَ جَمِيعاً عَلَيَّ، عَازِمِينَ عَلَى قَتْلِي. 14 غَيْرَ أَنِّي يَا رَبُّ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَقُلْتُ: أَنْتَ إِلَهِي، 15 آجَالِي فِي يَدِكَ. نَجِّنِي مِنْ يَدِ أَعْدَائِي وَمِنْ مُطَارِدِيَّ. 16 لِيُشْرِقْ وَجْهُكَ عَلَى عَبْدِكَ وَخَلِّصْنِي بِرَحْمَتِكَ. 17 لَا تَدَعْنِي يَا رَبُّ أَخْزَى، فَإِنِّي دَعَوْتُكَ. لِيَخْزَ الأَشْرَارُ وَلْيَنْزِلُوا إِلَى هُوَّةِ الْمَوْتِ وَيَسْكُتُوا إِلَى الأَبَدِ. 18 لِتَخْرَسِ الشِّفَاهُ الْكَاذِبَةُ، النَّاطِقَةُ بِكِبْرِيَاءَ وَازْدِرَاءٍ وَوَقَاحَةٍ عَلَى الصِّدِّيقِ. 19 يَا رَبُّ، مَا أَعْظَمَ صَلاحَكَ الَّذِي ذَخَرْتَهُ لِخَائِفِيكَ، وَأَظْهَرْتَهُ لِلْوَاثِقِينَ بِكَ عَلَى مَرْأَى جَمِيعِ الْبَشَرِ، 20 فَإِنَّكَ تَصُونُهُمْ فِي خِبَاءِ حَضْرَتِكَ، فِي مَأْمَنٍ مِنْ مُؤَامَرَاتِ النَّاسِ. فِي خَيْمَةٍ وَاقِيَةٍ تَحْرُسُهُمْ مِنْ لَدْغَاتِ أَلْسُنِ خُصُومِهِمْ. 21 مُبَارَكٌ الرَّبُّ لأَنَّهُ أَحَاطَنِي بِرَحْمَتِهِ الْعَجِيبَةِ وَكَأَنِّي فِي مَدِينَةٍ مُحَصَّنَةٍ. 22 تَسَرَّعْتُ فِي رُعْبِي وَقُلْتُ: «قَدْ تَخَلَّى الرَّبُّ عَنِّي» وَلَكِنَّكَ سَمِعْتَ صَوْتَ تَضَرُّعِي عِنْدَمَا اسْتَغَثْتُ بِكَ. 23 أَحِبُّوا الرَّبَّ يَا جَمِيعَ أَتْقِيَائِهِ، فَإِنَّ الرَّبَّ يَحْفَظُ الأُمَنَاءَ، وَيُجَازِي بِعَدْلِهِ الْمُتَكَبِّرِينَ أَشَدَّ الْجَزَاءِ. 24 لِتَتَقَوَّ وَلْتَتَشَجَّعْ قُلُوبُكُمْ يَا جَمِيعَ الْمُنْتَظِرِينَ الرَّبَّ.

New International Version

For the director of music. A psalm of David.

1 In you, Lord, I have taken refuge; let me never be put to shame; deliver me in your righteousness. 2 Turn your ear to me, come quickly to my rescue; be my rock of refuge, a strong fortress to save me. 3 Since you are my rock and my fortress, for the sake of your name lead and guide me. 4 Keep me free from the trap that is set for me, for you are my refuge. 5 Into your hands I commit my spirit; deliver me, Lord, my faithful God. 6 I hate those who cling to worthless idols; as for me, I trust in the Lord. 7 I will be glad and rejoice in your love, for you saw my affliction and knew the anguish of my soul. 8 You have not given me into the hands of the enemy but have set my feet in a spacious place. 9 Be merciful to me, Lord, for I am in distress; my eyes grow weak with sorrow, my soul and body with grief. 10 My life is consumed by anguish and my years by groaning; my strength fails because of my affliction,^[1] and my bones grow weak. 11 Because of all my enemies, I am the utter contempt of my neighbours and an object of dread to my closest friends – those who see me on the street flee from me. 12 I am forgotten as though I were dead; I have become like broken pottery. 13 For I hear many whispering, ‘Terror on every side!’ They conspire against me and plot to take my life. 14 But I trust in you, Lord; I say, ‘You are my God.’ 15 My times are in your hands; deliver me from the hands of my enemies, from those who pursue me. 16 Let your face shine on your servant; save me in your unfailing love. 17 Let me not be put to shame, Lord, for I have cried out to you; but let the wicked be put to shame and be silent in the realm of the dead. 18 Let their lying lips be silenced, for with pride and contempt they speak arrogantly against the righteous. 19 How abundant are the good things that you have stored up for those who fear you, that you bestow in the sight of all, on those who take refuge in you. 20 In the shelter of your presence you hide them from all human intrigues; you keep them safe in your dwelling from accusing tongues. 21 Praise be to the Lord, for he showed me the wonders of his love when I was in a city under siege. 22 In my alarm I said, ‘I am cut off from your sight!’ Yet you heard my cry for mercy when I called to you for help. 23 Love the Lord, all his faithful people! The Lord preserves those who are true to him, but the proud he pays back in full. 24 Be strong and take heart, all you who hope in the Lord.

Священное Писание, Восточный перевод

Наставление Давуда.

1 Благословен тот, чьи беззакония прощены и чьи грехи покрыты!^[1] (Ps 41,1; Ps 43,1; Ps 44,1; Ps 51,1; Ps 73,1; Ps 77,1; Ps 87,1; Ps 88,1; Ps 141,1)

Ps 41,1Ps 43,1Ps 44,1Ps 51,1Ps 73,1Ps 77,1Ps 87,1Ps 88,1Ps 141,1

2 Благословен тот, кому Вечный не вменит греха, в чьём духе нет коварства! 3 Пока я хранил молчание, тело моё изнемогло от стонов моих ежедневных. 4 День и ночь напролёт тяготела надо мною Твоя рука; сила моя иссякла, как от летнего зноя. Пауза 5 Тогда я открыл Тебе свой грех и не скрыл своего беззакония. Я сказал: «Признаюсь перед Вечным в своих преступлениях», и Ты простил мой грех. Пауза 6 Так пусть помолится тот, кто верен Тебе, пока ещё может Тебя найти, и когда разольются могучие воды, они не достигнут его. 7 Ты мне убежище; Ты спасёшь меня от беды и окружишь криками радости об избавлении. Пауза 8 Вечный говорит: «Я наставлю тебя и покажу тебе путь, по которому тебе идти. Я буду вести тебя и не выпущу тебя из виду. 9 Не будь как глупый мул или конь, чей норов нужно обуздывать уздечкой и удилами, чтобы они покорились». 10 Много горя у нечестивых, но надеющихся на Вечного окружает Его любовь. 11 Веселитесь о Вечном и ликуйте, праведные! Пойте, все правые сердцем!

中文和合本（简体）

1 （大卫的诗，交与伶长。）耶和华啊，我投靠你；求你使我永不羞愧；凭你的公义搭救我！ 2 求你侧耳而听，快快救我！作我坚固的磐石，拯救我的保障！ 3 因为你是我的岩石，我的山寨；所以，求你为你名的缘故引导我，指点我。 4 求你救我脱离人为我暗设的网罗，因为你是我的保障。 5 我将我的灵魂交在你手里；耶和华诚实的　神啊，你救赎了我。 6 我恨恶那信奉虚无之　神的人；我却倚靠耶和华。 7 我要为你的慈爱高兴欢喜；因为你见过我的困苦，知道我心中的艰难。 8 你未曾把我交在仇敌手里；你使我的脚站在宽阔之处。 9 耶和华啊，求你怜恤我，因为我在急难之中；我的眼睛因忧愁而乾瘪，连我的身心也不安舒。 10 我的生命为愁苦所消耗；我的年岁为叹息所旷废。我的力量因我的罪孽衰败；我的骨头也枯乾。 11 我因一切敌人成了羞辱，在我的邻舍跟前更甚；那认识我的都惧怕我，在外头看见我的都躲避我。 12 我被人忘记，如同死人，无人记念；我好像破碎的器皿。 13 我听见了许多人的谗谤，四围都是惊吓；他们一同商议攻击我的时候，就图谋要害我的性命。 14 耶和华啊，我仍旧倚靠你；我说：你是我的　神。 15 我终身的事在你手中；求你救我脱离仇敌的手和那些逼迫我的人。 16 求你使你的脸光照仆人，凭你的慈爱拯救我。 17 耶和华啊，求你叫我不致羞愧，因为我曾呼吁你；求你使恶人羞愧，使他们在阴间缄默无声。 18 那撒谎的人逞骄傲轻慢，出狂妄的话攻击义人；愿他的嘴哑而无言。 19 敬畏你、投靠你的人，你为他们所积存的，在世人面前所施行的恩惠是何等大呢！ 20 你必把他们藏在你面前的隐密处，免得遇见人的计谋；你必暗暗地保守他们在亭子里，免受口舌的争闹。 21 耶和华是应当称颂的，因为他在坚固城里向我施展奇妙的慈爱。 22 至於我，我曾急促地说：我从你眼前被隔绝。然而，我呼求你的时候，你仍听我恳求的声音。 23 耶和华的圣民哪，你们都要爱他！耶和华保护诚实人，足足报应行事骄傲的人。 24 凡仰望耶和华的人，你们都要壮胆，坚固你们的心！